Le Passage

Pieter van Doveren

08-06-2006, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:51

‘Le charme discret de la bourgeoisie’

Het Sint-Jobplein is een uitvalsbasis voor de Franstalige bourgeoisie die zich in de villawijken van Ukkel heeft genesteld. Ter hoogte van de J. & P. Carsoellaan ontstond de voorbije jaren een monocultuur van middelmatige restaurants waar in het weekend massaal wordt getafeld. Een uitschieter in de positieve zin is het eethuis Le Passage, gelegen tussen de spoorlijn en de J. &P. Carsoellaan.

Het druk gefrequenteerde restaurant heeft een ruime privéparking naast de deur, wat op deze plek geen overbodige luxe is. Binnen wacht een knusse eetzaal, ingedeeld over twee niveaus. De warme, actuele inrichting in grijze en tabaksbruine tinten brengt het gepaste klimaat om gerieflijk te tafelen. Er zijn slechts 35 stoelen en die waren de avond van ons bezoek nagenoeg allemaal bezet.

De eetzaal is het domein van Pierre Duqué, die zijn gasten met hoffelijkheid en – in ons geval – in gebrekkig Nederlands benadert. Achter de schermen kookt Rocky Renaud. Zijn kookstijl geniet tot ver buiten de Sint-Jobwijk een uitstekende reputatie. Renaud stond zeven jaar aan het fornuis in de Villa Lorraine voordat hij zich in 1994 in Le Passage installeerde.

Het restaurant heeft een beknopte, in het Frans opgestelde spijskaart, met succesnummers als terrine van ganzenlever en gerookte eend met gember en chutney van peer en saffraan (19 euro), krokante kalfszwezerik met morieljes (34 euro) en in kruidenmelk gekookte tarbot met asperges en mousselinesaus met handgepelde garnalen (24,50 euro).

De wijnkaart groepeert zo’n 140 referenties van overwegend Franse wijnen. De keuze is ruim in de prijsvork tussen 40 en 80 euro, wat bewijst dat hier klanten uit de gegoede klasse komen. Wilt u tegen meer verteerbare prijzen tafelen, dan is er ‘s avonds het populaire viergangenmenu ‘Le Passage’, dat wordt opgediend voor 45 euro.

Wij schreven ons in voor dit menu en bestelden een half flesje Saint-Véran van Joseph Drouhin (18 euro), een volle, vette chardonnay met een karakter dat goed aansloot bij de bijzonder smakelijke carpaccio van rund met truffelschilfers, truffelolie, een puntje gemberpoeder, raketsla en sneden parmezaankaas. Als tweede gerecht was er babykreeft met witte asperges in een schuimige mossel-en-aspergebouillon met citroenkruid en limoen. Beide gerechten schonken veel genoegen. Bij het hoofdgerecht kregen we een half flesje Gigondas, domaine de Piaugier 2002 (17 euro), een warme, kruidige rode met betaalbare complexiteit. In het bord kwam in deeg verpakte en ontbeende kwartel uit Anjou, met vlees dat helaas te droog was en, als begeleiding, prei met munt, aardappel en braadjus met spek en tijm. Als nagerecht naar keuze kwam een correcte dame blanche.

Wij waren redelijk tevreden over de prijs-kwaliteitverhouding van het geserveerde menu en verdwenen in de buitenlucht.