Kasteel Withof

In Brasschaat opende een allesbehalve alledaags hotel-retaurant. Ongetwijfeld hét gastronomische evenement van 2005.

De directie heeft tijdens de verbouwings- werken nog pogingen ondernomen om de geruchten- stroom tegen te gaan – “Een succesvolle Nederlandse zakenman zou fenomenale bedragen investeren in een exclusief nieuw hotel-restaurant”.

De vesting van aristocratie is een kasteeltje uit 1902, op de grens tussen Brasschaat en Wuustwezel. Hier hield de veelbesproken Nederlandse ondernemer Joep van den Nieuwenhuyzen voorheen kantoor. “Het moet een restaurant voor iedereen worden,” verkondigde de jonge manager Jurgen Lijcops nog. Maar de investeringen gingen verder en er werden kosten noch moeite gespaard: niet voor de inrichting van het restaurant, de loungebar en de zes kamers, niet voor de wijnkelder, niet voor de state-of-the-art keuken van 300 vierkante meter en ook niet voor de inrichting van het park van vier hectare.

Een mens moet niet veel verstand van zaken hebben om te begrijpen dat Withof echt geen restaurant voor iedereen kan zijn. Maar zelfs met topprijzen en een gevulde eetzaal is het twijfelachtig of het geïnvesteerde geld ooit zal worden terugverdiend (men fluistert een bedrag tussen 6 en 7,8 miljoen euro).

Misschien zal het eigenaar Cornelis den Braven worst wezen en is het kasteel gewoon een speeltje in handen van een volksjongen, die het maakte met de verkoop van stopverf en silicone. Met zijn geld wist Cornelis de beste elementen weg te kapen, zoals chef-kok Peter Coucquyt (veertien jaar lang de rechterhand van Peter Goossens in Hof van Cleve), Walda Peiron voor de inrichting en de vlotte en zorgzame Jurgen Lijcops (Bruneau en Souvereyns) voor de algemene leiding en de samenstelling van het wijnassortiment (zie hiernaast).

Wij kwamen op een wondermooie avond, kregen een tafel op het terras en genoten van het park met de vijver en de fontein. Bij een glas Romorantin La Porte Dorée, Cour-Cheverny Tessier 2003 (8 euro) als perfecte aperitief verschenen van alle kanten hapjes: hummus met rauwe groenten, Aziatische limoentomaat, bladerdeegstokjes met ansjovis, tempura van zoete ui met espuma van olijven enzovoort. Ook de voorgerechten waren bijzonder smakelijk: gebraiseerde ossenstaart met trappist van Westmalle en ri-sotto van bloemkool (26 euro); en zacht gestoofd Berkshire-buikspek met puree van doperwten en schuim van ui met laurier (23 euro). Bij de staart kwam, als rariteit, een verrassend glas Belgische pinot noir, Sauvage Champinnot 2003 (45 euro), en bij het spek een sappige en pure Mondeuse L’Ardenza, Cottanera 2001, Sicilië (78 euro). Ook onze twee hoofdgerechten wisten te verrukken: gesmoorde zeetong met bouchot –mosselen, handgepelde grijze garnalen en gestoofde sla (47 euro) en langzaam gegaarde kalfslende met tuinbonen, zomertruffel, en saus met hysop (40 euro). Bij de vis serveerde Jurgen Lijcops een Furmint Tokaj-Hegyalja, Szepsy 2003, een droge Hongaarse wijn met heerlijke smaken en fijne zuren (83 euro). Wij sloten af met een dame blanche van rauwe koemelk en een Normandische pannenkoek (beide 12 euro). Ook deze klassiekers waren top.

Pieter van Doveren