‘Brussel, toon dat je ambitie hebt om een wereldstad te zijn’

Brussel heeft het potentieel om te wedijveren met wereldsteden zoals Londen, Parijs of Kopenhagen. Nu de nieuwe Brusselse regering gevormd is, wordt het tijd dat mijn stad dat potentieel in realiteit omzet. Dat zegt Koen Cypers, businessmanager bij het pr-bureau Bereal en inwoner van Sint-Pieters-Woluwe.

Of het nu een ‘hellhole’, een ‘geile prostituee’ of ‘het nieuwe Berlijn’ is. Iedereen heeft een mening over onze stad. Dat Brussel de mensen beroert, staat als een paal boven water. Terecht. Brussel is na Dubai de meest diverse stad ter wereld. Dat zie ik elke dag als ik de metro neem, de Zuidmarkt bezoek of een glas drink op een afterwork in Saint-Gilles of Ixelles. Onze stad bruist. Alleen kwetst het mij als ik zie dat zoveel Vlamingen onze stad verguizen. Als ingeweken Vlaming zou ik blijkbaar alle reden moeten hebben om Brussel af te kraken. Ik hoef alleen nog maar naar het merendeel van de Vlaamse politici te luisteren om een slecht beeld over mijn stad te horen. Politici die Brussel niet kennen, maar anderen wel een onveiligheidsgevoel aanpraten. Politici die elke dag samen met duizenden andere Vlamingen onze Brusselse wegen dichtslibben en dan klagen dat de mobiliteit te wensen over laat. Of nog beter: politici die klagen over tweetaligheid, maar zich amper in het Frans kunnen uitdrukken. Voor hen zijn Brussel drie dingen: terrorisme, het vuile Noordstation en corrupte politici. Ik weet het, dat is een karikatuur, maar wel één die de vele Vlaamse politici in de hand werken.

Tegen hen wil ik voor eens en voor altijd zeggen “Hou er nu mee op!” Nee, niet alle Vlamingen kijken naar Brussel als een big bad wolf, wij stemmen niet allemaal voor de N-VA of het Vlaams Belang en wij hebben niet allemaal schrik om door de straten van onze hoofdstad te dwalen. Ik weet waarover ik spreek. Als geboren Leuvenaar kan je mij moeilijk anders dan een rasechte Vlaming omschrijven. Ik weet wat leeft in Vlaanderen en ik zie hoe vrienden, familie of kennissen over Brussel praten. Maar na drie jaar ben ik verliefd geworden op deze stad en identificeer ik mezelf als een Brusselaar. Ik heb de liefde van mijn leven in deze stad gevonden, ik ga er elke dag werken en ik kocht onlangs een appartement aan de Brusselse Kanaalwijk. Ik wil mijn kinderen hier opvoeden, ik wil mijn steentje bijdragen aan een betere buurt en ik wil een ambassadeur van onze stad worden.

Als ik dat vertel aan niet-Brusselaars, verklaren ze mij soms gek. Blijkbaar is als Vlaming Brussel verdedigen nog altijd not done. Nochtans gebeuren er vandaag fantastische zaken in Brussel. Tenminste, als je er de ogen voor opent. De tunnels – zoals onlangs nog de Hallepoorttunnel – worden stuk voor stuk in een nieuw kleedje gestoken, auto’s maken beetje bij beetje plaats voor fietsers, wijkfeesten en pop-upinitiatieven bloeien als nooit tevoren en wij Brusselaars zijn zelden mondiger geweest dan vandaag. Maar wat vooral opvalt, is de herontwikkeling van verloederde wijken. Kijk alleen nog maar wat er aan de kanaalzone en de site rond Tour & Taxis gebeurt. Wie daar over vijf jaar passeert, zal die wijk niet meer herkennen. Voor mij staat die wijk symbool voor wat in heel Brussel gebeurt: onze stad heeft een nieuw elan gevonden, een nieuwe vibe waar het zich aan kan optrekken. Maar dat zien veel Vlamingen niet.

Toch moet mijn stad groter durven te dromen. Er is nog zoveel werk te doen in Brussel waar de politiek de ogen voor sluit. Dan denk ik alleen nog maar aan het migrantenprobleem aan het Noordstation. Voor de start van de Tour werden de parken dan misschien wel mooi ontruimd, maar verder sluit mijn stad de ogen voor deze hub die elke dag groter wordt en waar de problemen steeds prangender worden. Op gebied van verkeersveiligheid loopt het ook niet zoals het moet. Zolang er geen harde consequenties komen voor verkeersovertreders en duidelijkere snelheidsbeperkingen zullen er dodelijke ongevallen blijven gebeuren. Of een laatste voorbeeld: de voetgangerstunnels over het kanaal aan de Ninoofsepoort, de Heyvaertwijk en Graaf van Vlaanderen blijven maar vertraging oplopen. Alleen maar meer munitie voor de vele criticasters.

Ik roep de nieuwe Brusselse regering op daar eindelijk werk van te maken. Mijn Brussel heeft het potentieel om te wedijveren met wereldsteden zoals Londen, Parijs of Kopenhagen. Het wordt eindelijk tijd dat ze ambitie toont en dat potentieel in realiteit omzet. Ik wil daar als burger mee voor aan de kar trekken. Want wie zijn ogen voor Brusselt durft open te zetten, ziet een wereld die verandert. Brussel is een stad die zichzelf niet makkelijk vrijgeeft, maar als je erop verliefd wordt, blijf je dat, ongeacht wat anderen erover verkondigen.