Ray Stewart: ‘Dominique Leroy is gewoon meer op haar gemak’

Ray Stewart, die achttien jaar CFO van Belgacom was, gaat vandaag met pensioen. In zijn afscheidsinterview heeft hij veel lof voor zijn baas, CEO Dominique Leroy. “Didier Bellens was een slimme kerel. Heel hoog IQ. Het EQ van Dominique is waarschijnlijk beter”, zegt Stewart.

Ray Stewart (66) van Belgacom is de langst zittende CFO in de telecomsector. Hij arriveerde bij Belgacom in 1997, recht van de Hongaarse operator Matàv, waar hij de beursgang voorbereidde. In beide gevallen stuurde de Amerikaanse operator Ameritech hem. Ameritech participeerde in Matàv en, via het toenmalige consortium ADSB, ook in Belgacom. In 1997 was John Goossens de patron van Belgacom. Toen Goossens in november 2002 plotseling overleed, was Stewart een paar maanden interim-CEO. Ook toen Didier Bellens in november 2013 werd ontslagen, was Stewart zijn vervanger. Stewart gaat vandaag met pensioen. Op 1 april wordt hij opgevolgd door Sandrine Dufour, de voormalige verantwoordelijke voor financiën en strategie bij de Franse mobiele operator SFR.

U hebt gewerkt met drie CEO’s bij Belgacom. Wie maakte de grootste indruk op u?

Ray Stewart: “Alle drie waren ze heel verschillend, maar ze hebben alle drie speciale dingen gedaan en hun eigen bijdrage geleverd. John Goossens was larger than life. Hij was ongelooflijk. De dag dat hij overleed, was ik verpletterd. Je dacht dat John onverwoestbaar was. Dat was hard.

“Dominique is fantastisch. Ze heeft een zeer sterke achtergrond in marketing. Dat hebben we vandaag nodig. In de toekomst wordt dat zelfs nog belangrijker, met al die topspelers die eraan komen: Google, Facebook, Twitter.”

Didier Bellens bracht Belgacom naar de beurs. Hij eindigde met een lange reeks controverses. Hebt u spijt dat het zo is gegaan?

Ray Stewart:“Ja. Voor Didier en voor de onderneming. Ik heb Didier niet meer gezien of gesproken sinds hij wegging. Ik hoor uit de geruchtenmolen dat zijn gezondheid niet zo goed was. Ik hoop dat ze nu beter is. Maar ik ben zeker dat al die problemen zijn gezondheid niet hebben geholpen.”

U zei dat het een slechte impact had op Didier Bellens, maar ook op het bedrijf?

Ray Stewart:“Ja. Neem nog maar mezelf. Je opent elke dag de krant en al wat je ziet over je bedrijf, is negatief. Het krijgt je na een tijd te pakken. Je moraal gaat naar beneden. Je kon het in de onderneming voelen. Het was niet goed. Ik ben mijn hele leven niet zo terneergeslagen geweest als toen.”

Dan komt Dominique Leroy, en het eerste wat ze doet, is knippen in het dividend en de investeringen optrekken. Was dat een goede beslissing?

Ray Stewart: “Wij overlegden wat er nodig was om de volgende drie jaar competitief te zijn met Telenet, VOO, Mobistar en Base. We wisten dat we moesten investeren in nieuwe technologie en nieuwe IT-systemen. We bekeken wat we ons konden permitteren met onze kasstroom. Maar Dominique was zeer slim. Ze ging vooraf al met de regering praten. Ik begrijp dat. Zodra je iets in je begroting hebt gestopt, is het moeilijk het te veranderen. En dat lijkt te hebben gewerkt. Absoluut de juiste beslissing.”

Zou Belgacom zijn investeringen ook hebben kunnen optrekken als Didier Bellens hier nog was?

Ray Stewart:“Didier is een zeer slimme kerel. Hij heeft een zeer hoog IQ. Maar het EQ van Dominique is waarschijnlijk beter.”

Heeft emotionele intelligentie belang als je beslist over investeringen?

Ray Stewart: “Wat Dominique moest doen, was het verhaal vertellen en verkopen. Daar is ze zeer goed in. Ik kan het weten, want wij doen de roadshows voor investeerders samen. Ze is gewoon meer op haar gemak. Ik heb veel jaren voor Didier gewerkt. In een klein gezelschap was hij prima. Maar een presentatie voor een groot publiek was niet zijn ding. Iedereen heeft zijn sterktes, zwaktes en persoonlijkheid.”

Waar moet Belgacom waakzaam voor zijn?

Ray Stewart: “We komen in een nieuwe wereld met grote spelers. Wij moeten niet noodzakelijk tegen hen concurreren. Je kunt met sommige een relatie hebben. Ik denk dat Dominique dat zal doen. Ze is zeer open en strategisch ingesteld. Ik denk dat ze geweldig zal zijn. Ik heb veel vertrouwen in de toekomst van Belgacom. Maar duidelijk is dat de wereld snel verandert. Die push heeft Dominique: de firma wendbaarder maken, zodat ze sneller kan reageren en anticiperen.”

U bent twee keer interim-CEO geweest. Nooit zin gehad in die topbaan?

Ray Stewart:. “Het is zelfs nooit in me opgekomen. Ik had voldoende plezier in mijn werk als CFO. Ik wilde niet de CEO zijn. Dat was een van de redenen dat ik goede relaties had met de drie CEO’s voor wie ik heb gewerkt. Zij wisten alle drie dat ik niet uit was op hun baan.”

Is u nooit gepolst om bij andere firma’s te gaan werken?

Ray Stewart: “Ja. Maar als je naar een ander bedrijf gaat, neem je een groot risico. Je bent niet zeker van de mensen en het bedrijf. Waarvoor zou ik het doen? Ik had plezier in mijn werk hier. Ik heb wel geluisterd. Vanuit Groot-Brittannië ben ik een paar keren gecontacteerd om naar Londen te verhuizen. Eén keer was er een kans bij een bedrijf met een hoofdkwartier in Luxemburg. Als puntje bij paaltje kwam wilde ik hier blijven.”

De regulator vindt dat er in de Belgische telecom te weinig concurrentie is. Denkt u er ook zo over?

Ray Stewart: “Sinds de beursgang vertel ik analisten dat het voor andere operatoren zeer moeilijk is op de Belgische markt te komen. Het maakt niet uit of dat via ons netwerk of via de kabel gebeurt. Zelfs als je toegang hebt tot de infrastructuur, moet je nog content hebben. Dat is niet gemakkelijk en niet goedkoop met nul klanten. Als je daar dan in bent geslaagd, wat is je verkoopargument om een klant te overtuigen om weg te gaan bij Proximus, Telenet of VOO? Het is fietsen tegen de wind in.

“Maar de reden zit niet bij ons. Kijk naar alle Europese landen waar alternatieve operatoren marktaandeel winnen. In al die landen heeft de kabel een lage penetratie. Niet wij zijn het probleem, maar de kabel. Het is een zeer competitieve markt. Als regulator zou ik gelukkiger zijn met twee partijen die investeren dan met tien concurrenten op hetzelfde netwerk.

Hebt u Telenet niet onderschat in het begin?

Ray Stewart:. “Herinner je dat Telenet indertijd bijna bankroet was. Dat weet ik heel goed, want John Goossens was toen nog CEO en hij werd gevraagd of wij hen niet uit de penarie konden helpen. Zij probeerden een bankkrediet te krijgen en op basis van hun toenmalige bedrijfsmodel konden ze geen geld lenen. Ons werd gevraagd of we niet een of ander samen konden doen. Dat was niet het geval. Dus nee, wij onderschatten hen niet. Zij hadden een fantastisch netwerk, maar ik ben niet zeker dat de mensen die voor dat netwerk hebben betaald, ooit hun geld hebben teruggekregen. Dat denk ik niet.”

Vandaag heeft Ray Stewart zijn laatste directiecomité. “Dan ben ik klaar”, zegt hij. Hij blijft in Brussel wonen. Hij heeft ook nog een appartement in Manhattan, New York. Maar als hij daar het vliegtuig naar Brussel neemt, voelt dat aan als thuiskomen, verklapt hij.

Hij denkt niet dat hij het uitzicht vanaf de hoogste verdiepingen van de Belgacom Torens zal missen. “Na achttien jaar heb ik dat wel gezien.”