Wim De Vos wordt CEO bij beursgenoteerd Campine

De in België vrij onbekende Wim De Vos wordt het nieuwe boegbeeld van de beursgenoteerde non-ferroverwerker Campine. “Initieel was het geenszins de bedoeling dat Wim De Vos CEO zou worden.”

Wim De Vos vergelijkt zijn nieuwe werkgever graag met zijn hobby. “Campine is een goede, jonge wijn, die de volgende jaren nog zal verbeteren.” De wat verborgen onderneming uit de Stille Kempen – voluit Compagnie Chimique et Métallurgique de la Campine – hees zich de voorbije week even in de belangstelling. Campine is een loodverwerker, heeft een plasticafdeling en produceert antimoonpoeder, een kunststof met een vlamvertragende werking. De Ronsenaar Wim De Vos is sinds mei 2015 onafhankelijk bestuurder van het beursgenoteerde bedrijf en wordt nu de nieuwe CEO. “We werkten al een tijdje aan de opvolging van Geert Krekel, die sinds juli 2001 aan het roer van de onderneming stond”, duidt bestuursvoorzitter Patrick De Groote. “Initieel was het geenszins de bedoeling dat Wim De Vos CEO zou worden. Hij heeft zichzelf voorgedragen. Zijn industriële kennis is uitstekend. Wim is competent, vlot in de omgang, heeft een breed netwerk en charisma.”

De Vos had zijn vorige werkgever in oktober vorig jaar al laten weten dat hij zijn taak er voor bekeken hield. Sinds 2012 was hij de CEO van Society of Plastics Engineers (SPE), een kenniscentrum dat aan de plasticindustrie technische diensten levert inzake materialen, processen, machines en procedures. “Ik werd aangetrokken voor de internationalisering van SPE. Maar eind vorig jaar vond ik dat mijn taak erop zat”, zegt De Vos. “SPE opende onder meer kantoren in China en het Midden-Oosten. Toch haalt het twee derde van de omzet nog altijd in de Verenigde Staten. Wat maakt dat ik in de VS veel bekender ben dan in België.”

Chinese entrepreneurs

Wim De Vos wou terug naar de industrie. De industrieel ingenieur (IHS CTL Gent) startte in 1991 bij de kunststoffabrikant Eurocompound uit de Vlaamse Ardennen (vandaag EOC Group). In 1996 trok hij naar Recticel. “Daar is mijn carrière echt begonnen”, vindt De Vos. Hij begon op de verkoopafdeling van de materialenafdeling in de hoofdzetel in Wetteren. Daarna werd hij afdelingshoofd van die afdeling met fabrieken in Detroit en Wetteren. Vervolgens ging hij richting Bad Honnef (bij Bonn) in Duitsland. “Van daaruit heb ik ook Azië bewerkt. In 2006 mocht ik de eerste keer voor Recticel een fabriek in China opstarten. Ik woonde een jaar in een appartement in Sjanghai. De stad groeide en bruiste toen enorm. Chinezen zijn echte entrepreneurs. Ze willen vooruit. Als een deal niet lukt, gaan ze meteen op zoek naar de volgende partner. In België blijven we soms wat te lang aan tafel zitten.”

“Wim klom op tot de nummer twee van de subdivisie schuimrubber voor dashboards en deurpanelen in de autoafdeling”, herinnert zich Luc Vansteenkiste, voormalig gedelegeerd bestuurder van Recticel en Trends Manager van het Jaar 2000. “Hij was een gedreven jonge man. Hij had een goede neus voor wat de klant wou en maakte daarvan dan ook een prioriteit. Hij stond bovendien open voor het internationale aspect van Recticel en kon probleemloos internationaal worden ingeschakeld.”

In 2008 ging de verkoop van de autoafdeling van Recticel niet door. Wim De Vos trok daarop naar de plasticverwerker Vitalo. Daar werd hij binnengehaald door de toenmalige CEO Patrick De Groote. Het werd een turbulente periode van vier jaar, met onder meer een hoofdklant (Nokia) die in 2011 plots afhaakte. Een topman vindt dat De Vos niet hard genoeg wou saneren, iets dat de nieuwe CEO van Campine ontkent. Zijn vertrek hield verband met een meningsverschil over de strategische visie van Vitalo.

In 2012 trok Wim De Vos dus naar SPE. Hij bleef er tot eind juni om de machtswissel voor te bereiden, samen met zijn Amerikaanse opvolger Patrick Farrey. En vanaf nu gaat het richting Beerse. “Mijn managementstijl? Die heb ik vooral bij Recticel in China geleerd. Je moet een heel duidelijke visie hebben, en die ook uitrollen samen met alle werknemers en andere belanghebbende partijen. Ik ben ook een ploegspeler. Het is heel belangrijk dat je de juiste mensen aantrekt. Dat moeten daarom niet de besten zijn. Op een schip kun je niet enkel topmatrozen hebben. Je moet vooral de juiste matrozen hebben.”