Les Bacchanales

In “Les Bacchanales” zit u met Gaudí en Dalí aan tafel.

Gaat u van het Brusselse Madouplein de Leuvensesteenweg op, dan ontmoet u op uw weg eerst de nachtelijke danstempel Mirano, vervolgens Les Bacchanales.

Het restaurant Les Bacchanales is – hoe kan het anders – opgedragen aan Bacchus, de god van de wijn. Het werd opgericht door twee veteranen uit de Mirano, waarvan vandaag alleen Daniel Zombek overblijft. Onder leiding van de Italiaan Aldo Gigli werkten verschillende “gildes” een jaar lang samen om het decor op te bouwen. Het opzienbarende resultaat doet denken aan realisaties van Antonio Gaudí en Salvador Dalí. De vermakelijke kitschkathedraal heeft polychrome mozaïeken van recuperatiemarmer, overdadige muur- en plafondschilderingen, een met goudblad bedekte bar en een balkon met grillig gevormde smeedijzeren ballustrade. Geen wonder dat Les Bacchanales aanvankelijk “un endroit à la mode” was. Intussen maakten de trendhoppers plaats voor een meer standvastig publiek. Tijdens de lunch treft u in Les Bacchanales goed-bij-kas-zittende lieden aan uit het europarlement en opvallend veel politici. Om deze serieuze gasten culinair tevreden te stellen, werd Serge Pappini aangeworven. Deze kok werkte vijf jaar in Les Brasseries Georges en stelde een gevarieerde spijskaart op waar evergreens en modieuze gerechten elkaar afwisselen.

In Les Bacchanales kan u terecht voor gebakken ganzenlever met appels (575 frank), garnaalkroketten (375 frank), gegrilde andouillette met mosterd (580 frank), lendenribstuk van de grill (620 frank), carpaccio van kabeljauw met limoen en basilicum (390 frank), tartaar van zalm (320 frank) en gestreepte zeebarbeel met gewelde botersaus met saffraan (580 frank).

Wij kwamen op een rustige, doordeweekse avond en troffen vooral dertigers. Op de achtergrond klonk monotoon new age-tingeltangel. Op tafel kwam “cassatta” van laagjes zalm en verse geitenkaas met kruidige, groene saus van gepureerde raketsla (260 frank). Aan de andere kant verschenen “gambas royales” van de grill, opgediend met een frivool slaatje (425 frank). Als hoofdgerecht kregen we gebakken kabeljauw op aardappelpuree met olijfolie (550 frank): de bereiding was zonder meer lekker. Er werd ook een vegetarische schotel met gestoomde groenten (320 frank) opgediend, maar die was onvoldoende afgewerkt. Als nagerecht opteerden we voor “île flottante” met vanillecrème (180 frank). De taaiheid en de vorm van het schuim lieten uitschijnen dat het opgeslagen eiwit niet was gepocheerd, maar in de magnetron was gegaard.

PIETER VAN DOVEREN