Investeren in videogames: beleggen is een spelletje
Gambitious laat particuliere beleggers mee investeren in de ontwikkeling van nieuwe games. Na vijf jaar mogen ze meesnoepen van de opbrengst. Maar in de game-industrie is het risico op een miskleun groot.
95 miljard euro per jaar is de wereldwijde videogame-industrie waard, zegt het Amerikaanse marktstudiebureau Superdata Research. Dat is drie keer meer dan tien jaar geleden. Het is een mooie sector voor beleggers, ware het niet dat hij nogal hermetisch is. U kunt aandelen kopen in beursgenoteerde gamebedrijven als Activision Blizzard (Call of Duty), Electronic Arts (Fifa), Ubisoft (Assassin’s Creed) en Square Enix (Tomb Raider). Als u uw geld een tijd kunt missen, is dat niet eens zo’n slecht idee: sinds begin 2011 zijn de aandelen van die blockbusterstudio’s verdubbeld tot verzesvoudigd. Het voordeel van die aandelen is dat u investeert in een waaier van spelletjes.
Het Nederlands-Amerikaanse videogamebedrijf Gambitious wil verder gaan. Het geeft particuliere investeerders in de Verenigde Staten al enkele jaren de kans mee te investeren in videogameproducties waarvoor het als uitgever optreedt. Het maakt dat ook mogelijk voor Belgisch kapitaal. Via een onlineportaal kunt u vanaf een bedrag van 2250 euro intekenen op het ontwikkelingsbudget van een game die het bedrijf in de steigers heeft staan. Via die weg kunt u de investering ook constant volgen. Nadat de game in de markt is gezet, delen alle investeerders vijf jaar in de opbrengsten. Eerst zorgt Gambitious ervoor dat de beleggers hun inleg terugkrijgen. Daarna wordt de winst volgens een verdeelsleutel verdeeld tussen de investeerders, Gambitious en de studio.
Hits en missers
“We weten dat investeerders een beetje bang zijn voor de sector van de videogames”, zegt Paul Hanraets, de oprichter van Gambitious. “Maar bij de meeste projecten die we hebben gelanceerd, kregen de beleggers die het aandurfden bij de eerste inkomstenverdeling – na een kwartaal – hun investering al terug. Gambitious investeert ook altijd zelf in de games: dat schept eveneens vertrouwen. We durven soms ook persoonlijk te investeren in titels.”
De normale verhouding is dat zeven op de tien games mislukken, en dat één een enorm succes wordt
De eerste game die het bedrijf in 2014 op de markt bracht, de treinsimulator Train Fever, verdiende in minder dan een maand zijn investering terug, en bracht zowel Gambitious als zijn investeerders een fikse winst op. De investeerders die er geld in pompten – veelal Amerikanen – kregen een return on investment van 102 procent, en de looptijd van de investering is niet eens halfweg.
Het tweede en het derde project van Gambitious gingen de mist in. Magnetic: Cage Closed en Breach & Clear: Deadline zijn al langer dan een jaar te koop, maar haalden iets meer dan de helft tot een derde van hun investering binnen. Pas met de lancering van de retrogame Xeodrifter en de westerngame Hard West, eind vorig jaar, had Gambitious weer een hitje te pakken.
Het is een industrie waar het risico op een mislukking groot is, geeft Hanraets toe. “Maar je hoeft geen homerun te scoren om een goed rendement te hebben. Bij de titels die iets minder presteren, doen we afstand van ons percentage en doen we ons best om in vijf jaar naar een break-even te gaan, of zelfs een beetje erboven. We proberen het effect nog wat te verlengen, door ze bijvoorbeeld in speciale bundels met nieuwe games te verkopen.”
