Duco Sickinghe (Telenet): manager zonder grenzen

Tien jaar staat Duco Sickinghe aan het hoofd van Telenet. Tien jaar van innovatie en verbazende groei.

De 53-jarige Duco Sickinghe is met Bessel Kok van Swift, Hugo Powell van Interbrew, Theo Roussis van Ravago en Ajit Shetti van Janssen Pharmaceutica één van de slechts vijf buitenlanders in 190 nominaties voor de titel Manager van het Jaar. Alleen Ajit Shetti werd ook echt verkozen.

‘Buitenlanders’ verschijnen hier met een handicap aan de start. Maar bekijk de feiten. Als management de kunst is om resultaten te leveren, staat Sickinghe op de eerste rij. In zijn jongste kwartaalverslag publiceerde Telenet een winstmarge voor financiële kosten, belastingen en afschrijvingen van 53,5 procent. Historisch hoog. Net zoals aantal internet-, telefoon-, gsm- of digitale tv-klanten.

Overschouw tien jaar Duco Sickinghe en je ziet geen manager, maar een sporter die zijn grenzen verlegt. Hij geeft zijn visitekaartje al af bij zijn aankomst bij Telenet in 2001. Als onderdeel van een reddingsplan verhoogt hij de standaardinternetprijzen tot boven het niveau van Belgacom. “Wij hadden een van de laagste tarieven van Europa, terwijl we net heel performant zijn”, verklaart Sickinghe met een koopmansgeest die Vlaanderen nog goed zal leren kennen.

Provoceren om te leren

Heel in het begin profileert Sickinghe Telenet voorzichtig als een neutraal distributiekanaal, maar al in 2003 koopt hij de betaaltelevisiezender Canal+ Vlaanderen. Vandaag heeft hij het voetbalcontract, vier Sporting Telenet-kanalen en investeert hij dankzij de taxshelter in eigen content. Bij de beursintroductie in 2005 – tegen een stevige 21 euro – noteert Sickinghe dat “de meeste challengers verkopen tegen lage prijzen om weg te komen met slechte service”. Niet Telenet dus. Stelselmatig verhoogt Sickinghe zijn inkomsten door zijn aanbod op te waarderen. De klanten volgden. Na de Freephone in 2004 en de Shakes in 2007 heeft Belgacom telkens maanden nodig om te reageren.

Tegelijk houdt Sickinghe aan de kostenzijde het been stijf in onderhandelingen met de auteursrechtenverenigingen. Met jongensachtig plezier provoceert hij om de bakens te verzetten. Begin 2009 kondigt hij plots aan dat tv-series twee dagen na hun Amerikaanse vertoning bij Telenet te zien zijn. Hij komt ermee weg. Recentelijk stelde hij ronduit dat Telenet voor het algemeen belang het ‘excessieve’ verbruik van sommige klanten afknijpt. Terwijl hij hen tegelijk supersnel internet verkoopt.

Lenen voor de aandeelhouders

En dan zijn er de risico’s die hij neemt door Telenet met gigantische leningen te belasten om zijn aandeelhouders met riante uitkeringen te plezieren. Daarvoor moet hij zijn schuld op lange termijn goedkoop zien te (her)financieren, iets waar hij in tandem met zijn financieel directeur Renaat Berckmoes briljant in slaagt. Die sterke prestaties houden Telenet ook buiten de integratie waarnaar de Amerikaanse moederholding Liberty Global streeft. Een Nederlander die Vlaanderen verankert.

Duco Sickinghe, zoon van wijlen de Nederlandse industrieel Feijo Sickinghe, pleegt te zeggen dat hij zolang bij Telenet blijft omdat hij er zich nooit verveelt. Ook nu heeft hij veel op zijn bord. Telenet wil een volwaardige mobiele operator worden en moet daarvoor een win-winakkoord vinden met Mobistar of KPN. Belgacom plant een sneller netwerk in de komende twee jaar. En de toezichthouder wil de Mechelaars verplichten om bepaalde producten tegen gereguleerde prijzen aan concurrenten door te verkopen.

Bruno Leijnse