Een dure herfinancieringsoperatie, de beurskoers die recorddieptes opzoekt, … De gasrederij Exmar beleeft barre tijden, maar CEO en referentieaandeelhouder Nicolas Saverys laat zich niet uit het lood slaan.
Oneerlijk. Dat gevoel heerst ietwat in de statige Belgica-gebouwen aan de Antwerpse De Gerlachekaai. De afstraffing van het aandeel en sommige mediaberichten daarover zorgen voor druk op de ketel. Te weinig aandacht is er voor de langetermijnportefeuille, voor de bewezen prestaties. “Heeft iemand ooit beweerd dat innoveren zonder risico kan?”, werpt een kaderlid op. Nicolas Saverys neemt het filosofisch op: “Als ik een gezelliger en eenvoudiger leven had gewild, had ik een minder cyclisch beroep moeten kiezen. Al denk ik dat ik dit beroep toch wel goed ken. Dit is geen leuke periode voor de aandeelhouders en het management, maar we slaan er ons wel door.”
De problemen van Exmar draaien rond de Caribbean FLNG (floating liquefaction unit: een drijvende installatie die aardgas omzet in vloeibare vorm, nvdr). Dat tuig ligt afgewerkt op de Chinese scheepswerf Wison, maar de oorspronkelijke klant, Pacific Rubiales, kwam in financiële moeilijkheden en haakte af.
Wachten op vergunningen
Daardoor zit Exmar opgescheept met een actief dat 300 miljoen dollar heeft gekost, maar voorlopig niets opbrengt. Er werden in mei twee voorakkoorden gesloten, maar verwacht wordt dat die pas in september worden omgezet in een definitief contract. “Er staan ook financiële afspraken in. Het is alleen wachten op de vergunningen, en dat neemt overal ter wereld tijd in beslag”, constateert Saverys.
Daardoor is het bedrijf genoodzaakt dure overbruggingsfinanciering te vinden. Nadat andere opties niets opleverden, wordt nu aan de bestaande obligatiehouders gevraagd hun geld nog twee jaar ter beschikking te stellen, tegen een rente die aan het einde van de rit neerkomt op 11 procent. De goedkeuring volgt normaliter op 27 juni.
Het is niet de eerste keer dat Exmar in zwaar weer belandt. Net voor de crisis in 2009 losbarstte had het bedrijf zwaar geïnvesteerd in hervergassingsschepen en een drijvend olie-exploratie-eiland. Maar uiteindelijk slaagde Saverys erin de nodige financiering te vinden. Ook nu is het vertrouwen in een happy end groot. “Al wat vandaag gebeurt, heb ik twee jaar geleden voorspeld. Mijn bankiers en mijn werknemers wisten dat er een heel zware storm op ons afkwam, maar ik heb toen ook gezegd dat ik het bedrijf rond de storm zal leiden.”
Hoewel de flamboyante en zeer communicatieve Saverys regelmatig in de prijzen valt voor zijn innovaties, is hij de eerste om dat te relativeren: “Ik ben in de eerste plaats een ondernemer. Innovatie is een beetje een modewoord geworden. Wij gebruiken bijvoorbeeld altijd bestaande technologie, en die verbeteren we gewoon.”
Toch heeft hij de gasvervoersector ingrijpend veranderd. Exmar nam in 2005 het eerste hervergassingsschip in gebruik, waardoor dure en immobiele landinstallaties niet meer nodig zijn. De markt verklaarde hem destijds gek, maar nu worden zulke schepen ingezet in Argentinië, Brazilië, Koeweit, Israël, Dubai, enzovoort. Al verbergt die vaststelling de grootste revolutie die de sector heeft doorgemaakt: dat de Verenigde Staten dankzij hun schalieolie de grootste olie- en gasproducent ter wereld zijn geworden. “Wij dachten de hervergassingsschepen te gebruiken voor import naar de VS. Vandaag overweegt zelfs een land als Egypte Amerikaans gas te importeren.”
Waterstof
Ook over de volgende stap denkt Saverys al na. “Op termijn zullen we een vlottende fabriek bouwen. Alleen zal ik me dan niet meer vastklinken aan een tegenpartij die voor grote kapitaalinvesteringen kan weglopen door een faillissementsprocedure. Ik geloof ook steeds meer in waterstof. Als die markt er is, zal er ook transport nodig zijn. Maar dat is nog niet voor dadelijk.”
Exmar heeft zijn wortels in de Boelwerf in Temse, waar Saverys het bedrijf in 1980 opstartte als dochter van Almabo, de familiale holding van de families Boel, Van Damme en Saverys. Twaalf jaar na de overname van CMB door de holding van de familie Saverys, besloten de broers Marc en Nicolas en hun zus Virginie in 2003 om CMB en Exmar afzonderlijk op de beurs te brengen, zodat elk bedrijf zijn eigen strategie kon volgen. Toen broer Marc vorig jaar bij CMB de fakkel doorgaf aan zijn drie zonen, rees de vraag hoe lang Nicolas nog doorgaat. Hij heeft zeven kinderen uit drie huwelijken, en het dertiende kleinkind is op komst. Dochters Ariane, Barbara en Pauline zitten al in de raad van bestuur, en zijn schoonzoon is financieel directeur. “Ik denk dat ik meer de vervelende schoonmoeder zou spelen dan mijn broer (lacht). Uiteraard wordt de opvolging voorbereid, en besef ik dat ik op termijn het bedrijf moet loslaten. Maar zolang ik me goed voel, blijf ik graag doen wat ik doe.”
