L'Achepot - Trends Kanaal Z

Pieter van Doveren

26-10-2006, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:52

Knusse kwaliteitsbistro aan het Brusselse Sint-Katelijneplein.

Een bistro is klein en je eet er meestal smakelijke ‘terroirgerechten’. Aan dit soort tafels van de vriendschap kan je jezelf zijn en, mee door het gebrek aan ruimte, makkelijk contacten leggen met de buren. Bistro’s dateren van de tijd dat mensen nog uit eten gingen voor de gezelligheid en de goede smaak. Tegenwoordig hebben veel restaurantbezoekers géén smaak meer; ze gaan gewoon waar anderen naartoe trekken. Dan kies je de laatste trendy halte en bestel je een tafel om te kijken en bekeken te worden. Wat er in de places to be in het bord ligt, is hooguit vermakelijk en helaas zelden lekker.

In tijden dat onbekwame hippe koks zich vrij voelen om zich zonder belemmeringen uit te leven, zijn bistro’s veilige havens. Alleen jammer dat er zo weinig zijn in België.

Een bistro pur sang is bijvoorbeeld Le Petit Zinc (Veemarkt 9, 2000 Antwerpen, tel. 03 213 19 08), waar Philippe Grootaert en Philip Daelemans op een spontane, nonchalante manier de meest veeleisende havenbaron uit hun handen laten eten. Ook Brussel heeft enkele gouden adresjes, en daarvan is L’Achepot er een.

Deze gemoderniseerde bistro ligt aan het Sint-Katelijneplein en heeft een rijk verleden. In de L’Achepot kwam je vijftien jaar geleden al om orgaanvlees te eten, te lachen en te blijven plakken. Kok Antoine Renoux nam de zaak acht jaar geleden over en actualiseerde de formule. Vorig jaar kwam Gauthier De Baere in de keuken. Hij kan bogen op een brede ervaring (onder meer Le Trèfle à 4, Bistro M’Alain) en zijn komst heeft de keuken verfijnd. De koks spelen in op het marktaanbod en de ideeën van het moment en gooiden de spijskaart overboord. Wat er te eten is – en dat zijn veelal vleesgerechten – staat vermeld in het Nederlands en Frans op het leien bord. Er is plaats gereserveerd voor enkele klassiekers, zoals Brusselse stoemp met spek (11 euro), gebakken kalfslever met room en spek (17,50 euro) en balletjes in tomatensaus (12 euro). Het repertoire krijgt ondersteuning van een selectie vriendelijk geprijsde wijnen, die op de oude toog met ‘zinc’ klaarstaan om te worden ontkurkt.

Wij namen plaats aan het raam en genoten van de kleurrijke fauna op het levendige plein, terwijl we snoepten van gebakken bospaddenstoelen als welkomsthapje. Er waren twee smakelijke voorgerechten: een mooi gepresenteerd taartje van tomaten en gamba op een laagje auberginekaviaar, versierd met pesto en raketsla (11 euro) en gepocheerde eieren gevuld met bospaddenstoelen en een coulis van ganzenlever (11 euro). Wij kozen ook twee verschillende hoofdgerechten: tartaar van met het mes gehakt Charolaisrund, mediterraan aangemaakt met olijven uit Nice, basilicum, gekonfijte tomaat, platte peterselie, pijnpitten en overheersende Parmezaanse kaas en opgediend met een gemengde salade in weckpot en frieten (17,50 euro) en twee grote ‘boulettes’ van kalfsgehakt in tomatensaus met frieten en raketsla (12 euro). De kurk ging van een Mont Nero, Régis Boucabeille, een welgevallige rode Côtes du Roussillon (26 euro). Een ‘chibouste’ (soort pudding) met bladerdeeg, rood fruit en een bol ijs sloot deze smakelijke en verzorgde maaltijd in deze knusse bistro af.