Benoit Coppée, de voorzitter van de reusachtige landbouwbeurs Foire de Libramont, is een man zonder grenzen. De ontwikkeling van de Ardennen is zijn missie, maar hij maakt net zo graag woestijntochten in Afrika.
Benoit Coppée (57) is een man die meetelt in Wallonië. Sinds 1999 is hij directeur van Investsud, dat risicokapitaal verschaft aan kmo’s in de provincies Luxemburg, Namen en Luik. Hij is ook al zeven jaar voorzitter van de Foire de Libramont. De grootste landbouwbeurs van Europa opent eind volgende week weer de deuren in het hartje van de provincie Luxemburg.
“Benoit heeft de Foire uit de handen van de Waalse politiek weten te houden, en dat is het grote succes van de beurs geweest”, zegt Marc Saverys, topman van scheepvaartgroep CMB en al vijftien jaar een goede vriend van Coppée. “De Foire trekt ieder jaar gemakkelijk 180.000 tot 200.000 bezoekers. Wallonië een beetje kennende, kan je je indenken dat de Waalse politiek de beurs wat graag onder haar controle wil krijgen. Maar het is net omgekeerd: ik ken veel politici die aan de organisatie moeten vragen of ze een uitnodiging kunnen krijgen.”
Wat niet betekent dat Coppée zich een zonnekoning waant, integendeel. Dat is ook te zien aan de gemoedelijke sfeer op de zomerlunch van de Waalse werkgeversorganisatie Union Wallonne des Entreprises, waarvan Coppée bestuurslid is. Hij organiseert de lunch elk jaar in het decor van ‘zijn’ Foire. “Het is geen Francorchamps met champagne, wel met de frisheid van bio-appelsap”, stelt Coppée in ons zusterblad Trends-Tendances.
Op de zomerlunch nodigt hij ook Vlaamse werkgevers uit. Coppée, verkozen tot ‘Wallon de l’Année 2009’ en door de koning benoemd tot baron, haalt banden aan over grenzen heen, ook in de politiek. “Ik heb het geluk contacten te hebben in alle politieke partijen”, zegt hij aan Trends-Tendances. “Maar ik val hen nooit lastig voor een niemendal.” Dat zullen de bezoekers van de Foire geweten hebben. De beurs speelt zich dit jaar af in het gloednieuwe Libramont Exhibition & Congres, goed voor 25.000 vierkante meter aan congresruimte en tentoonstellingshallen. Voor de bouw ervan kreeg Coppée de steun van het Waalse regering. “Zonder zijn onafhankelijkheid te verliezen”, voegt Saverys eraan toe.
Vriendjespolitiek
Coppée, licentiaat economie van de UCL, groeide op in Brussel maar geraakte verknocht aan de Ardennen tijdens zijn militaire dienst als Ardense Jager. Zijn ouders komen uit de streek en hebben er nog eigendommen. Coppée beschouwt de duurzame ontwikkeling van de regio als zijn levenstaak. Zo bestaat het Libramont Exhibition & Congres volledig uit passiefgebouwen. Het nieuwe hoofdkantoor van Investsud in Marche-en-Famenne is het eerste passieve kantoorgebouw van Wallonië.
“Hij houdt van de natuur en het leven in de natuur”, zegt Eric De Keuleneer, professor aan de Solvay Business School. Dat is geen pose, getuige Coppée’s talloze woestijntochten samen met De Keuleneer en andere vrienden. “We deden al tochten in de woestijnen van Mauretanië, Mali en andere Afrikaanse landen”, vertelt De Keuleneer. “In Algerije hebben we tien dagen lang geen mens gezien, maar de landschappen waren prachtig.”
“Dankzij Coppée heeft de Foire de Libramont ook aandacht voor de plaats van de landbouw in de maatschappij”, zegt De Keuleneer. “Naast het commerciële hoofdstuk, zal je er ook debatten aantreffen over de impact van de landbouw op de natuur, of voorstellingen van duurzame technieken. Benoit heeft de Foire herdacht.”
Coppée won ook veel respect voor de manier waarop hij Investsud vrijwaarde van externe invloeden. “Vele van de regionale investeringsmaatschappijen in Wallonië zijn slachtoffer geweest van vriendjespolitiek, waardoor ze weinig toegevoegde waarde leverden”, weet De Keuleneer. “Ook Investsud heeft problemen gekend, maar Benoit heeft weerstand geboden. Investsud is een professionele en performante instelling.”
Is Coppée dan niet de ideale figuur voor de Waalse politiek? “Je moet hard zijn om in de politiek te overleven, en Benoit is geen killer”, zegt De Keuleneer. “Hij houdt steeds rekening met het belang van iedereen. In de politiek is dat zeer moeilijk. Hij werkt liever aan concrete projecten. Hij heeft geen problemen met politici, maar de politiek is zijn wereld niet.”
Jozef Vangelder
