‘Als expats zeggen dat er iets scheelt met onze levenskwaliteit, is dat een signaal’

Brussel is nog altijd een internationale aantrekkingspool. De hoofdstad is zelfs meer dan ooit een walhalla voor expats. Maar de levenskwaliteit is er wel een probleem. Als expats de levenskwaliteit in landen als Cambodja, Colombia en Israël hoger inschatten dan bij ons, is dat een signaal. Dat zegt Bart Paeleman, bestuurder bij Skyline Europe.

Naar schatting 220.000 expats wonen en werken in ons land, van wie het gros in Brussel. Dat zijn er precies 46 procent meer dan in 2000, toen ze naar schatting met 150.000 waren. Die opmerkelijke toename maakt duidelijk dat de financiële crisis, de brexit en de terroristische aanslagen expats niet afschrikken of weghouden uit de Europese hoofdstad. Meer nog: de hoogopgeleide buitenlandse werknemers zijn – anders dan de toeristen- nooit uit Brussel weggebleven. Hun aantal stijgt nog altijd.

De meest voor de hand liggende reden waarom ze zo massaal hiernaartoe trekken, is uiteraard de aanwezigheid van het Europese hart in onze hoofdstad. Het Europees Parlement, de NATO, de ambassades, heel wat andere Europese instellingen en de hoofdzetels van internationale bedrijven oefenen een magnetische aantrekkingskracht uit. Brussel blijft een walhalla voor expats.

Levenskwaliteit

Maar als België zich wil blijven profileren als een toplocatie voor expats, moet het zijn blik dringend durven te verruimen en verder kijken dan enkel het politieke en economische aspect. Uit de Expat Insider 2017, een wereldwijde bevraging bij 12.500 expats, blijkt dat we niet al te best scoren in de zogenoemde Quality of Life-index. België staat zelfs niet in de top vijftien van die index, terwijl een aantal steden in minder stabiele landen er wel in voorkomt.

Expats schatten de levenskwaliteit in landen als Cambodja, Colombia en Israël in sommige domeinen hoger in dan bij ons. Als dat zo is, zijn we het aan onszelf verplicht een tandje bij te steken. Het moet een signaal zijn. Het is terecht dat de focus van ons land op jobs, jobs, jobs ligt, maar we mogen de rest niet uit het oog verliezen.

Zo blijkt uit het onderzoek dat landen zoals Spanje en Portugal beter scoren vanwege hun aandacht voor vrijetijdsbesteding. Kunnen ze daar dan beter en meer genieten dan hier? Daar lijkt het op. Aan culturele en toeristische activiteiten ontbreekt het niet, maar allicht zetten we die nog niet genoeg in de verf. En kennen die expats de troeven van onze kust?

Mobiliteit

Landen zoals Singapore en Hongarije doen het beter, omdat ze de mobiliteit optimaal aanpakken. Niemand zal ontkennen dat Brussel daar nog werk aan heeft. De resultaten van deze enquête moeten een eyeopener zijn. En niet alleen voor de hoofdstad. Ons land is zo divers, heeft zoveel te bieden en toch is het maar een zakdoek groot. Dat zijn troeven die we lang niet voldoende uitspelen.

Als we willen dat Brussel nog veel meer de stempel van expatstad krijgt, moeten we er ten volle voor gaan. De brexit zorgt voor kansen, die voorlopig onderbenut blijven. Als we binnenkort naast kwantiteit ook meer levenskwaliteit aan onze expats kunnen bieden, zal mogelijk een nog veel grotere stroom de weg naar Brussel vinden. En daar varen we met z’n allen wel bij.