De maatregelen die Michel I neemt om de grote vermogens te laten bijdragen aan de sanering zijn ‘schamele minimaatregelen’, zo zegt Wim Coumans, een voormalige topkabinetsmedewerker van CD&V.
Dat de regering-Michel de pensioenleeftijd optrekt, daar kan Wim Coumans, jarenlang een van de topkabinetsmedewerkers van CD&V, in komen. Maar de geplande taxshift is te beperkt. ‘De bijdrage van de vermogenden aan de noodzakelijke sanering van de begroting is verwaarloosbaar’, stelt hij in een opiniestuk in De Tijd.
Wim Coumans is bij het brede publiek misschien vrij onbekend, maar is in politieke kringen een bekend figuur. Hij werkte onder meer jarenlang als topcabinetard op verschillende CD&V-kabinetten, gaande van Luc Van den Brande tot Jean-Luc Dehaene, Steven Vanackere en Inge Vervotte.
In een opmerkelijk opiniestuk geeft Coumans zijn mening over het regeerakkoord. Volgens hem kunnen ‘verschillende sociaaleconomische maatregelen’ op begrip rekenen. Zoals de verhoging van de pensioenleeftijd en de lastenverlagingen. Ingrepen van ‘gezond verstand’, noemt hij ze. Toch heeft de regering-Michel kansen laten liggen, vindt Coumans.
Schamele minimaatregelen
De verschuiving van lasten op arbeid naar vermogensinkomsten en naar gedrag dat schadelijk is voor het milieu is volgens Coumans ondermaats. De regering-Michel nam met de verhoging van de beurstaks, de doorkijktaks (voor handelingen met belastingparadijzen), de vervroegde heffing op het pensioensparen en de invoering van een permanent overgangsmechanisme voor de belasting van liquidatieboni vier maatregelen waarmee de vermogens worden getroffen. Maar Coumans noemt dat ‘schamele minimaatregelen’.
