CD&V: geen werkloosheidsuitkering voor wie in Vlaanderen geen Nederlands spreekt (video)

Geen werkloosheidsuitkering voor wie de streektaal niet spreekt of voor wie na drie jaar nog geen job heeft. Dat zijn enkele voorstellen in de ‘jobdeal 2.0’, waarmee CD&V meer mensen aan het werk wil krijgen. De partij schuift daarmee behoorlijk wat op naar rechts.

CD&V wil dat mensen die de streektaal niet spreken geen recht krijgen op een werkloosheidsuitkering. Dat is één punt van de 15 voorstellen waarmee de partij de werkzaamheidsgraad in België (71,4 procent) wil verhogen tot 80 procent. Premier Alexander De Croo (Open VLD) kondigde al aan tegen einde maart hierover een hervormingsplan te willen onderhandelen met de regeringspartijen.

Vorige zondag liet CD&V-voorzitter Sammy Mahdi al een ballonnetje op met een pleidooi om de werkloosheidsuitkering na drie jaar stop te zetten. Vandaag verduidelijkt de partij dat een werkloosheidsuitkering van vier jaar kan voor werklozen met meer dan twintig jaar anciënniteit. 55+’ers mogen stempelen tot hun pensioen.

Tot nog toe was de partij tegen de beperking van de werkloosheidsvergoeding in de tijd. De partij verwijdert zich met een aantal andere voorstellen nog verder van de standpunten van de christendemocratische vakbeweging. Zo wenst de partij dat de werkloosheidsuitkering verhoogt bij de aanvang, maar na twee jaar daalt tot “net boven het leefloon”. Uitkeringen mogen dan weer niet in hetzelfde tempo stijgen als de lonen.

Sociale uitkeringen zouden bovendien moeten worden toegekend op basis van het statuut, en niet op basis van het inkomen van de gerechtigden. Zo wordt vermeden dat ze alle voordelen verliezen bij een (gedeeltelijke) job en liever geen werk zoeken. De verplichte gemeenschapsdienst of de inzet in de sociale economie moet werklozen ook een werkervaring geven. Ook een verplicht arbeidsplan bij een collectief ontslag moet ontslagen personeel vlugger aan het werk helpen.

Lees verder onder de video

Ook de arbeidsongeschiktheidsuitkering moet worden hervormd. Zo zouden werknemers gedeeltelijk moeten kunnen werken als ze ziek zijn. Het verlies van loon hierdoor zou gecompenseerd moeten. Vandaag is iemand of 100 procent ziek, of niet. Ook wil CD&V de periode van het “gewaarborgd loon” voor zieke arbeiders (te betalen door de werkgevers) verlengen van zeven tot dertig kalenderdagen. Dat moet de werkgevers ertoe aanzetten om meer aandacht te hebben voor preventie en welzijn op het werk. CD&V wil voorts dat werknemers recht hebben op vijf opleidingsdagen per jaar. Ze wil ook de arbeidsmobiliteit verhogen met een vergoeding voor mensen die 60 kilometer verhuizen voor een nieuwe job.

Een aantal voorstellen behoren tot de bevoegdheid van minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit), die als academische specialist al gelijkaardige sporen bewandelde. Maar ook partijgenoot Vincent Van Peteghem (CD&V) moet aan de slag als minister van Financiën. De partij wenst dat nog deze legislatuur federale voorstellen op tafel komen op de arbeidslast structureel te verlagen. Zelf lanceert de partij een voorstel om overuren fiscaal en sociaalrechtelijk te bevoordelen, en zo te vermijden dat wie meer wil verdienen in een flexi-job terechtkomt.