‘De schade voor de gezondheid en de economie van hitte, droogte en bosbranden is nauwelijks te overzien’

‘In Europa ontsnappen aan de hoogoplopende temperaturen die we al een paar jaar in New York kennen, bleek dit jaar al snel een illusie.’ Dat zegt Marianne Amssoms, voorzitter van de Belgisch-Amerikaanse Kamer van Koophandel BelCham.

Het is een bloedhete zomer in de Verenigde Staten. Niet alleen figuurlijk, als de vuurhaarden van zinloos wapengeweld en de uitholling van het recht op abortus resulteren in een uitslaande sociale en politieke brand. Ook letterlijk flirt het kwik voor zowat 100 miljoen Amerikanen met de 40 graden Celsius. De waterfonteintjes en parken in mijn buurt zijn overbevolkt en op het perron van de metro worden mensen onwel. De schade voor de gezondheid en de economie van hitte, droogte en bosbranden is nauwelijks te overzien. Dagelijks sterven honderden inwoners aan de gevolgen van de extreme warmte. Het verlies voor de Amerikaanse economie wordt geschat op meer dan 100 miljard dollar.

Naar jaarlijkse gewoonte wipte ik ook deze zomer de oceaan over om familie te zien en een weekje vakantie te nemen. In Europa ontsnappen aan die hoogoplopende temperaturen bleek ditmaal al snel een illusie. Kort na mijn aankomst in België bereikte het hitte-alarm ook hier code rood en werd er volop gepuft en gezweet. Op de radiozenders hoorde ik de ene tip na de andere om koel te blijven. Activiteiten allerhande werden stilgelegd. In Zuid-Europa tierden bosbranden welig en dikte het aantal hittedoden aan. Als toemaatje kreeg ik een sms van ConEdison, mijn elektriciteitsleverancier in New York. Die waarschuwt voor een overbelast netwerk als we onze airconditioning te koud zetten. Ja, die optie heb ik daar.

Het voorbije decennium werd me voortdurend gevraagd hoe ik de vochtige en hete zomers in de Verenigde Staten doorsta. Ik ontraadde bezoekers ook altijd om in juli of augustus op bezoek te komen. Maar midden juli was het deze keer zowel in België als over de oceaan 40 graden Celsius. De vraag naar airco’s en ventilatoren is in België exponentieel gestegen. Verkoeling wordt ook in het land met het milde zeeklimaat aan de Noordzee een luxe.

Tegelijk liggen in Washington alle plannen om actie te ondernemen tegen de klimaatopwarming op het spreekwoordelijke ijs. President Joe Biden probeert zijn klimaatagenda alsnog te redden. Hij belooft bescheiden maatregelen door gebruik te maken van zijn uitzonderlijke wettelijke bevoegdheden als president, na het pijnlijke falen van zijn meer ambitieuze plan in het Huis van Afgevaardigden en de Senaat. Ik verwacht overigens niet dat deze problematiek bij de doorsnee Amerikaanse kiezer snel een kookpunt zal bereiken. Want nog altijd gelooft meer dan 40 procent van de Amerikaanse bevolking niet dat menselijke activiteit een doorslaggevende rol speelt in de opwarming van de aarde. Misschien maak ik voor volgende zomer maar beter andere reisplannen.