Luc Van Gorp wordt nieuwe baas Christelijke Mutualiteiten (CM)

De Christelijke Mutualiteiten krijgen een nieuwe baas. In juni geeft Marc Justaert de fakkel door aan Luc Van Gorp. Die moet dan wel stoppen met dat eeuwige multitasken.

Bij een rondvraag over wie de machtigste man in de Belgische gezondheidszorg is, zou Marc Justaert zonder twijfel in de topdrie staan. De voorzitter van de landsbond van Christelijke Mutualiteiten (CM) gaat echter volgend jaar met pensioen. Nu al is zijn opvolger bekend. Dat illustreert het belang van de functie.

Luc Van Gorp _ nu onder andere voorzitter van het Wit-Gele Kruis en departementshoofd Gezondheidszorg van de Katholieke Hogeschool Limburg (KHLIM) _ leidt vanaf 1 juni 2015 de CM. Hij werd gekozen met instemming van de raad van bestuur en past volledig in het profiel dat Justaert voor ogen had. “Ik ben blij met de keuze”, zegt Justaert. “Wij wilden iemand die integer en bekwaam is, een bruggenbouwer ook, een verzoener en netwerker die de sector kent. Als departementsdirecteur van de Limburgse hogeschool en voorzitter van het Wit-Gele Kruis beantwoordt Luc Van Gorp aan dat profiel.”

Serieel student

Een van de dingen die Luc Van Gorp kenmerkt, is zijn vermogen tot combineren. Dat valt ook af te lezen aan de rist diploma’s die hij behaalde. Hij had klarinettist kunnen worden, maar studeerde in 1985 af als verpleegkundige. Tenslotte kun je ook als verpleger muziek spelen, redeneerde hij. Daarna combineerde hij tot 1995 een baan in diverse Brusselse ziekenhuizen met studeren. Een bachelor filosofie, een bachelor godsdienstwetenschappen en een master in godgeleerdheid zijn daarvan de gevolgen. “Als tiener was ik vrijwillig begeleider van een ambulancedienst”, vertelt hij. “En hoewel ik had gezworen geen verpleegkunde te studeren, heb ik het toch gedaan. Nooit heb ik daar spijt van gehad, mijn werk als verpleegkundige heeft me gemaakt tot wie ik ben.”

In 1995 wou Van Gorp in de ouderenzorg gaan werken. Maar iemand met zo’n batterij diploma’s was blijkbaar minder gewild in dat segment van de zorg. Hij kwam in het onderwijs terecht als stagebegeleider in Lanaken. Vanaf 2002 leidde hij in de Katholieke Hogeschool Limburg (KHLIM) het departement gezondheidszorg. “Maar ik ben wel tot 2000 blijven werken als verpleegkundige”, zegt hij. “Ik mis dat nog altijd, het contact met patiënten.”

Multitasken

Gemeten aan het aantal bestuursmandaten is multitasken blijkbaar een hardnekkig virus. Sinds 2008 is Van Gorp federaal voorzitter van het Wit-Gele Kruis. Hij combineert dat met zijn activiteiten voor de KHLIM en is tegelijk voorzitter van de Vlaamse Federatie voor thuisverpleging, voorzitter van de Samenwerking Psychiatrische Initiatieven Limburg, ondervoorzitter van een vormingscentrum voor ervaringsgericht leren voor zorgverleners (sTimul), bestuurslid van het woonzorgcentrum Sint-Jozef in Neerpelt, lid van de stuurgroep Life Tech Limburg en lid van de Strategische Adviesraad Welzijn, Gezondheid en Gezin van de Vlaamse Overheid.

“Eigenlijk ben ik een beetje vanzelf in die mandaten gegroeid”, zegt hij. “Ik vulde dat in vanuit een ethisch perspectief. Volgens mij is het feit dat ik ooit zelf patiënten heb gewassen en hun afhankelijkheid heb gevoeld, een troef bij het uittekenen van beleid. Ik werd dan wel het gezicht van een organisatie, maar heb in wezen altijd hetzelfde verteld. Het werd alleen makkelijker opgepikt. Ik ben blij dat ik de stem van de patiënten kan vertolken. Dat heeft bijgedragen tot betere opleidingen in Vlaanderen. Het heeft me ook geholpen om processen en samenwerkingsverbanden op te zetten om tot betere, betaalbare en meer toegankelijke zorg te komen. Misschien klinkt het niet zo ambitieus, maar daarbij ben ik ook altijd een beetje verpleegkundige gebleven.”

Aan de combinatiedrang zal in elk geval een einde komen zodra Van Gorp bij de CM begint. Die job is volgens de statuten onverenigbaar met andere activiteiten. Behalve dan met een privéleven, hoopt de toekomstige voorzitter. Een gezinsleven met vrouw en vijf kinderen, een grote tuin en regelmatig joggen. Of dat wel mogelijk is? “Ik leid ook nu een vrij evenwichtig leven”, zegt hij. “Werktijd en gezinsleven goed gescheiden houden, lukt mij goed. Al wordt mijn leven daarom ook gekenmerkt door een grote regelmaat.”

Moderniseren

De landsbond van Christelijke Mutualiteiten haalt met Van Gorp iemand binnen die durft te kiezen voor verandering. Het is bijvoorbeeld zijn verdienste dat de vijf provinciale organisaties van het Wit-Gele Kruis volop gaan voor een internationale accreditatie.

Hendrik Van Gansbeke, algemeen coördinator bij het Wit-Gele Kruis: “Luc Van Gorp wil vernieuwend zijn combineren met groot respect voor wat aanwezig is. Op die manier probeert hij thuisverpleging een nieuwe plaats te geven in een snel evoluerend zorglandschap. Hij is in de eerste plaats iemand die goed kan luisteren. Zodra de doelstellingen vastliggen, is hij een duidelijke onderhandelaar, iemand die met open kaarten speelt, maar goed gedocumenteerd.”

En de uitdagingen die hem wachten bij de CM? “Daar ben ik niet bang van”, zegt Van Gorp. “Ik zie dat als een opdracht die ik als een verpleegkundige dienstbaar wil invullen, maar wel door verantwoordelijkheid te nemen. Er wacht ons een ongelooflijke uitdaging: hoe gaan we ons zorgbestel handhaven, wetende dat er geld tekort is? De geprofessionaliseerde zorg zal niet volstaan. Vrijwilligerswerk wordt belangrijker. En net dat heeft CM sterk uitgebouwd. Ik geloof dat CM een referentiekader kan bieden om vanuit solidariteit een samenleving te bouwen.”