Keep it Simple

In de Europese dominoteorie van het Britse konglomeraat Hanson was het Westvlaamse Desimpel de eerste steen die moest vallen.Maar Desimpel moet Desimpel blijven en dus blijven groeien.

Bedford.

Het zacht glooiende landschap van de Engelse Midlands wordt in Bedford doorbroken door acht imposante schoorstenen. De dampende “lange wappers” zijn het symbool van tweehonderd jaar Britse industriële traditie. Aan de voet van dit achtkoppig gezelschap heeft Hanson Brick, nieuwe voedstervader van het Westvlaamse Desimpel, het veel bescheidener gehouden. De headquarters, uiteraard in baksteen opgetrokken, staan tussen een sobere huizenrij, een doordeweekse prefab gelijk. Richard Manning, managing director bij Hanson Brick, overhandigt zijn naamkaartje bij een kop tee : “U ziet onderaan de drie brands (merknamen) van Hanson Brick, met daarachter nog een blinde vlek. Er was dus nog net plaats voor een vierde naam.”

SCOREN.

Richard Manning en financieel direkteur Hans Haefeli zijn de twee Britse heren die op 4 oktober 1995 hun visitekaartje eigenhandig kwamen deponeren op het kantoor van Aimé Desimpel, randje Kortemark. Minder dan vier maanden later (zondag 28 januari) dronken deze protagonisten “te lauwe” (althans volgens Aimé Desimpel) champagne in het statige gebouw van het Brusselse advokatenkantoor De Bandt-Van Hecke. Het Vlaamse Desimpel werd op minder dan vier maanden tijd Brits verankerd. “Een beetje tot onze eigen stomme verbazing,” zegt Richard Manning nu. “De eerste rit richting Kortemark had alles weg van een beleefdheidsbezoek. De baksteensektor is één van de weinige sektoren waar konkurrenten geen geheimen hebben voor elkaar. Integendeel : men is fier om de eigen fabriek te tonen aan zijn tegenspelers. Aimé Desimpel heeft dit, voor onze komst, meer dan eens meegemaakt. Op 4 oktober lieten we wel prompt in onze kaarten kijken. We zegden Aimé expliciet dat we aasden op een overname in Europa. Waarop hij repliceerde : heb je misschien ook dit bedrijf op het oog ? Ik zei dat dit niet meteen onze bedoeling was, maar dat er uiteraard kon worden gepraat.”

Dat praten was hoofdzakelijk een driehoeksaangelegenheid tussen Manning, Haefeli en de door vader Aimé Desimpel naar voor geschoven “diplomatieke onderhandelaar” Christophe Desimpel (zie kader). In november lag al een twintig pagina’s tellende blueprint op tafel. Richard Manning : “Dit was het uitgangspunt voor diskussie. We maakten een grondige analyse van Desimpel (financieel, commercieel, sterkte en zwakte) en kondigden aan hoe we Desimpel wilden zien evolueren binnen ons bestel. Desimpel kon daarop inpikken met zijn wensen, in de wetenschap dat we de price setting voor het laatst zouden reserveren. Aimé Desimpel stond vooral op drie zaken. Eén : de firmanaam moest kost wat kost behouden blijven. Voor ons geen punt. Twee : hij wilde ook dat zijn mensen, zijn managementteam en zijn arbeiders op de vloer zouden worden gerespekteerd. Ook dat paste volledig in onze businessfilozofie, temeer daar we bij Desimpel een first class team vonden op alle niveaus. En drie : hij wilde dat Desimpel binnen Hanson verder zou kunnen groeien. Alweer een evidentie in onze ogen. Meteen heb je de verklaring waarom alles zo snel is kunnen gaan. En dan had je de diskussie over de prijs. Aimé Desimpel vroeg de hoogste prijs, via de Brusselse beurs bekwam je de laagste prijs en finaal is het iets tussenin geworden. Hanson haalt 195 miljoen pond boven : 125 miljoen pond voor de koop (100 procent te financieren via leningen) en 70 miljoen pond voor de uitstaande schulden bij Desimpel (waarvoor we nog een herfinancieringsdeal moeten uitwerken). Uit eigen onderzoek wisten we wat we veil hadden voor deze strategische zet.”

