Dexia nam de jongste tien jaar ook enkele goede beslissingen. De groep kocht in 2006 de Turkse Denizbank, besliste om de naam niet te veranderen en hield Hakan Ates, de medeoprichter van Denizbank, aan het roer. Nu is het aan Ates om het enige groeiverhaal dat Dexia rest, gestalte te geven.
‘ Hakan Bey’, zegt de vertegenwoordiger van de Europese investeringsbank in Istanbul terwijl hij Hakan Ates hartelijk de hand schudt. Hakan Bey betekent letterlijk ‘Mijnheer Hakan’. Het is de naam waarmee iedereen in Turkije, van medewerkers van Denizbank tot hoogwaardigheidsbekleders, Hakan Ates aanspreekt. De achting en het respect voor zijn persoon zijn heel groot. In 1997 deed hij, vanuit een kamer in het Swissotel in Istanbul, de gevallen maritieme bank Denizbank (‘Deniz’ betekent ‘de zee’) uit haar as herrijzen.
Ook in België, bij de moedermaatschappij Dexia, is de ster van Ates rijzende. CEO Pierre Mariani nam hem begin dit jaar in het directiecomité van de groep op. Daarmee werd Hakan Ates de eerste Turk die in de groepsdirectie van een Europese bank zit. Bovendien benoemde Mariani hem tot voorzitter van het innovatiecomité van Dexia. Denizbank loopt technologisch immers voorop, vooral in mobiele toepassingen zoals de verkoop van consumentenkredieten via sms of de handel in aandelen via een smartphone.
“Voorlopig is mijn bijdrage in het directiecomité beperkt”, geeft Ates eerlijk toe. “Ik zit nog in een leerfase. Maar ik ben ambitieus. De financiële crisis van 2008 is aan de Turkse banken voorbijgegaan. Denizbank is blijven groeien en uitgegroeid tot een van de rendabelste banken van Turkije. Wij willen de komende jaren bijdragen tot de winstgroei van Dexia, en initiatieven stimuleren in innovatie en technologie.”
Denizbank is het groeiverhaal van Dexia voor de toekomst. Als de groep haar herstructureringsplan tegen 2014 heeft afgewerkt, zullen er in Turkije 300 bankkantoren meer zijn dan vandaag en moet het aantal klanten verdubbeld zijn. Dat zal ten koste van de rendabiliteit van de Turkse dochter gaan, want het is de bedoeling dat Denizbank haar expansie zelf financiert. Maar een daling van de return op eigen vermogen van de huidige 21 tot circa 14 procent, klinkt in de oren van Pierre Mariani nog altijd als het winnen van de jackpot.
Sommige Belgische aandeelhouders vinden dat de herstructurering van Dexia veel te lang duurt en maken zich zorgen over de blijvend lage beurskoers. Het perspectief om ooit terug te keren tot 9,9 euro, de prijs waartegen de kapitaalverhoging gebeurde die Dexia redde, is afwezig. Enkele politici zouden niet liever willen dan dat Dexia zijn rendabele Turkse dochter te gelde maakt.
Maar die hoop drukte Mariani in Istanbul krachtig de kop in. Hij ging samen met Hakan Ates en Stefaan Decraene in het nieuwe stadion van Galatasaray gretig op de foto in een truitje van de populairste voetbalclub van Turkije. Als statement kan het tellen: dit management gelooft in Denizbank en is niet van plan te verkopen.
Mariani gelooft in Ates, die Denizbank op zeer hiërarchische manier leidt. Dat is niet alleen typerend voor Turkse bedrijven, het sluit ook nauw aan bij de Franse managementstijl. Niet dat Ates een oubollige patriarch is. Integendeel, de man zwaait graag zijn medewerkers lof toe en is een kei in het motiveren van mensen. Maar een controlefreak mag je hem wel noemen. Geen enkele van zijn 10.000 medewerkers zal een belangrijke beslissing nemen zonder dat Hakan Bey er zich over gebogen heeft. “Ik wil alles weten”, zegt hij, “omdat ik fair wil handelen tegenover iedereen.”
Ates is het prototype van de aanwezige, energieke ondernemer. Als jongeling verdiende hij al een pak centen door Amerikaanse tv-series voor de Turkse televisie te dubben. Aan stoppen denkt hij nog lang niet: “Mijn vader werkte zijn hele leven als ingenieur voor de overheid. Hij is er nu 82 en tekent nog altijd ontwerpen. Van hem heb ik geleerd dat je een missie moet hebben in het leven. Ik wil als bankier bijdragen tot de ontwikkeling van de Turkse economie, ons onderwijs- en gezondheidssysteem. Mede daarom ben ik zeer risicoavers. Ik wil de mensen niet ontgoochelen.”
Money is not an issue. Ates beklemtoont: het leven draait niet om geld. Geluk en voldoening haalt hij uit andere dingen. “Ik heb een zoon van 22 die in Birmingham filosofie studeert. Fantastisch toch? Hij is van plan veel te lezen en te schrijven. ( lacht) Ik heb begrepen dat ik lang zal moeten werken om zijn dromen te financieren. En bij mijn tweede vrouw heb ik een meisje van drie. Dat kind heeft echt mijn leven veranderd. Sinds zij er is, is thuiskomen elke keer iets speciaals.”
PC