Marketing en pr
Geen enkele titel van Gambitious is vijf jaar uit, dus is het onduidelijk wat ze over die periode opleveren. De vijf winstgevende games, die een gemiddelde return on investment van 31 procent hebben, zijn niet representatief voor wat toekomstige games zullen opbrengen: het is allemaal nog nieuw. De belangrijkste vraag is hoe de verhouding tussen hits en missers is als er enkele tientallen Gambitious-games op de markt zijn.
“De return on investment die ze laten zien, is in ieder geval netjes”, zegt Johnny Mills, een Belgische videogameontwikkelaar die actief was als producer en een eigen videogamebedrijf had. “De normale verhouding is dat zeven op de tien games mislukken, twee break-even draaien en één een enorm succes wordt. Gambitious doet dus beter dan de algemene trend. Wat het percentage kan optrekken, is het niveau van de begeleiding en de mate waarin wordt geïnvesteerd in marketing en pr. Dat zijn de grootste zwakheden van gamemakers die voor zichzelf beginnen: het is gewoon hun wereld niet.”
De games van Gambitious hebben een ontwikkelingsbudget van enkele honderdduizenden euro’s tot 1 miljoen, terwijl in de grote blockbustergames tientallen miljoenen euro’s wordt gepompt. De games waar Gambitious zijn schouders onder zet, komen uit het indie-circuit: ze zijn gemaakt door onafhankelijke ontwikkelaars, van wie er niet weinig jarenlang een tandwieltje in het raderwerk van de grote gamehuizen zijn geweest. Die categorie van games speelt in op de subcultuur die zich heeft gevormd onder de videogamers. Als u wilt investeren in games, moet u die cultuur met eigen of geleende kennis een beetje begrijpen om de juiste investeringsbeslissingen te nemen.
Moeilijk verhaal
“Ik geloof in een incubatieperiode”, zegt Mills. “De meeste onafhankelijke gamemakers zijn in de eerste plaats hobbyisten, die een omgeving nodig hebben waarin hun project professionaliseert. De begeleiding die ze nodig hebben, kan erg diep gaan.” Gambitious probeert dat te doen, zegt Hanraets. Bij een project dat dreigde te mislukken, nam het bijvoorbeeld een producer in dienst die het ontwikkelingsproces stroomlijnde en ervoor zorgde dat de deadlines werden gehaald.
Je hoeft geen homerun te scoren om een goed rendement te hebben
Paul Hanraets
Het bedrijf beseft dat het soms een moeilijk verhaal moet vertellen aan zijn investeerders. Gambitious geeft bijvoorbeeld een aantal games uit die in pixelgraphics opgetrokken zijn, en teruggrijpen naar de blokkerige esthetiek van dertig jaar geleden. “Sommige investeerders zeiden: ‘Dat ziet er niet uit!'”, zegt Hanraets. “We hebben ze met recente voorbeelden van soortgelijke games bij andere uitgevers die goed geld hebben opgebracht, moeten overtuigen dat dit in de huidige gamecultuur een aanvaarde esthetiek is. Veel investeerders komen uit de mediasector en hebben affiniteit met games. Anderen komen voor de return en geloven in ons model.”
Gekwalificeerde beleggers
Op dit moment staat het beleggingsplatform alleen open voor gekwalificeerde beleggers. Dat betekent dat enkel professionele of zeer vermogende beleggers in de games kunnen investeren. Vooraleer kleine beleggers kunnen meedoen, moet er een financiële bijsluiter (prospectus) worden opgemaakt, tenzij het platform drempels respecteert waardoor het onder een uitzondering op de prospectusplicht valt. Er geldt een uitzondering als een belegging aan minder dan 150 mensen wordt aangeboden, als de minimumdrempel voor investeerders minstens 100.000 euro is, of als het totale bedrag dat de spelletjesmakers willen ophalen minder dan 100.000 euro bedraagt. Hanraets bereidt een dossier voor om zo’n uitzondering te motiveren. Het nadeel is wel dat de FSMA de informatie die Gambitious aan potentiële beleggers verstrekt, niet checkt en er dus een beschermingslaag wegvalt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier