Met Richard Clarida benoemt Donald Trump een monetair expert als rugdekking voor Fed-voorzitter Jerome Powell. In tegenstelling tot de chaos in het Witte Huis heerst om de hoek bij de Amerikaanse centrale bank de rede en gematigdheid.
Een dieet met nog maar twee desserts per dag in plaats van drie. Zo omschreef Richard Clarida onlangs het monetaire beleid in de Verenigde Staten. President Donald Trump draagt de Columbia-professor macro-economie voor als vicevoorzitter van de Federal Reserve.
Samen met de nieuwe voorzitter, Jerome Powell, en John Williams, de pas benoemde voorzitter van de Fed in New York, maakt Clarida het nieuwe triumviraat uit dat aan de knoppen van de Amerikaanse en de wereldeconomie komt zitten.
Clarida mag nu zelf het dieet van de Fed bepalen. De voornaamste taak voor het trio is de geleidelijke afbouw van de recordbalans van 4500 miljard dollar zonder een van de langste expansies uit de Amerikaanse geschiedenis de nek om te wringen. Het wordt geen crashdieet.
De monetair expert zit min of meer op de lijn die is uitgestippeld door de vorige Fed-voorzitter, Janet Yellen. De aanstelling van Powell als haar opvolger noemde hij een slimme keuze voor continuïteit. Met zijn nieuwe baas zal het dus ook wel boteren.
Positief onthaald
Clarida stapt op als managing director bij Pimco, een vermogensbeheerder met 1750 miljard dollar onder beheer, die bekendstaat als de grootste obligatiebelegger ter wereld. De 60-jarige econoom is een van de breinen achter de Pimco-huisvisie dat we in een ‘nieuw normaal’ leven, een wereld van lagere groei en rentes.
Hij is ook de geestelijke vader van het ‘nieuwe neutraal’, de overtuiging dat de neutrale rente die de economie noch stimuleert noch afkoelt eerder rond 2 procent schommelt en niet meer rond 4 procent. Het idee dat de rente laag zal blijven, heeft al breed ingang gevonden bij de Fed, zo blijkt uit de langetermijnverwachtingen van Clarida’s collega-bestuurders.
De moeilijkste taak voor Richard Clarida wordt de politiek ver weg te houden van de geldkraan.
Fed-watchers hebben de aanstelling algemeen positief onthaald. Met Powell staat voor het eerst in drie decennia geen geschoolde econoom aan het hoofd van de centrale bank. En dus werd met ongewone belangstelling uitgekeken naar wie hem zou bijstaan. De overtuiging was dat het het best een doorgewinterd monetair expert zoals Clarinda kon zijn.
Op de agenda staat niet alleen de geleidelijke verhoging van de rente en de afbouw van de balans, maar ook moeilijke discussies zoals de zin en de onzin van een inflatiedoel van 2 procent.
Als academicus is Clarida gespecialiseerd in een veelgebruikt macro-economisch evenwichtsmodel. De komende vier jaar mag hij zich vooral bewijzen als evenwichtskunstenaar. De jongste weken is de Amerikaanse rente voor het eerst in vier jaar gestegen tot 3 procent. De markt geeft daarmee aan dat ze meer inflatie verwacht. De hogere rente loopt ook vooruit op de toename van de Amerikaanse schulden door de belastingverlaging die Trump heeft doorgevoerd.
Negen jaar na de crisis loopt de expansie bovendien stilaan op zijn laatste benen. Daarenboven is de man in het Witte Huis niet vies van een handelsoorlog. De kans lijkt zo klein dat Clarida de tijd vindt om een tweede album met folksongs op te nemen in de Abbey Road-studios.
Baken van stabiliteit
Met verder nog Randal Quarles en Michelle Bowman heeft Trump vier nieuwe bestuurders bij de Fed benoemd. Hij mag zes zitjes invullen. De vastgoedmiljardair had daarmee een uitzonderlijke kans om de centrale bank naar zijn hand te zetten. De vrees was dat hij de sleutels in handen van onervaren, radicale figuren zou geven. Het tegendeel blijkt waar.
Clarida wordt getypeerd als een mainstream conservatieve Republikeinse econoom, die streeft naar dialoog en consensus. De Fed blijft zo een baken van stabiliteit, geen overbodige luxe in de woelige tijden die politiek Washington meemaakt.
De rode draad in de benoemingen is het geloof dat de regulering van Wall Street is doorgeslagen. Zowel Powell, een jurist, als Clarida, adviseur op het ministerie van Financiën onder George W. Bush, is voorstander van een versoepeling van de regels voor de bankensector. Wat niet wil zeggen dat ze de teugels van de bankenjongens volledig zullen vieren.
Trump haalde eerder deze maand uit naar het beleid van de Fed. Hij verweet de centrale bank dat de renteverhogingen de dollar te aantrekkelijk maken. Minister van Financiën Steven Mnuchin zei uitdrukkelijk dat Washington een lagere dollar wil.
Met de parlementsverkiezingen later dit jaar en nadien een nieuwe presidentsrace bestaat de kans dat Washington nog minder terughoudend wordt in zijn kritiek op de centrale bank. Daarom wordt misschien wel de moeilijkste taak voor Richard Clarida de politiek ver weg te houden van de geldkraan.
Richard Clarida (60)
· Wordt: vicevoorzitter Federal Reserve
· Vrije tijd: muziek, lezen
