De jobmobiliteit in ons land is bijzonder laag, wat betekent dat de werknemers nooit eerder zo tevreden waren over hun job als vandaag. Dat brengt voor de werkgevers een meedogenloze ‘war for talent’ mee, blijkt uit een barometer van het communicatiebureau Insilencio.
De Hogeschool-Universiteit Brussel polste in april – in opdracht van Insilencio – bij 2.224 actieve en hoger opgeleide respondenten tussen 20 en 45 jaar naar hun jobtevredenheid. Slechts 8 procent wil binnen het jaar van job veranderen, blijkt. Halfweg 2009 was dat nog 23 procent. De zogenaamde jobmobiliteit daalt op die manier naar het niveau van eind 2007, een periode van hoogconjunctuur aan de vooravond van een wereldwijde economische crisis.
Maar de jobtevredenheid blijft wel begrensd door een gebrek aan doorgroeimogelijkheden (37%) en een job dicht bij huis (35%). Ook mangelt er iets aan de balans tussen werk en privé (30%). Eén op de vier werknemers mist bovendien de mogelijkheid tot telewerken in de bestaande job.
“De economische crisis had in 2009 een negatief effect op de jobtevredenheid. Beloftes konden niet meer worden waargemaakt. Nu de crisis optrekt, zijn weer budgetten voor handen die werkgevers opnieuw in hun personeel kunnen investeren”, verduidelijkt Wim Demessemaekers, managing partner bij Insilencio.
In de post-crisistijd wordt het aantrekken van nieuw talent voor
werkgevers een grote uitdaging nu blijkt dat werknemers behalve honkvast ook bijzonder kritisch zijn voor een mogelijk nieuwe werkgever. Werkgeversimago en de geloofwaardigheid van een bedrijf zijn in dat verband cruciaal. Bedrijven die het belang van een goede interne en externe communicatie onderschatten, zullen valabele werknemers verliezen en nieuw talent mislopen. De war for talent wordt een bikkelharde strijd, luidt het.
BO
