‘De onderwijshervorming nog veel langer tegenhouden saboteert onze toekomst’

Trends-redacteur Roeland Byl ziet het met lede ogen aan dat de hervorming van het secundair onderwijs alweer vertraging oploopt. ‘Onze kenniseconomie dreigt haar belangrijkste grondstof – de overvloedige beschikbaarheid van goed opgeleid personeel – te verliezen.’

Zou Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) nog altijd blij zijn met haar portefeuille? Bij de start van de regering-Bourgeois in 2014 was dat in elk geval wel zo. Wellicht zag Crevits zichzelf als de politica die de hervorming van het secundair onderwijs tot een goed einde zou brengen.

Crevits’ voorganger, Pascal Smet (sp.a), beet zijn tanden stuk op de hervormingsplannen, vooral als gevolg van een onwrikbare tegenstand bij de N-VA. Ondanks het jarenlange studiewerk dat aan de hervormingsplannen was voorafgegaan, bleek het verzet van de Vlaams-nationalisten in de onderwijswereld veel steun te genieten.

Voor de West-Vlaamse CD&V-politica komt het moment dichterbij waarop ook zij geboekstaafd zal worden als een minister die er niet in slaagt de hervorming door te drukken. Naar verluidt is opnieuw coalitiepartner N-VA de oorzaak van vertragingsmanoeuvres.

Het siert Crevits dat ze in dit heikele dossier de bereidheid van het veld zoekt om de hervorming mee te dragen. Uiteindelijk is elke hervorming waar het lerarenkorps zelf niet in gelooft, gedoemd om te mislukken. Toch begint de vooruitgang in het dossier stilaan te gelijken op een processie van Echternach. En dat is jammer. Als Crevits er niet snel in slaagt een compromis te vinden, wordt de onderwijshervorming een kwestie voor de volgende regering.

Politiek is een meedogenloos vak waar de perceptie soms zwaarder weegt dan de feiten. Intussen gaat Vlaanderen achteruit in onderwijsrankings: er zijn minder uitblinkers, terwijl de groep afvallers niet verkleint. Onze kenniseconomie dreigt daardoor haar belangrijkste grondstof – de overvloedige beschikbaarheid van goed opgeleid personeel – te verliezen. Die diagnose is al langer bekend en vormt al meer dan een decennium het decor van de onderwijshervorming.

Na talloze compromissen is een akkoord nog steeds niet in zicht. Uiteraard valt een goede hervorming te verkiezen boven een slechte reorganisatie, maar tegenstanders beseffen maar beter dat de onderwijshervorming nog langer tegenhouden neerkomt op het saboteren van het toekomstige potentieel in de Vlaamse economie.