2022 wordt een keerpunt in de strijd tegen clandestiene visvangst

VISSERIJ De clandestiene vissers hebben geen vergunning, vissen op beschermde soorten of gebruiken te fijnmazige netten. © Getty Images
Dominic Ziegler schrijft de column Banyan voor The Economist

De wereld zal zich bewust worden van de vloek van het illegaal vissen.

Het wordt tijd dat we piraterij niet langer beschouwen als het grootste kwaad dat mensen aanrichten op de oceanen. De clandestiene visvangst eist die dubieuze eer met gemak op. Onder die noemer valt 20 tot 50 procent van de wereldwijde vangst. De clandestiene vissers hebben geen vergunning, vissen op beschermde soorten of gebruiken te fijnmazige netten. Zij zijn de voornaamste reden dat de visbestanden pijlsnel krimpen, ze kosten kuststaten meer dan 17,6 miljard euro en bedreigen miljoenen kleinschalige vissers in hun bestaan.

Bovendien is de kans groot dat clandestiene vissers ook bij andere misdaden betrokken zijn, van het afsnijden van haaienvinnen tot drugstransport. Tienduizenden Zuidoost-Aziatische en Afrikaanse bemanningsleden zwoegen als schuldslaven voor Taiwanese, Chinese en andere gewetenloze reders met grote vloten. Op de Stille Oceaan worden geregeld visserij-inspecteurs vermoord. De tentakels van de georganiseerde misdaad reiken tot diep in de visserijsector. Clandestiene vissers zijn de nieuwe piraten.

Hoopvolle signalen

2022 kan een keerpunt zijn. De Wereldhandelsorganisatie staat op het punt een overeenkomst te sluiten die landen dwingt de subsidies aan hun vissersvloten stop te zetten. Daarover wordt al twintig jaar onderhandeld. De verstokte tegenstanders, China en India, zullen toegeven, uit angst voor hun reputatie. Zonder de brandstof- en andere voordelen zal mogelijk de helft van de langeafstandsvisserij stoppen, voorspelt Enric Sala, onderzoeker voor National Geographic. Dat zou ook de ecologisch erg schadelijke Chinese boomkorvisserij voor de Afrikaanse westkust omvatten. De subsidies kunnen dienen om de visbestanden te beschermen. Dan wordt 2022 het jaar “dat we de oceaan weer beginnen te vullen en niet langer leeghalen”, stelt Sala.

Er zijn nog hoopvolle signalen. De internationale bereidheid groeit om tegen 2030 30 procent van de oceanen te beschermen, en de retail is bereid clandestien gevangen vis te weren. De technologie om vissersvloten beter te volgen en illegale vloten op te sporen wordt rendabel in 2022 en zal meer licht werpen op ongure mondiale leveringsketens. Een laatste lichtpunt zijn de internationale inspanningen om aan land de leden van de georganiseerde misdaad op zee te vatten. Zij ontliepen tot nu met gemak de overbelaste visserij-inspecteurs in de haven, omdat ze zich verschuilen achter ondoorzichtige constructies en koperen naamplaatjes in belastingparadijzen.

Dat verklaart het belang van internationale inspanningen, zoals het door de Verenigde Naties gesteunde Blue Justice Initiative, dat de samenwerking in de strijd tegen de grensoverschrijdende misdaad aanmoedigt. De expert in maritiem recht Emma Witbooi zegt dat mogelijk een derde van alle kuststaten de verklaring van Kopenhagen zal ondertekenen, die dat initiatief tegen eind 2022 zal ondersteunen. Gezonde zeeën hebben we nog lang niet, maar het komende jaar kan een eerste stap in de goede richting brengen.

Partner Content