Lexus: de inhaaljacht op BMW en Mercedes kan beginnen

Zoals de meeste Aziatische constructeurs beschikt ook Toyota over een premiummerk. Als volumemerk proberen ze via die weg voet aan de grond te krijgen in het lucratieve luxesegment. Buiten Europa is Lexus daar behoorlijk goed in geslaagd, met name in de Verenigde Staten. Binnen Europa raakt het voorlopig niet uit de schaduw van de Duitse premiummerken.

Lexus staat sterk in Azië en de Verenigde Staten omdat het als eerste premiummerk milieuvriendelijke hybridemodellen op de markt heeft gebracht. En dat op een moment dat de Europese luxemerken onfatsoenlijk veel verbruikten en viezigheid de lucht inbliezen, so what? Zij hadden slechts één doel voor ogen: pochen met zoveel mogelijk paardenkracht, flitsende acceleraties en duizelingwekkende topsnelheden. Voor projecties in de tijd was er geen tijd.

Tijden veranderen, mensen ook

Daar betalen ze nu een hoge prijs voor. Tijden veranderen en de mensen ook. Jong en oud zijn ondertussen overtuigd van de voordelen van hybrideaandrijving: milieu- en gebruiksvriendelijk, fiscaal voordelig en lage brandstofkosten. Een hybride verbruikt minder brandstof omdat hij deels zuiver elektrisch rijdt en hij tijdens het remmen energie recupereert die vervolgens de elektromotor van stroom voorziet. Door zijn modellen enkel met hybrideaandrijving op de markt te brengen, onderscheidde Lexus zich vanaf dag één van de andere luxemerken.

We zijn nu 20 jaar verder. Op wereldvlak heeft Lexus zich een plaats onder de zon veroverd, in Europa raakt het moeilijk uit de schaduw van de Duitse premiummerken. De situatie verbetert er niet op naarmate Audi, BMW, Mercedes en Porsche zelf ook meer hybridemodellen aanbieden. De Duitse constructeurs doen dat deels uit lijfbehoud, om in 2020 de nieuwe Europese CO₂-doelstelling van 95 g/km te kunnen halen en deels omdat de markt het vraagt.

Gran Turismo van de betere soort

Is er trouwens nog veel verschil in (rij)prestaties tussen een hybride sportwagen en eentje met een krachtige V8 onder de motorkap? Voor the proof of the concept hebben we de Lexus LC 500h en LC 500 vergeleken. Het gaat om een eeneiige tweeling, een vrij getrouwe kopie van de LF-LC concept car waarmee Lexus in 2012 de show stal op het Autosalon van Detroit.

Qua exterieur en interieur verschillen de LC 500h en LC 500 nauwelijks van elkaar. Je moet over een kennersoog beschikken om de verschillen te ontdekken. Ook ditmaal vertelt Lexus niet wie het potlood in de hand heeft gehouden, waardoor hij voor eeuwig verstoken blijft van de roem die hij verdient. Agressieve grille, woeste kont en daartussen een vloeiende beweging. In theorie is een 2+2 coupé geschikt voor twee volwassenen en twee kinderen, maar in de praktijk past op de achterbank hooguit een trolley die je niet kwijtraakt in de echte koffer. Die is met 172 liter inhoud net groot genoeg voor een weekendtas en een paar sneakers. De afwerking en gebruikte materialen zijn top, de voorste zetels geven een perfecte ondersteuning aan het lichaam, de standaarduitrusting komt aan alle wensen tegemoet. Het slechte nieuws is dat de trackpad-bediening van het infotainmentsysteem zo onnauwkeurig en onvoorspelbaar werkt dat het voor kandidaat-kopers een aanleiding kan zijn om geen Lexus te kopen. Want ook andere modellen zijn met hetzelfde systeem uitgerust. Een track- of touchpad is een aanrakingsgevoelig oppervlak waarmee je diverse functies kan aansturen. Bij draagbare computers lukt dat meestal van de eerste keer, met de trackpad van Lexus zelden of nooit. Het is een wederkerende kritiek die staalhard wordt genegeerd.

Dat is jammer want de achterwielaangedreven LC 500h rijdt zoals je dat van een Gran Turismo mag verwachten, snel en tegelijk zeer comfortabel en veilig. Hij wordt aangedreven door een 3.5 l. zescilinderbenzinemotor die met de steun van een krachtige lithium-ion batterij een vermogen heeft van 357 pk, de CO2-uitstoot bedraagt 145 g/km. Afhankelijk van de rijstijl varieert het verbruik tussen 8 à 12 l/100 km. Ter vergelijking: het gemiddelde verbruik van de LC 500 met V8 benzinemotor (477 pk) schommelt tussen de 12 à 15 l/100 km. Wat zich vertaalt in een onfatsoenlijk hoge CO₂-uitstoot en torenhoge inschrijvings- en wegentaksen. Beide coupés zijn verduiveld snel, in minder dan 5 seconden van 0 tot 100 km/u en een topsnelheid van 270 km/u. In de LC 500 beleef je duidelijk meer rijplezier omdat die over de betere automaat met koppelhervormer beschikt. In de LC 500h gaat het om een upgrade van een CVT die niet of onvoldoende harmonieert met het sportieve karakter van de auto. Het meest opvallende verschil zit hem in de motorsound, dat merk je aan de reactie van de buren. Die varieert van een vriendelijke duim voor de sportieve uitlaat van de LC 500h tot een venijnige middenvinger in de hoogte voor het oorverdovende geroffel van de V8 van de LC 500.

Freude am Fahren

Kan je de Lexus LC 500h en LC 500 vergelijken met een Italiaanse, Engelse of Duitse supersportwagen à la Ferrari, Lamborghini, McLaren of Porsche? Dat kan maar dan vergelijk je appelen met peren. De Lexus coupés bezitten te weinig vermogen en zijn te zwaar (bijna 2 ton) om echt flitsend voor de dag te kunnen komen, hun directe concurrenten zijn de BMW 6 Reeks coupé, Mercedes E coupé of Maserati GT, Gran Turismo’s waarmee je snel en op een comfortabele en veilige manier veel rijplezier kunt beleven. Freude am Fahren, geen andere omschrijving dekt de lading beter.

Spijtig genoeg is dit plezier niet voor iedereen weggelegd. De instapprijs is voor beide modellen dezelfde: 109.130 euro, all-in. De optiemogelijkheden zijn beperkt tot een speciale kleur en sport+ pakket dat 21″ velgen, variabele stuurbekrachtiging, vierwielsturing en mechanische sperdifferentieel omvat en waarvoor je 11.500 euro extra moet neertellen. Een extra kost die wordt gecompenseerd door de voordelen van vierwielsturing in snelle bochten en op de Duitse autowegen. De inhaaljacht op BMW en Mercedes kan beginnen.