Strategische zet. Daar is het Hanson Brick uiteraard allemaal om te doen. Het sinds vorige week uit het Anglo-Amerikaanse Hanson-concern “losgeweekte” Hanson Brick (Richard Manning : “Wij wisten zélf ook van niets.”) ziet bij de breakup alleen maar lichtpunten. “Nu kunnen we helemaal onze eigen weg gaan, zonder financiële en andere ballast,” zegt hij. “In het Verenigd Koninkrijk zitten we als marktleider, met 30 % impact, klem. Overigens hebben we hier tussen 1993 en 1995 een geslaagde fusie tussen verschillende filialen ( London Brick, Kempston en Butterley) tot stand gebracht, zoals blijkt uit onze sales-curve. Maar échte groei dienden we willens nillens elders te zoeken. En bij voorkeur niet te ver uit de buurt. Sinds begin 1995 volgden we de ontwikkelingen in de Benelux en Duitsland op de voet. Desimpel is maar een eerste, zij het erg betekenisvolle stap. Aimé Desimpel zal ons als consultant helpen bij het zoeken naar, en het vinden van nieuwe uitdagingen. De trek naar Europa heeft ook nog andere redenen. Tweehonderd jaar terugblikken in de spiegel van de geschiedenis leert dat de baksteenindustrie een heel cyclische sektor is, met ups en downs. Maar het Europese vasteland en ons schiereiland kennen different cycles. Sinds 1989 is onze sektor hier ten prooi aan een recessie, één van de langste uit de geschiedenis. Terwijl de bouw in België en een deel van Europa niet mag klagen. Uitgerekend door een brug te slaan over het Kanaal rapen wij een sterk voordeel. De Britse markt heeft weinig handvormgevelstenen, een specialiteit van Desimpel. Terwijl onze konkurrenten, in geval van relance van de vraag, volop moeten investeren in dergelijke kapaciteit, hebben wij ze al in huis. De trafiek vanuit België over het Kanaal zal intens zijn, een goede zaak dus voor Desimpel. De Britse konsument zit gewoon te wachten op dit produkt en we have it. En zolang de Britse markt er depressed bij ligt, kan Hanson ook een deel van zijn kapaciteit slijten in Europa. Desimpel kan daarbij, gezien zijn netwerk, alweer een sleutelrol spelen. Of om een lang verhaal kort te maken : met Desimpel scoren wij sowieso tweemaal, eenmaal in Engeland en eenmaal op het vasteland.”

CREDO’S.

In de vergaderaal van Hanson Brick hangt het grote aanbod van eigen bodem als het ware tegen een muur aangeplakt. Richard Manning laat met een forse zwaaibeweging hij is een gewezen rugbyspeler de “etalage” bewonderen. Op het borstzakje van zijn hemelsblauw hemd prijkt, subtiel geborduurd, het rood-blauwe Hanson-logo met strikje. Manning : “Binnen Hanson hebben we altijd een aantal credo’s voorgekauwd gekregen die ook in de toekomst de onze zullen blijven. Zo zullen we blijven streven naar een zo groot mogelijke return op eigen vermogen en naar een maximalizatie van de winsten. En we willen ook een growth company zijn, met Europa als ons nieuw eldorado. Gezien het Desimpel-aanbod moeten we er gewoon op vooruit. Wij Britten benijden vooral de Vlaamse aanpak om gevelstenen in alle maten ( sizes) te fabriceren.”

Toch stonden in de Britse pers de voorbije weken ook enkele stekelige passages over Hanson. Volgens The Independent is Hanson altijd al een assets stripper geweest, die weigert te investeren ; de Financial Times verwijt Hanson een zekere hubris en The Times zette de voorbije dagen vraagtekens bij het leiderschap en bij de ingewikkelde struktuur van het concern. Richard Manning verheft voor de gelegenheid wat graag zijn stem : “De breakup van het Hanson-concern zoals die vorige week werd doorgevoerd, geeft al een deel van het antwoord. Wat onze core business betreft, gaan die verwijten zeker niet op. We hebben met al onze Britse fabrieken een door de konkurrentie benijd niveau bereikt. En wij niet investeren ? En wat doen we nu met Desimpel ?”

Maar hoe de globale schuld van het Hanson-concern (toch 5 miljard pond op een omzet van 11 miljard pond) zal gespreid worden over de vier nieuwe dochters, blijft ook voor Manning een open vraag. “Dat valt nog te bezien,” zegt hij.

KORTEMARK.

Komende maandag sporen Richard Manning en zijn financiële rechterhand Hans Haefeli vanuit Londen met de Eurostar naar Rijsel, en van daaruit gaat het richting Kortemark. Bedford en Kortemark liggen lang niet meer op een etmaal van elkaar. “Dit wordt onze eerste officiële kennismaking met het hele team in Kortemark,” zegt Manning. “We willen er een boodschap van hoop en vertrouwen brengen. Natuurlijk kan je de mensen nooit zekerheid bieden, op geen enkel vlak. Daarvoor ben je te afhankelijk van te veel faktoren. Wij proberen het positief te zien. Ondernemen is meegaan met de tijd, bereid zijn om in changes mee te stappen. Een bedrijf dat groeit, moet per definitie veranderen. Mensen moeten dat leren aanvaarden, en moeten daar niet konservatief of bang tegen aankijken. Het zijn changes for the better, not for the worst. De keuze voor Christophe Desimpel ? Op vier maanden tijd en tijdens dagenlange onderhandelingen hebben we elkaar perfekt leren kennen. Je moet ook eens drie uren op een Parijse périphérique met elkaar samen zitten in een auto ; je leert geweldig veel. Die jongen heeft voldoende in zijn mars en, in tegenstelling tot zijn vader, is hij 110 % beschikbaar. Hij geniet het volste vertrouwen. En, al krijgt hij dan ruime bevoegdheden, he’ll never walk alone.”

KAREL CAMBIEN

HANSON BRICK Een naam in Engeland, nu nog een faam in Europa.