Le Grill aux Herbes

Juiste smaken bij ‘selfmade’ kok Vangelis Triantopoulos.

Le Grill aux Herbes ligt aan de buitenkant van de Brusselse ring en heeft zijn onderkomen in een oude, ruime, losstaande burgerwoning met smeedijzeren omheining en een tuin met rotsvijvertje. Bezoekers worden opgevangen door vriendelijk personeel dat professioneel en wars van stijfheid of opdringerigheid te werk gaat.

Door de open keukendeur is chef-kok en eigenaar Evan (Vangelis) Triantopoulos te zien. Hij kwam als jongetje van negen met zijn ouders naar België en begon als zaalhulpje in een Grieks restaurant. In Bergen nam hij het restaurant Assiette au Beurre over. Daar begon hij met het kookboek van Raymond Olivier in de hand: eerst een rustieke quiche lorraine, daarna een steak bearnaise en vervolgens een stuk vis met mousselinesaus. Het succes dreef Triantopoulos naar Wemmel, waar zijn aan de grill bereide gerechten opvielen. Hij werd ook ontdekt door superkok Eddie Van Maele, bij wie hij om raad mocht komen. Zo werd Le Grill aux Herbes een gastronomische halte waar de Griek met toewijding en gevoel kokkerelt. Triantopoulos is tegenwoordig helemaal in de ban van Ducasse. ‘Simpel en puur, met korte sauzen,’ dat is het motto. Korte sauzen hebben maar even op het vuur gestaan.

Le Grill aux Herbes heeft een aangename eetzaal met blankhouten vloer en muren in stucwerk. De spijskaart vermeldt twee keuzemenu’s (1750 en 2150 frank).

Wij kozen het menu Folies du Grill (1750 frank), werden overladen met hapjes (aardappelkoekje van bij Georges Blanc met mousselinesaus, rauw gemarineerde zalm met garnaaltjes, mini-bisque van langoustines…). Het voorgerecht bestond uit in de oven gegaarde en aan tafel versneden zeebaars, op het bord gepresenteerd op bed van gemengde sla en vergezeld van mousselinesaus: deze onvergankelijke ambrozijn toonde respect voor het product. Als trou-normand kwam er appelsorbet, gedraaid met citroen en brandewijn als nutteloos, smaakverlammend zoet tussendoortje. Het hoofdgerecht was een flinke, Franse duif, kort gebraden in een oven en begeleid door stoominjecties tegen het uitdrogen. Het vlees kwam seignant op het bord met jus van boter, olijven en citroen en werd begeleid door snijbonen. Moeilleux van chocolade, met een gebakken ovenkorstje aan de buitenkant en traag lopende warme chocolade als vulling, vergezeld van appel en vanille-ijs sloten deze goede maaltijd af.

pieter van doveren