Maurits De Prins, de man achter de geflopte videoverhuurketen Superclub, moet zich voor de Antwerpse strafrechter verantwoorden voor oplichting en valsheid in geschrifte.
In 2002 werd De Prins al veroordeeld tot vier jaar en drie maanden cel voor fraude bij Superclub en bedrieglijke onvermogendheid.
De zaak gaat terug tot de eerste jaarhelft van 2002, toen De Prins zich voor het Antwerpse hof van beroep verdedigde in de zaak-Superclub. Via allerlei figuren leurde hij in die periode met een investeringssysteem dat wonderwinsten beloofde. Zijn vroegere bedrijfsrevisor, Johan De Mey, maakte een ‘fairness opinion’ over het softwareproduct. Volgens De Mey kon het winsten tussen 30 en 50 procent opleveren, hoe de beurs ook evolueerde.
Geïnteresseerden moesten aandelen kopen in het Luxemburgse Amgine Equity Holdings SA. Deze waren eigendom van Landon Partners Corporation, een postbusbedrijf op de Britse Maagdeneilanden. De aandelen kostten bij de stichting van Amgine 1,24 euro en werden voor 1240 euro aan investeerders verkocht.
Volgens de studie van Johan De Mey was dit systeem alleen bestemd voor grote professionele spelers, maar eventueel konden enkele individuen toch mee aan boord genomen worden. Het systeem zou volgens De Mey ontworpen zijn door ‘The Originator’.
Na verloop van tijd bleek dat Maurits De Prins achter Landon schuil ging. Ook ontdekten beleggers al vrij snel dat de miraculeuze investeringsmachine geen succes was, verre van. De Prins zou aan een van de beleggers, een zekere Johan Mees, zelfs toegeven dat het systeem nooit heeft gewerkt. Dat kon ook moeilijk anders, want toen men met die beleggingen van Landon Partners Corporation leurde was er van Landon Partners op de Britse Maagdeneilanden al geen sprake meer. Volgens een document van het Registry of Corporate Affairs van de British Virgin Islands Financial Services Commission werd de vennootschap op 12 november 2001, dus zes maanden voor De Mey er zijn ‘fairness opinion’ over maakte, opgedoekt. Dit wegens het niet betalen van de jaarlijkse licentiepremie.
Naast Maurits De Prins moeten ook Johan De Mey, Robert Scheers, een der oudgedienden uit de zaak-Superclub, en Dirk Van de Heyning, de man die deze belegging aan onder meer Johan Mees sleet, zich strafrechtelijk verantwoorden.
Johan De Mey ziet wat hem betreft geen fouten. Hij erkent met meerdere private kandidaat-investeerders te hebben gesproken, maar legt de fout elders. “Zij hebben zich niet gehouden aan de regels waarop ik mijn ‘fairness opinion’ baseerde en dus is het niet mijn schuld dat alles mis liep”, zegt De Mey. Bij een veroordeling riskeert hij als revisor geschrapt te worden.
Robert Scheers maakte zich al evenmin zorgen. “We zijn er gerust in. En we zullen wel zien wat de rechters zeggen over Landon Partners”, stelt hij. De Prins was niet bereikbaar voor commentaar. Hij woont tegenwoordig in Londen in een vorig jaar op 525.120 euro geschat appartement aan de Theems, vlakbij Canary Wharf. Ook Dirk Van de Heyning was onbereikbaar. (WVD)
