De Ronde van Frankrijk is voor Marc Coucke een hoogmis van publiciteit en media-aandacht voor zijn Omega Pharma. En ook voor zichzelf.
Dit jaar biedt de Tour, met zijn heraldiek en tragiek, Coucke ook verstrooiing van de heisa over de mogelijke beursexit van de verdeler van voorschriftvrije apotheekproducten.
Het uitvallen van podiumkandidaat Jurgen Van den Broeck was een streep door de rekening. Met een glansprestatie van de gevallen renner had Coucke zijn spaak gelopen sponsoringhuwelijk met de Nationale Loterij met een positieve noot willen beëindigen. Niet getreurd, want volgens de harde wetten van de sport heeft ook slecht nieuws heel wat publiciteitswaarde.
Geen wonder dat de wielrennerij het favoriete speeltje is van Coucke, die na het afhaken van Lotto speurt naar een nieuwe partner om een ploeg met enige luister te vormen. En dat loopt niet van een leien dakje, hoewel Coucke zich heeft bewezen als een slimme en sluwe onderhandelaar. “Een topverkoper”, stelde Yvan Vindevogel, die Coucke als geen ander kent.
Vindevogel richtte Omega Pharma op, maar liet zich midden de jaren negentig uitkopen door Coucke. Het vervolg is bekend. Coucke bouwde het startbedrijfje voor shampoo uit tot een Europese multinational. De flamboyante en extraverte Vichtenaar ontpopte zich tot een eigengereide CEO die wat verwend raakte door de vele succesvolle overnames.
Je geeft het hem door zijn jongensachtig enthousiasme niet altijd aan, maar de 46-jarige Coucke draait al sinds de beursgang in 1998 mee aan de top van het Vlaamse bedrijfsleven. Voor heel wat jongeren verpersoonlijkt hij de American dream in Vlaanderen. Hoe maak je fortuin met een poepsimpel product als shampoo. De liefde voor het wielercircus, zijn lange kunstflirt met Kamagurka en de intussen afgebouwde tv-optredens vormden tegengif voor zijn veeleisende job.
Geen pottenkijkers
Helaas is de groeimotor van Omega Pharma jaren geleden beginnen te sputteren. Coucke moest zich aanpassen aan de nieuwe realiteit dat het beursavontuur niet alleen een goednieuwsshow was. Vooral niet toen Omega Pharma meermaals zijn doelstellingen miste, waardoor de aandelenkoers geregeld een pandoering kreeg.
Omega worstelde bovendien lang met een stevige schuldenlast en goodwill. En elk misstapje werd met het vergrootglas bekeken. Zo ook de beruchte uitschuiver met de gsmchip die schadelijke stralen zou blokkeren, maar snel van de markt werd gehaald.
Bovendien kreeg en krijgt Coucke moeilijk een standvastige interne structuur op poten. Dat andere meningen naar verluidt niet altijd worden toegejuicht, speelt ongetwijfeld een rol. Het CEO-schap van Jan Cassiman tussen 2006 en 2008 was geen voltreffer en recenter bleek de benoeming van Georges De Vos tot COO een misser.
“De Vos werd aangetrokken als de grote messias, maar het werkte niet”, zegt een ingewijde. Het maakt dat Coucke meer dan ooit steunt op enkele vertrouwelingen als Sam Sabbe en Barbara De Saedeleer. Sabbe, met wie Coucke al vele jaren een hechte kameraadschap heeft, is directeur strategie, en De Saedeleer is financieel directeur.
Intussen pakken zich donkere wolken samen boven Nazareth, waar Omega Pharma is gevestigd. Coucke verliest het lucratieve contract met superklant Eurogenerics in 2014. Omega Pharma verdeelt de generische producten van Eurogenerics in de apotheken. Dat verlies kost een vijfde van zijn omzet en twee derde van die in België. “Als Eurogenerics dat contract vandaag kon opzeggen, zou het dat doen”, zegt een goede bron.
Coucke lijkt het steeds lastiger te hebben met negatieve kritiek en het strakke keurslijf van een beursnotering. Hij zuchtte eerder dat een leven weg van de beurs hem best zou zinnen. Voor het geld hoeft de vader van twee dochters het al lang niet meer te doen. Dat er na al die jaren enige metaalmoeheid optreedt en dat hij pottenkijkers liever weert, is niet verwonderlijk.
Fans van zijn publieke leven als genereuze wielersponsor tonen zich nu eenmaal veel kneedbaarder en dankbaarder dan toeschouwers van zijn professionele leven. Het vroegtijdige uitlekken van die plannen gooide wel roet in het eten. Het stuwde de aandelenkoers omhoog, wat zo’n exit meteen een pak duurder en moeilijker zou maken. Benieuwd hoeveel Coucke over heeft voor het terugwinnen van een stuk zielenrust.
Bert Lauwers
