Jean-Marc Delporte wacht nu al anderhalf jaar op zijn benoeming als topman van de Rijksdienst voor pensioenen.
Een regering in lopende zaken kon hem niet aanstellen en nu houdt minister van Pensioenen Vincent Van Quickenborne (Open Vld) het been stijf, want Delporte heeft een PS-etiket.
“Ik ben momenteel in Afrika waar ik in opdracht van het IMF de werking van fiscale diensten moet beoordelen”, klinkt het wanneer we Jean-Marc Delporte opbellen. Delporte is een bezige bij en zit niet thuis in Heverlee te wachten op het bericht dat hij aan de slag kan als administrateur-generaal van de Rijksdienst voor pensioen (RVP). Delporte zou Gabriel Perl vervangen die in 2009 met pensioen ging.
Bij de selectieprocedure van overheidsrekruteerder Selor kwam Jean-Marc Delporte in het voorjaar van 2010 als eerste kandidaat uit de bus. Hij nam ook deel aan de selectie voor topman van de federale overheidsdienst Economie. Delporte werd tweede na Niko Demeester, toen kabinetschef van minister van Economie Vincent Van Quickenborne, maar mocht aanspraak maken op de post.
Demeester kon als Nederlandstalige de federale overheidsdienst Economie niet leiden omdat dit de taalverhoudingen aan het hoofd van de federale administratie (6 Vlamingen, 6 Franstaligen) zou verstoren. “Ik sta als Franstalige gecatalogeerd en zou dus die functie krijgen”, zegt Delporte. “Maar Van Quickenborne heeft zich daartegen verzet. Nu lees ik in de kranten dat hij niet wil dat ik de pensioenadministratie leid. Ik heb Van Quickenborne vaak ontmoet, maar hij heeft mij nooit gezegd dat ik een probleem voor hem vorm. Als ik nu niet benoemd word, neem ik niet meer deel aan een nieuwe selectieprocedure. Ik heb de jongste jaren aan elf assessments deelgenomen en heb zes keer de score A (wat geschikt betekent, nvdr) gekregen. Ik ben 58. De opdracht bij Pensioenen wordt mijn laatste job, hoop ik. Ik wil zelfs tot mijn 67stee werken. Als ze mij passeren, stap ik naar de Raad van State.”
Waakhond van Di Rupo
De reden waarom de liberale minister van Pensioenen niet happig is op Delporte aan het hoofd van de administratie, heeft alles te maken met diens reputatie als ambtenaar met een uitgesproken PS-etiket. Delporte was jarenlang administrateur-generaal op de federale overheidsdienst Financiën. Delporte, die wel eens de ‘rode sheriff’ werd genoemd, werd er gezien als de waakhond van toenmalig PS-voorzitter Elio Di Rupo. Delporte ging na zijn studies aan de slag bij de belastingdienst, maar verkaste al snel naar PS-kabinetten. Eind jaren tachtig was hij topcabinetard van vicepremier Philippe Moureaux (PS). Daarna werd hij voorzitter van de Controledienst voor de verzekeringen (CDV) om later bij Financiën terecht te komen. Hij werd adjunct-administrateur-generaal en later administrateur-generaal van Belastingen en Invorderingen. Delporte was de facto nummer twee. Hij pleitte voor de invoering van een vermogensbelasting, speelde een belangrijke rol in het onderzoek naar de Beaulieugroep, startte de taskforce tegen fiscale fraude op en liet bedrijfswagens extra belasten.
Delporte lag constant in conflict met de nummer één van de administratie, Jean-Claude Laes, een intimus van minister van Financiën Didier Reynders (MR). Toen in 2006 de inkomsten uit de personenbelasting door een fout in de administratie met 800 miljoen euro overschat werden, werd Delporte opzijgeschoven. “Ik ben niet ontslagen”, benadrukt hij. “Mijn functie is toen gewoon opgeheven.”
De spanningen tussen PS en MR bij Financiën bereikten een paar jaar later een hoogtepunt. Laes moest opstappen als nummer één omdat de Raad van State zijn benoeming had vernietigd wegens procedurefouten. Selor zocht een nieuwe kandidaat, maar geen enkele van de deelnemers aan de selectie slaagde. Onder hen ook Laes en Delporte. Die eisten een vernietiging van de procedure. Aan de vaudeville aan de top van de federale overheidsdienst Financiën kwam pas een einde met de aanstelling van Hans D’Hondt (CD&V) als nummer één.
OHL helpen
Delporte is officieel nog altijd ambtenaar op Financiën. “Ik ben levenslang benoemd, maar ik zou graag iets anders doen. En de Rijksdienst voor pensioenen is een post die me bevalt. De tweede pensioenpijler ken ik zeer goed van de tijd dat ik de CDV leidde.”
Delporte ontkent zijn PS-achtergrond niet, maar benadrukt dat dit “iets van het verleden” is. “Misschien heeft men een bezwaar tegen mij omdat ik een Franstalige ben. Als ik Vincent Van Quickenborne zie, spreekt hij altijd Frans tegen mij. Heeft hij een probleem om Nederlands te spreken? Ik ken de twee landstalen en woon in Vlaanderen. Mijn echtgenote is Valérie Flohimont, adjunct-gouverneur van Vlaams-Brabant.” Delporte ziet zichzelf als het schoolvoorbeeld van een Franstalige die zich in Vlaanderen heeft geïntegreerd. “Ik ben een fan van voetbalploeg Oud-Heverlee Leuven en was betrokken bij de voorbereiding van de overstap naar eerste klasse. Nu ben ik gewoon toeschouwer.”
Alain Mouton
