Kantoren met hippe afval

Wie een nieuw designproduct creëert uit afval, mag zich een duurzame ondernemer noemen. Maar om winst te blijven maken moet BuzziSpace continu een moeilijke evenwichtsoefening tussen ecologie en economie maken.

Als werknemer bij een bedrijf in kantoorinrichting werd het Steve Symons vijftien jaar geleden te veel. Hij zag nieuwe meubelen en tapijten zomaar op het stort belanden “omdat een nieuwe manager plots iets anders wilde”. Er moest een meer ecologische aanpak mogelijk zijn, dacht hij. In 1999 begon hij met zijn bedrijf TecnoSpace, dat eenvoudig te (de)monteren scheidingswanden maakte.

Vier jaar geleden zocht hij een oplossing voor een ander probleem: geluidshinder in strak ingerichte ruimtes. Hij kwam met een nieuw idee op de proppen: geluidsabsorberende meubelen maken uit vilt, een grondstof die kan worden gevormd uit gerecycleerde pet. Symons slaagde erin om kleurrijke panelen en scheidingsmeubelen te maken met deze vilt, dat ook wordt gebruikt om verhuisdekens mee te produceren. Zusterbedrijf BuzziSpace heeft intussen vijftig werknemers in België en zestig productiemensen in Nederland. De klanten zitten verspreid over de hele wereld. In 2012 wordt een omzet verwacht van 7,8 miljoen euro, met een winst van 550.000 euro. Hiermee zou het TecnoSpace, de oorspronkelijke onderneming van Steve Symons en Alexander Stoop, overtroeven.

Afval is dure grondstof

Zoals andere bedrijven die de cradle to cradle-visie aanhangen en afval als grondstof beschouwen, teert Buzzi-Space volledig op petafval. Maar vreemd genoeg is dat niet goedkoop. “Een gerecycleerde petvezel kost meer dan nieuwe vezels. Bovendien moesten we als starter een groot risico nemen. We waren verplicht minimaal 8000 vierkante meter te bestellen, tegenover 200 vierkante meter voor een klassieke stof.”

Soms maakt BuzziSpace producten uit zijn eigen snijoverschotten. Symons: “Toen we een order kregen voor 900 muurpanelen voor een bank in Parijs, zochten we een oplossing voor ons snijafval. We besloten het te vermalen tot vezels, versneden het materiaal tot frietjes en lijmden de stroken aan elkaar tot grote panelen om wanden mee te bekleden.” Is dat dan goedkoper? “Nee. Door de intensieve arbeid om er een product van te maken, zouden we het product eigenlijk duurder moeten verkopen.”

Hetzelfde geldt voor het schuim waarmee sommige producten worden gevuld. 3D-figuren snijden uit schuim levert een berg snijafval op. Vroeger werd dat samengeperst om als bescherming tussen glasplaten te steken, nadien werd het vermalen tot vulstof voor hondenkussens. Maar Symons wilde verder gaan. Hij werkt nu samen met een leverancier om het schuim te recycleren. Sinds oktober vorig jaar zijn sommige producten gevuld met gerecycleerd schuim. Dat is weliswaar eco- logischer, maar ook weer duurder. Bovendien weegt het nieuwe schuim 25 procent meer door de hogere densiteit. BuzziSpace besloot bepaalde producten met de twee soorten schuim aan te bieden, met een meerkost voor de stukken met gerecycleerde schuim.

Geen lucht verschepen

Andere factor in de ecologische voetafdruk: transport. BuzziSpace werft daarom alleen personeel aan dat maximaal tien kilometer van de onderneming woont. Ze probeert ook het internationale transport te vergroenen. “Het heeft weinig zin om grote volumes de wereld rond te verschepen. Dat is ecologisch noch economisch verantwoord. Onze producten gaan plat naar Australië, waar ze gevuld worden met schuim en afgewerkt.” BuzziSpace onderzoekt de mogelijkheid om de Amerikaanse markt te bedienen via een plaatselijke productiesite.

Als er dan toch grote volumes vervoerd moeten worden, probeert het bedrijf zo min mogelijk verpakking te gebruiken. In de Benelux kunnen karton en folie weggelaten worden omdat de transportfirma waar BuzziSpace mee werkt, de producten rechtstreeks uit de fabriek in kleine containers laadt. Maar ook de economische rekening moet kloppen. “Met deze werkwijze kunnen we bijvoorbeeld moeilijker de Franse markt betreden, omdat de transportfirma daar te weinig capaciteit voor heeft. Onze leveringen zouden pas twee weken later bij onze klanten aankomen. Een klant die zo lang moet wachten, bestelt geen tweede keer.”

Pet wordt schaarser

De toekomst van het financieel gezonde bedrijf oogt goed. De internationale afzet groeit, vooral bij grote bedrijven waar het groene bewustzijn sterk aanwezig is. De grootste uitdagingen liggen aan het begin van de keten: de grondstof. “Er zijn bedrijven in België die lege containers vullen met versneden pet en verschepen naar China om er draagtassen van te maken. Enerzijds is dat goed omdat er geen lege containers terug hoeven, anderzijds verdwijnt onze grondstof van de markt.” Bovendien werken de grote verbruikers van pet aan milieuvriendelijker materialen. “We moeten samen met onze leveranciers gaan bekijken of we ook die vezels kunnen verwerken.”

HANS HERMANS

Om de ecologische voetafdruk te verkleinen, werft BuzziSpace alleen mensen aan die minder dan tien kilometer van de onderneming wonen.