HOEVEEL VERDIENEN ZIJ?

Hoe vlot ze doorgaans ook spreken over hun respectieve groeivoeten of omzetten, de directeurs van de Big Five zijn unaniem veel minder uitgesproken als het erom gaat de sluier te lichten over de bezoldiging van hun medewerkers. Bij gebrek aan cijfers tot de komma nauwkeurig, zijn we overgegaan tot een interne toetsing om een algemene indruk te krijgen van het weddepalet dat in het fluwelen milieu van de Big Five wordt gehanteerd.

Wat de juniors betreft, schommelt de loonvork tussen 70.000 en 75.000 frank bruto per maand. “Dat is vrij laag in vergelijking met wat banken en verzekeringsmaatschappijen bieden, maar bij ons stijgt het loon duidelijk sneller,” bevestigt Germain Vantieghem, baas van Arthur Andersen. Na vijf of zes jaar trouwe dienst mag een tax manager van Coopers & Lybrand (“de fusie met Price Waterhouse mag normaal gesproken niet leiden tot een degradatie,” zo wordt gezegd) zich verwachten aan een brutoloon van 120.000 tot 130.000 frank, naargelang van het geval, gekoppeld aan een Audi A4, een BMW 318 of een Ford Mondeo Clipper. De genoemde cijfers behoren, samen met die van Arthur Andersen, tot de hoogste op de markt. De andere Big-5’s zijn in dat stadium doorgaans iets minder vrijgevig.

De functie van director of aanverwante (acht tot elf jaar dienst) vormt de ware antichambre tot het partnership en levert een fikse wedde op. Cijfers in de orde van grootte van 200.000 tot 250.000 frank bruto per maand worden het meest naar voor geschoven. En dat is dan zonder rekening te houden met de bonus. In de ene of de andere firma haalt die al gauw een bodemkoers van 400.000 frank bruto per jaar, met een gemiddelde van 700.000 frank. Natuurlijk is het gamma auto’s dat ter beschikking staat van de directors in overeenstemming met de functie: Audi A6, BMW 520 enzovoort. Er is slechts één, maar niet ernstig probleempje: de director moet opteren voor een zelfstandigenstatuut.

Eenmaal men associate is, valt de jackpot pas goed. Een jonge associé van een van de kleinere Big-5’s verdient ten minste 4 miljoen frank bruto per jaar, tegenover 7 tot 8 miljoen frank in een grotere firma. Tien jaar later kunnen die bedragen verdubbeld of verdrievoudigd worden. Hoewel ze allemaal weigeren er direct over te praten, mag men ervan uitgaan dat een managing partner van het niveau van een Pascal Minne (PWC) of een Germain Vantieghem (Arthur Andersen) boven de 25 miljoen frank bruto per jaar surft.

AMID FALJAOUI