“Ik schaf met plezier mijn eigen functie af”
Adrienne Axler, topvrouw bij Sodexo, spreekt zacht. Toch is het allesbehalve dit voorkomen wat de Tsjecho-Slowaakse immigrante aan de top heeft gebracht. “Ik ben niet zo zacht. Ik weet goed wat ik wil.”
De Russische invasie in Tsjecho-Slowakije in 1968 maakte niet alleen een einde aan de Praagse Lente in het communistische land. Het betekende ook het begin van de klim naar de top van Adrienne Axler. Vandaag heeft ze als general manager Western and Southern Europe bij Sodexo een bureau in Parijs en Brussel. Haar teamleden in heel Europa ervaren haar als veeleisend, maar correct. Hoe scoort deze dame als personal brand?
TRENDS. Met welke motto’s bent u groot geworden?
ADRIENNE AXLER: “Vrijheid. Daar hoef ik niet over na te denken. Ik ben geboren in een communistisch land tijdens de Koude Oorlog. Ik kon zelfs tegen mijn vriendinnen niet zeggen wat ik wilde. De media waren niet vrij, verkiezingen waren geen verkiezingen, dissidenten konden niet studeren, de partij controleerde alles… Toen ik tien jaar was, konden we soms van de vrijheid uit het westen proeven, met spannende dingen zoals The Beatles. In 1968, kort na de Russische invasie, zijn mijn ouders met ons naar Nederland gevlucht.
“Nooit laat ik mijn vrijheid afnemen en nooit zal ik die van een ander beperken. Ook vandaag, op mijn bureaustoel, verdedig ik die waarde, met als algemeen geldende regel: mijn persoonlijke vrijheid stopt waar die van een ander begint.”
Wat wilt u bereiken? Wat maakt dat u uw doel nog niet bereikt hebt?
AXLER: “Mijn carrière is goed verlopen. Er is niets wat ik niet heb kunnen bereiken. Daarom denk ik aan mijn pensioen, over een kleine tien jaar. Dan wil ik als vrijwilliger meewerken aan een goed doel. Ik geloof dat ik nuttig zou kunnen zijn in de gezondheids- en bejaardensector, en in organisaties die hulp aan huis leveren. Het gebrek aan banden met deze sector zou het grootste obstakel kunnen zijn. Daarom schiet ik vandaag al wortel in enkele organisaties. Ik ben lid van de beheerraad van een kleine thuisverzorgingsorganisatie. Ook binnen Sodexo ben ik tien jaar bezig geweest met de bejaardensector.”
Wat doet u het liefst op het werk?
AXLER: “Mensen doen groeien. Niet dat ik daar een succesrecept voor heb, maar het lukt me wel om talenten en gaven bij anderen te ontdekken. Hoe? In mijn tienerjaren in Nederland heb ik leren observeren. Ik verstond en sprak namelijk geen Nederlands. Ik ontdekte dat observeren me meer leerde dan luisteren. Vervolgens is het belangrijk om de juiste vragen te stellen aan deze talentvolle mensen. Ik ontdekte twee jonge dertigers, die nu iets doen met hun talent. Een jonge marketeer klom op tot marketingdirecteur. Hij belt me nog steeds om advies. Ik volg ook een hoogbegaafd meisje dat op een dag mijn plaats zou kunnen innemen. Daar ben ik niet bang voor. Integendeel, het fascineert me hoe die jonge generatie kritische vragen stelt, snel informatie opzoekt en verwerkt.”
Wat geeft u energie?
AXLER: “Mijn zonen van 24 en 28 jaar geven me energie. En de natuur. Ik heb een diepe overtuiging die zegt dat we van de natuur komen en die band niet mogen verwaarlozen. Ik leef op het ritme van de seizoenen, werk graag in de tuin en houd van wandelen. Mijn agenda mag dan volgeboekt staan, de vele reizen geven me tijd om na te denken. Tijdens het wachten lees ik boeken of denk ik na over morgen. Na vijf hectische weekdagen neem ik twee rustige dagen voor de natuur en mijn familie.”
Wat kost u energie?
