Wil de Europese Centrale Bank ( ECB) de groei in euroland naar de verdoemenis helpen? De stijfkoppen uit Frankfurt weigerden de jongste maanden de rente te verlagen. Wellicht is de ECB vandaag, donderdag 29 maart, wakker geschoten en heeft ze de rente voorzichtig verlaagd. Maar het is too little en too late.
Eerst de propaganda die Wim Duisenberg & co uitstrooiden. De Europese economie zou blaken van gezondheid. Een economische vertraging in de Verenigde Staten en de rest van de wereld zou Europa niet deren. Er zijn studenten voor kleinere stommiteiten gezakt tijdens het economie-examen.
Nu de feiten. In het laatste kwartaal van 2000 klokte de groei in de eurozone af op 2,9%, wat inderdaad niet slecht is. De vraag in euroland groeide echter slechts met 1,7%, wat minder was dan in Amerika. Iedereen heeft de mond vol over de groeivertraging in de VS, maar de toestand is dus mogelijk nog ernstiger in euroland.
Terwijl de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, al druk doende was om de conjunctuur wat extra zuurstof te geven, dommelde de ECB rustig verder. Sommigen menen zelfs dat ook de Federal Reserve te laat de rente verlaagde. De ECB loopt al helemaal achter de feiten aan. Beter laat dan nooit? Neen, beter nooit dan te laat. Want verlaagt de ECB nu de rente, dan heeft die ingreep pas ettelijke maanden later een stimulerend effect op de conjunctuur, op een ogenblik wellicht dat de conjunctuur zelf al overeind is gekropen. Dan dreigt de ECB te oogsten wat ze nu obsessief probeert te vermijden: inflatie.
Als die inflatie een zuchtje boven de 2% uitstijgt, gaat in Frankfurt het atoomalarm af. Vrouwen en kinderen eerst. Ja, het is de taak van de centrale bank om in alle onafhankelijkheid te waken over de prijsstabiliteit. Maar het is ook de verdomde plicht van de centrale bankier om te waken over de groei. Of willen de oude heren de koopkracht van hun pensioenspaargeld beschermen, ten koste van misschien uw en mijn job? Dat zou in het verouderende Europa electoraal een niet onverstandige keuze zijn.
In elk geval moet ook de ECB zich verantwoorden voor de gemaakte keuzes. Dat is toch de gewoonte in een democratisch regime. Of durft de ECB geen moedige keuzes te maken omdat ze in een Europees democratisch vacuüm werkt? Stemt de ECB daarom haar beleid koel, technisch af op enkele statistiekjes zoals, godbetert, de groei van de geldhoeveelheid?
Over welke inflatie maakt de ECB zich trouwens zorgen? De kerninflatie is onder controle, terwijl de wereldeconomie op de rand van een recessie balanceert. Waken over prijsstabiliteit is evengoed deflatie vermijden. “Onze diagnose is veranderd. We zijn minder bezorgd over de inflatie,” zei Jean-Claude Trichet, de gouverneur van de Franse centrale bank afgelopen weekend. Een halfjaar geleden was dit een briljante uitspraak geweest. Ze moeten in Frankfurt dan ook niet meer jammeren om de zwakke euro. Eigen schuld, dikke bult. De Amerikaanse economie moddert nu wat aan en de beurzen daar krijgen klappen, maar de euro profiteert er niet van. Misschien moet Duisenberg eens vertellen dat de groei in euroland door de schuld van de ECB ondermaats blijft. Wedden dat de euro stijgt?
Daan Killemaes
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier