Mobistar staat te koop. Zo luidt de speculatie, en hoofdaandeelhouder France Télécom doet weinig om die tegen te gaan. Stéphane Richard, chief executive officer van France Télécom, zei in de Wall Street Journal dat zijn Europese portefeuille “efficiënter” moet worden.
Als Stéphane Richard van Mobistar af wil, dan zal dat op een elegante manier gebeuren. Hij is een man van win-win, niet van confrontatie. Dat blijkt uit de volgehouden samenwerking met Deutsche Telekom, eerst in Groot-Brittannië, recentelijk in Polen en vorige week nog met hun geplande gezamenlijke aankoopbedrijf.
In zijn thuisland heeft hij de dure concurrentiestrategie van zijn voorganger in betaal-tv en -filmkanalen ingeruild voor een joint venture met aartsrivaal TPS Star. En een van de eerste daden na zijn benoeming was de regeling van een etterend conflict met mede-aandeelhouder Orascom bij de grootste Egyptische gsm-operator, Mobinil.
Vrienden, mede-studenten en oud-medewerkers noemen hem briljant, optimistisch, warmhartig. Een verleider. Wheeling and dealing zit hem in de genen. Zijn huidige baan heeft hij te danken aan Nicolas Sarkozy, die hij in 1995 als advocaat ontmoette bij een vastgoedtransactie, het begin van een vriendschap. Richard werkte op dat moment voor de vastgoedtak van het Franse nutsbedrijf Compagnie générale des eaux (CGE). Sarkozy is niet zijn enige hoge connectie. Opgegroeid in een welgestelde familie heeft hij de opleiding van de Franse toppers gekregen – de Grande Ecole des Hautes Etudes Commerciales (HEC), daarna de Ecole Nationale d’Administration (ENA). Hij werd er vriend van jaargenoten Nicolas Bazire, nu algemeen directeur van de Groupe Arnault, en van Frédéric Oudéa, de PDG van de Société Générale.
Toen Sarkozy hem na de presidentsverkiezingen van 2007 sommeerde om kabinetschef te worden op Economische Zaken, Financiën en Werkgelegenheid, had Richard zijn schaapjes al op het droge.
Managementbuy-out Na zijn studies verzilverde hij vier jaar ervaring op de inspectie van Financiën en een jaar als IT-adviseur van de socialistische minister van Industrie Dominique Strauss-Kahn met een baan bij de financiële directie van CGE. Daar werd hij in etappes algemeen directeur van de Compagnie générale d’immobilier et de services (CGIS) onder PDG Alain Dinin. Terwijl de beruchte CGE-topman Jean-Marie Messier zich als een Icarus verhief om van het nutsbedrijf een mediagigant te maken, herstructureerden Richard en Dinin de vastgoedtak. “Ik had het gevoel dat de anderen de boot namen en ik op de kaai achterbleef”, bekent Richard daarover aan Le Figaro. De kaai was de betere keuze. In 2000 leenden de twee directeuren wat ze maar konden om met de steun van Lehman Brothers en anderen zelf CGIS te kopen. Richard investeerde 810.000 euro en verdiende daar drie jaar later 20 miljoen aan. In de periode daarop was hij verantwoordelijk voor de 5 miljard zware, maar weinig rendabele transporttak van Veolia Environnement, een andere afsplitsing van Vivendi.
Zijn vermogen was 35 miljoen tegen de tijd dat hij kabinetschef werd. Hij zag de fusie tussen Gaz de France en Suez passeren, maar vooral de bankencrisis. Volgens journaliste Gaëlle Macke was hij het die Axel Miller, de voormalige CEO van Dexia, overtuigde om af te zien van zijn vertrekpremie van 3,7 miljoen euro.
Half 2009 benoemde Sarkozy de “mooie Stéphane” (dixit minister Christine Lagarde) over alle hoofden heen tot baas van de internationale activiteiten van France Télécom. Richard, houder van de eerste iPhone op het kabinet, kende het bedrijf al. Zijn eerste vrouw werkte er jaren en hij was er bestuurder tussen 2002 en 2007.
Expansieplannen De dramatische zelfmoorden bij France Télécom vervroegden in maart 2010 de opvolging van de pensioengerechtigde cost cutter Didier Lombard. Richard bewees zijn talent, sloot akkoorden met de vakbonden, promootte een afbouwplan voor oudere werknemers en beloofde in Frankrijk 10.000 aanwervingen. Vooral probeerde hij de 102.000 Franse werknemers achter een positief toekomstbeeld te scharen. Zijn plan Conquêtes 2015 voorziet in een groei van 200 naar 300 miljoen klanten in vijf jaar door grote investeringen en expansie in de nieuwe economieën van Afrika en het Midden-Oosten en in de Aziatische landen buiten India en China. Daar kunnen de miljoenen van pas komen die stagnerende operatoren zoals Mobistar kunnen opbrengen.
B.L.
