Lissabon culinair

In de Portugese hoofdstad hangt het parfum van vreemde culturen: een culinaire citytrip.

Nu de drukte van de wereldtentoonstelling achter de rug is en er tal van stadsverbeteringen in Lissabon werden doorgevoerd, is het ogenblik aangebroken voor een bezoek. Wegen werden hersteld, er werden metrostations aangelegd en parken, straten en gebouwen kregen een flinke opknapbeurt. Tijdens een weekend in deze extreem zuiderse hoofdstad, die volgens de Portugese dichter Fernando Pessoa met haar rug naar Europa is gekeerd en haar gezicht naar zee, is niet alleen Torre de Bélem of het klooster Mosteiro dos Jeronimos een bezoek waard. U moet beslist ook door de straatjes en steegjes kuieren en het parfum opsnuiven van het contact dat het land door de eeuwen heen met verschillende volkeren en hun beschavingen heeft gehad. In Lissabon houdt Europa op en vervaagt de westerse cultuur door invloeden van andere werelddelen. Ontmoetingen met Afrikanen, Aziaten en Arabieren liggen verweven in het dagelijkse leven, maar u proeft ze ook in de gerechten uit de ontelbare eethuisjes. Zelfs de Portugese volkskeuken en de voorkeur voor gekruide gerechten dragen de sporen van het rijke, koloniale verleden.

In Lissabon op ontdekking gaan, betekent lekker lui iets drinken in één van de anachronistische koffiepaleizen, van een glaasje vinho verde nippen in een volks café of iets knabbelen aan de bar of aan een tafeltje in één van de vele eethuisjes. Op elk uur van de dag wordt er immers gegeten en gedronken. De steegjes zijn geïmpregneerd met de geur van gegrilde sardines en de stank van stokvis. Al etende aan de bar ontdek je dat de bewoners zachtaardige mensen zijn met een nostalgisch verlangen, dat weerspiegeld wordt in de verre, weemoedige klanken van de fado.

Wat er op de borden komt, is verbonden met de zee: heerlijk zijn de verse vissen van de grill of de caldeirada, een soort pot au feu waarin verschillende vissoorten op een smakelijke manier worden gecombineerd. Overal tref je schaal- en schelpdieren, zoals lagosta-krab en de lavagante-kreeft. Typisch is de gewoonte om vlees, schelpdieren en vis in één enkele bereiding in een diepe pan met deksel samen te bereiden ( cataplana). Bij het vlees nemen lam, geit en speenvarken een belangrijke plaats in. Cozido (stoofpot) en carne de porco com ameijoas (blokjes varkensvlees met venusschelpen) zijn nationaal geliefde gerechten. Voor na de maaltijd en bij de koffie zijn er mierzoete baksels en nagerechten op basis van eierdooiers en suiker. Heel wat zoetigheden vinden hun oorsprong in kloosters en dragen suggestieve namen als barriga de freiras (nonnenbuik) en toucinho do céu (hemelspek).

Toeristische info: Portugese Dienst voor Toerisme, ICEP: Jozef II-straat 5, bus 3, Brussel 1000,

Tel. (02) 230.96.25, fax: (02) 231.04.47.

PIETER VAN DOVEREN