Na zestien jaar van diverse functies in de familiale onderneming is Annick Draelants klaar voor de topbaan bij Harol, een onderneming in en van Diest.
Het is zaterdagvoormiddag en ze is ruimschoots op tijd op het lege industrieterrein in Diest, en toch put Annick Draelants zich uit in excuses. “Sorry, ik moest Franse woordjes aanleren”.
De 38-jarige nieuw gedelegeerd bestuurder van Harol maakt daarmee meteen veel duidelijk. De topvrouw van de producent van rolluiken, poorten en vooral zonwering (de helft van de geconsolideerde omzet van 43,1 miljoen euro in 2010) is ook de moeder van vier kinderen. “Ik schaam me niet omdat ik graag hard werk. Je draagt dan soms een stempel mee, alsof je de kinderen zou verwaarlozen. Ik sta om vier uur inderdaad niet aan de schoolpoort. Maar dat is geen enkel probleem. Mijn kinderen zitten goed in hun vel. Dat is het allerbelangrijkste.”
Eigenlijk praat ze niet graag over dat familiale aspect. Aan een zakenman wordt zoiets nooit gevraagd. Maar het gesprek dwarrelt bijna onvermijdelijk die richting uit. Eind 2008 werd Annick Draelants een eerste keer gevraagd of ze de topvrouw van Harol wou worden. “Ik zag dat toen niet zitten. Het was volop recessie, het ging economisch moeilijk. En ik was zwanger van mijn vierde kind. Mijn wat langere bevallingsverlof bracht me toen bezinning. Ik kon alles weer in perspectief plaatsen. Ik opteerde voor de functie van commercieel directeur. Mijn man bouwde zijn werk deels af, en zorgde meer voor de kinderen.”
De doorschuifoperatie naar de topfunctie vandaag mag niet echt verbazen. Annick Draelants werkt al zestien jaar in de familiezaak. Harol werd in 1946 opgericht door haar grootvader Leon Draelants. Diens zoon Laurent nam het roer over, en geeft de fakkel nu door aan dochter Annick. Sinds 2005 werd zij bijgestaan door algemeen directeur Helmut Schmitz. Hij gaat nu met pensioen. Ook broer Joris (36 en productontwikkeling) en zus Marleen (33 en projectmedewerker) zijn actief in de onderneming. “Harol blijft in familiale handen”, beaamt Annick Draelants. “Maar het belangrijkste is dat we de werkgelegenheid in onze regio kunnen bestendigen. De rendabiliteit staat dus voorop”.
In en van Diest
Want Harol is een begrip in Diest. Naast de autosnelweg naar Hasselt prijken de grootse fabrieken. In het bedrijf wordt iedereen met de voornaam aangesproken. Het is dus ‘Annick’, en niet ‘mevrouw Draelants’. De familie woont ook in het centrum van Diest. Het maakt dat de kinderen van de familiale directie op de schoolbanken zitten naast die van de werknemers. In juni 2009 was dat even spannend, want vader Laurent moest toen 25 werknemers ontslaan. “Hij kent die mensen persoonlijk. Dat was voor hem bijzonder moeilijk”.
Ook de nieuwe topvrouw liep school in de stad, later was er een hogere economische opleiding in Antwerpen. In 1996 ging Annick Draelants aan de slag bij Harol. Eerst in het Franse filiaal. Later in diverse functies (export, logistiek, marketing) in Diest. En sinds Nieuwjaar leidt ze de onderneming met 320 werknemers. “We willen de volgende jaren onze groei in België bestendigen. In de buurlanden Frankrijk en Nederland gaan we voor meer marktaandeel.” Drie kwart van de omzet wordt in eigen land behaald. Harol werkt daarvoor met een vijftigtal constructeurs en installateurs. De onderneming gaat meestal niet rechtstreeks naar de consument. “Of we al iets voelen van de recessie? In Frankrijk en Nederland, beide goed voor een vijfde van de omzet, merken we de weerslag. Maar de Belg geeft nog altijd geld voor kwaliteitsvolle producten. Dat maakt ons minder kwetsbaar”.
Want merkwaardig genoeg houdt Harol de productie nog altijd volledig in eigen stad. “Uiteraard zijn de loonkosten hoog”, zucht de nieuwe gedelegeerd bestuurder. “Vorig jaar kostte de indexverhoging alleen al een kwart miljoen euro extra. Terwijl de individuele werknemer nauwelijks het gevoel heeft dat hij meer loon krijgt.” Toch is verhuizing van de productie niet aan de orde. Want Harol levert voor honderd procent maatwerk. Zeer korte levertermijnen, en standaard gelakte onderdelen in de kleur gekozen door de consument, zijn daarbij inbegrepen.
Wolfgang Riepl