AXLER: “Kwade wil. Dat ontmoedigt me. Conflicten zijn nog op te lossen, maar tegen politieke spelletjes en verborgen agenda’s sta je machteloos. Hoe hoger in het bedrijfsleven, hoe meer je ermee geconfronteerd wordt. Belangenconflicten verhinderen meer dan eens dat we de organisatie efficiënter kunnen maken. Zelf lukt het me niet. Ook mijn bazen zeiden me altijd dat ik te rechtuit ben om spelletjes te spelen. Zo zou ik mijn eigen positie afschaffen als het zonder mij beter kan. Het is een kwestie van zelfvertrouwen”
Welke eigenschap van uzelf probeert u het liefst te verbergen?
AXLER: “Mijn ongeduld. In de meeste dingen die me vervelen, zoals IT-zaken of ingewikkelde contracten, wil ik meteen naar de conclusies.”
Vertel eens over een grote misvatting die u ooit over uzelf hoorde. Wat was uw reactie?
AXLER: “Een van mijn eerste bazen vertelde me dat ik nooit een goede leider zou worden omdat ik te koud was. Hij vond dat ik geen emotionele intelligentie had. Ik wist niet hoe hij tot deze conclusie kwam, maar het krenkte me. Zelf had ik de indruk dat ik vaak te emotioneel reageerde. Intussen hebben we dit meerdere keren besproken en heeft hij zijn mening herzien.”
Stel, u stuurt iemand een relatiegeschenk. Geld en andere praktische overwegingen spelen geen rol. Wat stuurt u?
AXLER: “Ik geef geen relatiegeschenken als ik geen goede reden heb. Alleen goede zakenrelaties geef ik een persoonlijk cadeau. Als ik met iemand over boeken heb gesproken, zal ik hem een passend boek sturen. Of aan iemand die van een specifieke wijn houdt, een flesje naar zijn hart. Het mooiste zakengeschenk dat ik zelf ooit kreeg: de volledige cd-collectie van Belgische jazz.”
Wanneer maakt u zichzelf klein? En wanneer maakt u zichzelf groot?
AXLER: “Ik voel mezelf klein als ik me laat gaan en mijn beloftes niet nakom. Zo heb ik me voorgenomen me niet kwaad te maken in het verkeer. Als dat dan toch gebeurt, voel ik me belachelijk. Of wanneer ik protesteer als iemand voordringt in de rij. Maar ik voel me groot wanneer ik iets bijdraag aan de samenleving door bijvoorbeeld zonnepanelen te installeren, te composteren, afval te scheiden en een milieuvriendelijker wagen te kopen. Toch doet het me pijn dat ik geen Volvo CX70 meer kan kopen. Die stoot 199 gram CO2 uit per honderd kilometer, dat kan je niet meer maken. Onze bedrijfspolicy legt het doel op 140 gram.”
Als er een reclamefilm over u gemaakt wordt, welke muziek moet er dan bij?
AXLER: “Miles Davis. Hedendaags en tijdloos, hoewel hij in 1991 is overleden. Hij brengt me in een heel goede stemming. Bij mij is muziek verbonden met bepaalde momenten van de dag. Zo luister ik zondagochtend naar oude barokmuziek, zoals Bach. Dagelijks vanaf zes uur ‘s avonds luister ik naar jazz.”
“Via zo’n reclamefilmpje zou ik graag menselijkheid verspreiden. Omdat het individualisme hoogtij viert, brokkelt menselijkheid af. De film Up in the Air met George Clooney toonde dat nog maar eens. Het gaat over een team dat in Amerika rondvliegt om in opdracht van bedrijven hun mensen te ontslaan. Om kilometers te besparen, schakelen ze over op ontslag via internet. Niet toevallig is het hoofdpersonage heel eenzaam.”
Stel dat u eender wie om advies mag vragen. Wie zou dat zijn?
AXLER: “Mijn man. Ik vraag hem regelmatig advies, zoals voordat ik deze baan aannam. Af en toe leg ik zijn advies naast me neer. Zelf werkt hij als chauffeur voor een baas. Wat me soms kwaad maakt, omdat hij zoveel voor zijn baas doet terwijl ik geen chauffeur heb ( lacht).”
Dit personal brandinginterview is gebaseerd op het spel Brand-NewYou van Thema, een gespreksspel over wat echt belangrijk is en wat iemand bijzonder maakt. Het spel(interview) helpt om uw eigen merk voor uzelf en anderen duidelijk te maken. www.brandnewyou.nl
HANS HERMANS
“In dingen die me vervelen, zoals ingewikkelde contracten, wil ik meteen naar de conclusies”
“Conflicten kun je oplossen, maar tegen verborgen agenda’s sta je machteloos”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier