Le Prévot

Gezellig genieten in een intieme bistrot.

Alexandre Masson werd in Mol geboren, maar is in het Frans opgevoed. Hij studeerde informatica en behaalde een graad in hotelmanagement. Vijf jaar geleden nam Masson het Brusselse buurtrestaurant Le Prévot over: koken was immers zijn lust en zijn leven. De autodidact ontpopte zich tot een volwaardige chef-kok en Le Prévot werd een geliefkoosd adresje.

Le Prévot heeft twee eetzaaltjes, die allebei op een andere straat uitkomen. Het open keukentje bevindt zich tussen de twee eetzalen, in het hoger gelegen achterhuis. Pistachekleurig geschilderd houtwerk, smaakvol doch eenvoudig gedekte tafels, muurbanken bekleed met stoffen met klassiek Frans motief, spiegels en… Frans sprekend personeel brengen de sfeer van een Parijse bistrot.

Alexandre Masson kookt met rede en gevoel. Hij blijft trouw aan de regels van de seizoenkeuken en groenten nemen een belangrijke plaats in. Er is een evenwichtige spijskaart met, als stokpaardjes, bereidingen met speenvarken, melklam en melkkalf.

Massons rechterhand is maître d’hôtel-wijnkeldermeester Fabrice Briers. Hij behaalde een diploma aan de wijnacademie van Mâcon-Davayé en bouwde een gevarieerde wijnkaart op.

Wij kozen het maandmenu (1400 frank), dat werd opgediend met aangepaste wijnen (750 frank). Hapjes vooraf waren een minisoepje van waterkers en confit van eend. Carpaccio van kabeljauw, gekoeld om dun te versnijden en nog ijzig op het bord gebracht met Japanse algen, ‘fleur de sel’ en een sausje van rijstvinaigrette en soja vormden het voorgerecht. Dat kreeg het gezelschap van een Alsace Sylvaner ‘vieilles vignes’ André Ostertag ’98, een aangename witte wijn met een gebalanceerde aciditeit en een beetje vettigheid – goed op zijn plaats bij de gedroogde algen. Bij een ‘pot au feu’ van jakobsschelpdieren en langoustines met krokante groenten in een kruidige kippenbouillon dronken we El Quinta Barbera Forés, een Catalaanse grenachewijn die door zijn sherry- en madeirageuren wist te behagen. Het rosé gebraden vlees van speenvarken, geparfumeerd met bonenkruid en op het bord gebracht met gestoofde kool en kleine, zwarte olijfjes, bracht verrukking en werd perfect begeleid door een sappige, krachtige en kruidige VDP d’Oc ’97, Mas des Chimères, Carignan ‘Veilles Vignes’. Om waardig af te sluiten, was er een constructie van laagjes flinterdun deeg en chocolademousse. Hierbij schonk Fabrice Briers een interessante Siciliaanse Messine Cariddi Rosso ‘Nero d’Avola’. Deze elegante rode wijn had veel gekonfijt fruit in het boeket en was op zijn plaats naast de chocolade. Wij gingen voldaan en enthousiast van tafel.

PIETER VAN DOVEREN