Liever geen hotelservice via Airbnb

Het internetplatform Airbnb, waar particulieren kamers, studio’s en appartementen als gastenverblijf te huur kunnen aanbieden, veroorzaakte deze zomer commotie. De uitbaters van de klassieke bed and breakfast, die aan strenge regels onderworpen zijn, beschouwen Airbnb als oneerlijke concurrentie. Bovendien worden de huurinkomsten niet of nauwelijks aangegeven bij de fiscus. Aan die bezwaren wordt een mouw gepast. Vlaanderen heeft een nieuw logiesdecreet aangenomen, dat Airbnb ertoe zal verplichten de gegevens van zijn verhuurders door te spelen aan de overheid. De Bijzondere Belastinginspectie zet een speciale controleactie op om onlineverhuurders te traceren.

De inkomsten uit Airbnb ontsnappen dus niet langer aan de fiscus. Maar hoe worden die dan belast? Dat is erg ingewikkeld. In België worden belastbare inkomsten ingedeeld in onroerende, roerende, beroeps- en diverse inkomsten. Op een verhuur via Airbnb kunnen al die fiscale regimes van toepassing zijn, naargelang van de omstandigheden waarin de verhuring gebeurt. Wellicht schrikt die complexiteit veel verhuurders af om spontaan de juiste belastingaangifte te doen.

De meeste Airbnb-verhuurders stellen een studio of een kamer in hun woning voor enkele dagen of weken per jaar ter beschikking aan hun gasten. Soms verhuren ze hun woning volledig, in een periode dat ze met vakantie zijn. Buiten het overhandigen van de sleutel wordt geen service verleend. De verhuurder heeft dan een onroerend en een roerend inkomen. Het onroerend inkomen is het kadastraal inkomen van de woning, beperkt tot het verhuurde gedeelte van de woning en tot de periode van de verhuring. Dat wordt vervolgens vermenigvuldigd met 2,388 (indexatie). Van dat belastbare bedrag kunnen geen kosten worden afgetrokken, behalve intresten op een lening voor de woning.

De verhuurde kamers zijn meestal gemeubileerd. Omdat de verhuurder daardoor roerende goederen (meubels) verhuurt, moet hij ook belasting afdragen op een roerend inkomen. Het belastbare nettobedrag wordt forfaitair bepaald op 20 procent van de huurinkomsten.

Een voorbeeld: gedurende veertien dagen wordt via Airbnb een woning met een kadastraal inkomen van 600 euro verhuurd. De huur bedraagt 100 euro per nacht, in totaal 1400 euro. Het belastbare onroerend inkomen is 600 euro x 14/365 dagen x 2,388 = 55 euro. Daarop betaalt de verhuurder maximaal 50 procent belasting. Het belastbare roerend inkomen bedraagt 280 euro (1400 euro x 20 %). Daarop betaalt hij 25 procent belasting (dat tarief stijgt door de taxshift tot 27 %). De totale personenbelasting blijft dus beperkt tot maximaal 98 euro op een bruto-opbrengst van 1400 euro. Die voordelige belasting geldt enkel als wordt verhuurd aan privépersonen.

Het is niet uitgesloten dat de verhuurder bijkomende diensten verleent die aanleunen bij een hotelservice, van het verstrekken van ontbijt, comfort- en toiletartikelen tot het dagelijkse onderhoud van de kamer of het aanbieden van begeleide toeristische uitstappen. In dat geval — en zeker als wordt voorzien in onderhoud en ontbijt — is de verhuur een nevenactiviteit en beschouwt de fiscus de inkomsten in principe als beroepsinkomsten. Bij een louter occasionele of eenmalige verhuur, bijvoorbeeld gedurende veertien dagen, aanvaardt de administratie dat de inkomsten worden belast als een divers inkomen, tegen 33 procent. Daarvan kunnen nog werkelijk bewezen kosten — zoals voor onderhoud, elektriciteit en ontbijt — worden afgetrokken. In de praktijk wordt weleens een kostenforfait van 20 procent aanvaard. De belasting als divers inkomen bedraagt zo maximaal 370 euro (1400 euro x 80 % x 33 %). Dat is bijna het viervoud van de belasting zonder hotelservice (98 euro).

Wordt het inkomen belast als een beroepsinkomen, dan betaalt de verhuurder al gauw 560 euro belasting op een brutohuur van 1400 euro, en komen er nog de sociale bijdragen voor zijn activiteit in bijberoep bovenop. Airbnb zal het niet graag horen, maar voor zijn fiscale profijt legt de Airbnb-verhuurder het beste niet al te veel eieren onder zijn huurders.

De auteur is fiscalist bij Wolters Kluwer.

JEF WELLENS

Voor zijn fiscale profijt legt de Airbnb-verhuurder het beste niet al te veel eieren onder zijn huurders.