Met Xavier Van Campenhout komt weer een bankier-vermogensbeheerder en een lid van de stichtende families aan het hoofd van Petercam. “Mijn naam kan mij helpen bij de uitvoering van deze job.”
Iets meer dan een jaar geleden overleed Etienne Van Campenhout op zijn 82ste. Van Campenhout, de zoon van een beursmakelaar, richtte in 1968 samen met Jean Peterbroeck de Brusselse beursvennootschap Petercam op.
De legende wil dat ze elkaar leerden kennen in de kelders van de Brusselse beurs, waar ze allebei een makelaarskantoortje hadden. Peterbroeck overleefde zijn vennoot maar enkele maanden.
Xavier Van Campenhout (44), een van de vijf kinderen van Etienne, treedt in de voetsporen van zijn vader en volgt Axel Miller op als directievoorzitter van Petercam. Miller (ex-Dexia) had bij Petercam een nieuw bestuursmodel opgezet, de audit en risicocontrole versterkt, en een IT-project succesvol doorgevoerd. Maar de grootste uitdagingen voor de beursvennootschap liggen aan de klantenkant. Daarvoor lijkt een door de wol geverfde vermogensbeheerder als Van Campenhout beter geplaatst.
“Ik ben meer het type van de frontoffice. Iemand die veel belang hecht aan het contact met de cliënt. Ik wil de noden van de cliënten kennen zodat ik kan bepalen welke middelen er moeten ingezet worden.”
Die klanten waren de voorbije jaren al eens ontevreden. Enkele ondernemingen en particulieren begonnen rechtszaken wegens slecht advies in het crisisjaar 2008. “Er zijn geen wondermiddelen”, vindt Van Campenhout. “Alleen door hard te werken, ons te engageren voor de cliënt en ethisch te handelen, kunnen we het vertrouwen herstellen. Op termijn moet zo’n houding vruchten afwerpen.”
Zijn interesse voor ethiek en duurzaam ondernemen heeft Van Campenhout naar eigen zeggen van zijn vader. “Mijn vader was een sterke persoonlijkheid. Hij heeft niet alleen mijn professionele keuzes beïnvloed, maar ook de manier waarop ik tegen het leven aankijk. Mijn vader was een diepgelovig man. Hij heeft me bijgebracht dat geld niet het allerbelangrijkste in het leven is.”
Van Campenhout behaalde een diploma handelsingenieur aan de Solvay Business School en ging daarna in de financiële sector aan de slag, eerst bij Brown Brothers Harriman & Co in New York en nadien bij M&G Investments en Morgan Stanley in Londen. “Begin jaren negentig was geen gemakkelijke periode. We werkten onder hoge druk. Als equity research analist bij Morgan Stanley verwierf ik inzicht in de werking van bedrijven en businessmodellen. Ons team volgde de retailsector. Ik heb er op enkele heel interessante beursintroducties gewerkt: Gucci, Bulgari, Vroom & Dreesman…”
In 1998 keerde Van Campenhout terug naar België en naar Petercam. “Het was Jean Peterbroeck die me suggereerde om bij Petercam in dienst te treden. Ik besefte dat, als ik in Londen bleef, het voor het leven zou zijn.” Zijn eerste belangrijke realisatie bij Petercam was het opzetten van een buy-side research ten dienste van het institutioneel beheer en private banking.
In 2005 werd Van Campenhout aanvaard als vennoot en verhuisde hij naar Zwitserland om er de private bank van Petercam in Genève te leiden. Na zes jaar Zwitserland keerde hij vorig jaar voor de tweede keer terug naar België.
Als directievoorzitter wil hij vasthouden aan het businessmodel dat steunt op drie poten: effectenhandel, corporate finance en vermogensbeheer. “De drie poten versterken elkaar in efficiëntie en waardecreatie. Ondernemingen zullen altijd kapitaal nodig hebben en wij kunnen hen, door onze kennis van de kapitaalmarkten, een volledig gamma oplossingen aanbieden. Maar het klopt dat asset management een steeds groter stuk van onze omzet en winst inneemt. In privé vermogensbeheer willen we ons ontwikkelen in onze bestaande markten (België, Luxemburg en Zwitserland). In institutioneel vermogensbeheer willen we ons positioneren als een actief beheerder die een Euopese marktpositie verwerft.”
In het verleden was de raad van vennoten het belangrijkste beslissingsorgaan van Petercam. Nu zijn dat het directiecomité en de raad van bestuur. De stichtende families, die nog een derde van de aandelen controleren, kregen vorig jaar een groter gewicht en er werden ook twee onafhankelijke bestuurders aangeduid. Ludwig Criel de directeur-bestuurder van CMB nam na het overlijden van Jean Peterbroeck de voorzittersstoel over.
Toch is het niet de bedoeling de inspraak van de vennoten te beknotten. Samen controleren ze meer dan twee derde van de aandelen. “Het directiecomité bestaat uitsluitend uit vennoten, zij zijn vertegenwoordigd in de raad van bestuur en ook de raad van vennoten blijft wekelijks formeel en informeel samenkomen. We willen zeker niet weg van de partnership-formule. Er zit nu misschien iets meer verticale structuur in onze organisatie, maar zonder de horizontale structuur te negeren.”
Patrick Claerhout
