Japan loopt storm voor Belgische ijsjes

In Tokio vindt deze week de internationale voedingsbeurs Foodex plaats. De kleine ijsroomfabrikant Glacio uit Beerse beroert sinds enkele jaren de Japanse smaakpapillen met overtuiging. “Allemaal een kwestie van innovatie en geduld.”

Voor de fotoshoot nemen de vier Daltons hun tijd, maar dan moeten Werner Van Springel, Pol Lietaert, Guy Peirsman en Peter Janssen weer razendsnel aan het werk. Ze hebben na de managementbuy-out in 2003 zichzelf en hun Vlaamse ijsroomfabriek Glacio (182 werknemers, 12 miljoen liter ijsroomspecialiteiten, geconsolideerde omzet van 22 miljoen euro) met een naam bedacht: Ice Cream designers. En de eerlijkheid gebiedt: er is weinig van gelogen.

“Sinds de managementbuy-out hebben we al 2,3 miljoen euro geïnvesteerd en een groot aantal producten vervangen door nieuwe,” zegt commercieel manager Pol Lietaert. “Ons probleem? Het durft hier tamelijk hectisch te zijn. Het gebeurt dat we op een paar uur tijd van één product overschakelen naar een totaal ander. Zelfs elders aangekochte machines worden door onze eigen diensten telkens weer opnieuw uitgevonden.”

Innoveren met ijsjes

Aan de ene kant van de straat in Beerse, bij Janssen Pharmaceutica, draaien ze pillen die naar overal ter wereld worden uitgevoerd. Aan de andere kant, bij Glacio, proberen ze van een ogenschijnlijk banaal product als ijs toch een innovatief product te maken.

In de Kempen waren er de voorbije decennia wel meer mensen die, in het kielzog van Staf Janssens van IJsboerke, heil zagen in ijs als massaproduct. “Wij hebben de zaken radicaal anders aangepakt,” weet Pol Lietaert. “Veel ijsroomfabrikanten en zelfs multinationals zweren bij enkele producten (frisco’s, horentjes) voor het grote publiek, en dat is het dan. One product, one factory, big volume. Wij draaien de rollen om en gaan voor small, beautiful and flexible. Daar kan je eindeloos ver in gaan, zowel naar vorm als naar smaak en kleur. Alles staat hier in het teken van de innovatie. We doen daarvoor niet alleen een beroep op de creativiteit van onze eigen medewerkers, maar ook van gespecialiseerde brainstormers die niets met de sector te maken hebben. Waarom geen ijs met geur, waarom geen totaal alternatieve afzetkanalen uitproberen? Verandering is de enige constante in ons bedrijf.”

Gek, maar niet te gek

Glacio werkt met een voor de sector relatief laag volume (12 miljoen liter), maar een uitzonderlijk brede productenmix. Vandaag staat de klok op 220 (!) verschillende referenties. In 2005 kwamen er welgeteld 72 gloednieuwe producten in de catalogussen terecht en verdwenen er een vijftigtal naar het rijk der archieven. Een vijfkoppig onderzoeksteam buigt zich in witte stofjassen over die ene vraag: wat nieuws brengen we vandaag? “Eigenlijk heb ik er maar één woord voor,” lacht Pol Lietaert. “Wat wij doen, is gewoon crazy.”

Gek, maar niet te gek. Want Glacio groeit en boeit kennelijk de markt van de betere brasseries, de hogere-middenklasserestaurants, de hotelketens, de grote namen uit de distributie en huis-aan-huisverkoop en de multinationals zoals Nestlé.

Parallel, en met eigen commerciële middelen, trekt de kmo ook nog eens zelf de exporttoer op. Amper 1 procent van alle omzet wordt gerealiseerd in België, 99 procent is uitvoer, met West-Europa als vast anker (bijna 85 procent).

Geliefd in Japan

Maar ook in het land van de kimono heeft het viermanschap van Glacio voet aan de grond gekregen. Dat gebeurt via een eigen dochteronderneming. Japan heet nochtans vrij protectionistisch te zijn. Maar dat valt mee, zegt Pol Lietaert, die zich ook de moeite getroostte om Japans te leren.

“In een ver verleden maakten we deel uit van de Duitse groep Schöller, die in Japan een vrij beperkte afzet had: amper 50.000 euro in één restaurantketen en dat alleen met schepijs. Nadat Schöller verdween, hebben we de zaak zelf proberen uit te bouwen. Drie Japanners helpen ons daarbij. Bovendien hebben we in Beerse een Japanse medewerkster die de dagelijkse contacten onderhoudt met het kantoor in Tokio. We zijn niet ontevreden met een omzet van bijna 400 miljoen yen.” Ook in 2006 verwacht Glacio er opnieuw een groei van bijna 20 %. “Onder onze klanten tellen we nu zowel groothandelaars als hotel- en restaurantketens. Via een megabeurs als Foodex willen we verder doorgroeien, zonder de Aziatische klemtoon te vergeten: neem je tijd, maak geen haast. Wij Vlamingen willen dat alles altijd snel gaat. Wie met zo’n ingesteldheid naar het land van de rijzende zon trekt, zal van een kale reis terugkomen. Geduld is de beste deugd.”

Karel Cambien