L’Héliport

Smakelijk eten in de oude helihaven aan de oevers van de Maas.

Wat Lyon is voor Frankrijk, is Luik voor België: een echte ‘ville de bouche’, een stad waar men de tijd neemt om smakelijk en uitgebreid te eten.

Een van de vaste rendez-vousplaatsen voor Luikse zakenlui, politici en notabelen is restaurant L’Héliport. Het eethuis is ondergebracht in de vroegere helihaven en is uniek gelegen op de groene oever van de Maas, recht tegenover het Palais des Congrès. Vanuit de eetzaal heeft men een magisch zicht over de rivier en de bruggen. Maar dat is niet de enige verdienste van dit restaurant: de gepersonaliseerde ontvangst en de smakelijke keuken maakten van L’Héliport een geliefd en vertrouwd adres.

Eigenaar is Georges Uhoda, een Joegoslavische zakenman die onder meer ook de bezitter is van een kunstgalerij, een Magritte, van de druk bezochte wijnbar-bistro Chez Georges en van de delicatessenwinkel L’Epicerie (beide in de rue Bonne Fortune).

In de keuken van L’Héliport staat chef-kok Guy Marchal. De kok deed ervaring op in eersteklas Brusselse eethuizen als Maison du Boeuf en Pomme Canelle, was tweede in rang bij de Franse superkok Maximin in hotel Negresco en werkte vijf jaar in het gereputeerde eethuis Château de Fraineux (Fraineux). De ontvangst en bediening is in de vertrouwde handen van zaalmeester Rudy Bonboire en Claudine Klinkhommer.

L’Héliport heeft een bootinterieur met veel hout. Scheepsmodellen en navigatie-instrumenten wekken de indruk dat men op een gastronomisch cruiseschip zit.

Wij kozen: in zoete wijn gemarineerde ganzenlever uit terrine, opgediend met een lepeltje wijngelei en een snede brioche (575 frank) en een samengestelde salade van kreeft met salade- en kruidenmengeling, sesam van de grill, parfum van sinaasappelschillen en een overheersende vinaigretteroomsaus met kruiden (750 frank). Hoofdgerecht was: een snede in de pan gebakken zwaardvis met stevig, blank visvlees, opgediend met ‘penne’-deegwaren en spekjes, en gewenteld in een machtige roomsaus op basis van gevogeltefonds (625 frank). Daarnaast kwam een hele, geroosterde babykreeft in aangedikte coulis van kreeft met zeekraal en blokjes tomaat (790 frank). Deze rijke maaltijd werd met klasse begeleid door een stevige, frisse St. Joseph ’97 van P. Faury: een indrukwekkende witte wijn met stenige en kruidige impressies en een aangenaam bittertje in de afdronk (1280 frank). Wij werden verleid door de smakelijke omschrijvingen van de nagerechten en bestelden een ‘macaron à la lavande compotée de fraises gariguette en mousse glacée, crème de pistache’ (250 frank). Jammer dat de tussen bitterkoekjes opgediende glazige sorbet met vanillesaus de verwachtingen niet inloste.

Voor de lunch en tijdens weekends is reserveren aangeraden.

PIETER VAN DOVEREN