De Europese Unie en Japan zetten de grootste vrijhandelszone ter wereld op. “Dit akkoord komt tegemoet aan heel wat verzuchtingen van de Europese industrie”, zegt Dirk De Ruyver, Vlaams economisch vertegenwoordiger voor Flanders Investment & Trade in Tokio.
Hoe belangrijk is dit akkoord?
DIRK DE RUYVER. “Zeer belangrijk. Ik werk 22 jaar voor Flanders Investement & Trade in Tokio en dit is het akkoord waar wij al die tijd op zaten te wachten. Het komt tegemoet aan heel wat verzuchtingen van de Europese industrie. Een voorbeeld: op sommige chocolade geldt nu nog een invoerheffing van 29,8 procent. Die verdwijnt de komende tien jaar geleidelijk. De Zwitserse concurrentie komt van buiten de Europese Unie en zal daar dus niet van profiteren. En dan zijn er nog niet-tarifaire belemmeringen. Beide zijden zijn overeengekomen elkaars normen en standaarden te erkennen. Dat is bijvoorbeeld belangrijk voor de farma-industrie.”
Waarom was een akkoord dat zolang in de pijplijn zat, nu wel mogelijk?
DE RUYVER. “Japan stond vroeger minder open voor akkoorden. Het land heeft een exporteconomie. De Europese Unie hief weliswaar een taks van 10 procent op de invoer van Japanse auto’s, maar dat hield de Japanners niet tegen er veel wagens te verkopen. Maar de wereld is veranderd. Ten eerste is er de opkomst van China. En ten tweede heeft ook Zuid-Korea een akkoord gesloten met de EU. Door de druk van China en Zuid-Korea is de neiging akkoorden te sluiten groter. Tokio wil op zijn minst geen competitief nadeel.”
Zal de handel tussen Japan en België toenemen door het akkoord?
DE RUYVER. “Ja, aan beide zijden. Voor Belgische kmo’s zullen lagere importtarieven gelden. Door de onzekerheid over de brexit en het Amerikaanse handelsbeleid zien we ook meer interesse om te exporteren naar Japan. België importeert natuurlijk meer. Dat heeft onder meer te maken met het feit dat Japan meer investeert in België. Zeebrugge is bijvoorbeeld een belangrijke toegangspoort tot Europa voor Toyota.
“Door de brexit krijgen we veel vragen van Japanse bedrijven over de mogelijkheid om distributie- of onderzoekscentra op te zetten in België of voorraden aan te houden. Traditioneel gaat de helft van de Japanse investeringen in Europa naar het Verenigd Koninkrijk, maar die appetijt is nu veel minder groot. Samen met Nederland is België een van de meest voor de hand liggende alternatieven voor de Japanners.”
Zal de Belgische consument profiteren van dit akkoord?
DE RUYVER. “Ik vermoed van wel. De invoerheffing van 10 procent op wagens zal bijvoorbeeld verdwijnen. Een aantal populaire modellen, zoals de elektrische Nissan Leaf of de hybride Toyota Prius, komt uit Japan. Zo zijn er nog wel producten te bedenken.”
Zal het akkoord het ook eenvoudiger maken voor Belgische bedrijven om te ondernemen in Japan?
DE RUYVER. “Dat was de jongste jaren al makkelijker. Onder premier Shinzo Abe wordt het land meer opengesteld. Het is wel een uitdaging bijvoorbeeld Engelstalige ingenieurs te vinden. Meestal is een Japanner óf ingenieur óf Engelstalig. De witte raven die beide combineren, kiezen vaak voor de grote Japanse multinationals. Maar een kantoor oprichten kan hier relatief eenvoudig. En betalingen komen altijd vlot binnen. Japanse klanten vinden het belangrijk op tijd te betalen. Dat maakt dat het hier aangenaam zakendoen is.”
