U kijkt niet naar Game of Thrones, want u hebt wel iets beters te doen dan naar veel bloed, ingewikkelde verhaallijnen en al dan niet functioneel naakt te kijken? Think again.
U kijkt toch ook naar Game of Thrones? Nee, want u hebt wel iets beters te doen dan naar veel bloed, ingewikkelde verhaallijnen en al dan niet functioneel naakt te kijken? Think again, want Game of Thrones is ook een college macro-economie.
Wie dezer dagen niks wil horen over Game of Thrones, moet naar Mars verhuizen. Op kantoor, op de trein, op feestjes,… overal vind je wel iemand die de reeks volgt en er niet kan over zwijgen. De fantasyserie is een echte hype geworden.
Game of Thrones is gebaseerd op de boekenreeks Het Lied van IJs en Vuur van schrijver George R.R. Martin. Centraal staat de strijd om de IJzeren Troon, de naar verluidt zeer oncomfortabele zetel van de Koning van de Zeven Koninkrijken op het eiland Westeros. De koninkrijken zijn feodale maatschappijen, waar het land toebehoort aan de adellijke families. Rijkdom en macht kunnen alleen verkregen worden door geweld, of door de gulheid van de vorst. De aanhoudende oorlogen tussen de families wegen zwaar op de economie. Noch de edelen noch de gewone bevolking worden gestimuleerd om te investeren in productieve activa (boerderijen, werkplaatsen, handelsschepen,…). Daarvoor is het risico op oorlogsschade of op willekeurige inbeslagname door corrupte ambtenaren te groot. De enige sector in Westeros die bloeit is de oorlogsindustrie, ten koste van vreedzame en productievere activiteiten.
Game of Thrones moet het hebben van politieke intriges, bloederige scènes en al dan niet functioneel naakt. Maar in het epos zitten ook heel wat economische lessen verwerkt. In Trends van deze week gaan we daar dieper op in. Lees het magazine gerust, we verklappen niks van het plot.
