Polarisatie treft zowel bazen als werknemers. Dat kan gevolgen hebben voor het bedrijf.
In Izegem werden vorige week leden van de partij STiP+ bedreigd met ontslag omdat de partij een coalitie zou vormen met Vlaams Belang. Hoe graag je de politiek ook buiten je bedrijf wilt houden, de politiek heeft andere plannen. Gebeurtenissen kunnen organisaties meezuigen in controverses. In 2022 raakte Disney verwikkeld in een zeer openbare ruzie met de staat Florida over een wetsvoorstel over het onderwijzen van seksualiteit en genderidentiteit op openbare scholen. Eerder dit jaar ontsloeg Google enkele werknemers die hadden deelgenomen aan een sit-in om te protesteren tegen het cloudcomputercontract van het techbedrijf met Israël. De baas van Google, Sundar Pichai, vertelde medewerkers na het protest dat “dit een bedrijf is, en geen plek om te proberen het bedrijf te gebruiken als een persoonlijk platform, of om te vechten over ontwrichtende kwesties of te debatteren over politiek”.
Maar het vermijden van politieke en sociale controverse is erg moeilijk, zoals The Age of Outrage, een nieuw boek van Karthik Ramanna, een professor aan de Universiteit van Oxford, duidelijk maakt. De polarisatie neemt in veel landen toe en wordt versterkt door sociale media.
Bovendien kan politiek organisaties en hun leiders besmetten. In Amerika wordt partijdigheid een kenmerk van de directiekamer. Uit een onderzoek van Vyacheslav Fos van Boston College en zijn co-auteurs blijkt dat de teams van directieleden van S&P 1500-bedrijven tussen 2008 en 2020 steeds vaker gedomineerd worden door mensen die lid zijn van één partij. Dat echokamereffect wordt voornamelijk veroorzaakt door de neiging van bazen om samen te werken met mensen die hun politieke standpunten delen.
Politici hebben parlementen. Bedrijven hebben misschien een equivalent nodig.
Partijdigheid werkt door in managementbeslissingen. Uit een recente studie van Anthony Rice van de Chinese Universiteit van Hongkong, blijkt dat managers in Amerika meer investeren wanneer de partij van hun voorkeur de controle krijgt over het Witte Huis. Investeren op basis van partijpolitiek blijkt niet zo goed uit te pakken: het gaat gepaard met lagere waarderingen en bedrijfswinsten.
Diversiteit loont
Een andere studie, van Emanuele Colonnelli van de Universiteit van Chicago en anderen, kijkt naar de politieke voorkeur van eigenaars en werknemers van privébedrijven in Brazilië. Ze ontdekten dat eigenaars aanzienlijk vaker werknemers in dienst hebben die tot dezelfde partij behoren. Dat lijkt niet geweldig te zijn voor de zaken: bedrijven met een hoger aandeel werknemers die dezelfde politieke opvattingen hebben als hun eigenaren, groeien langzamer dan bedrijven met een politiek divers personeelsbestand.
Dat impliceert drie dingen. Het eerste is dat politieke polarisatie niet gemakkelijk kan worden onderdrukt; het kan tot een uitbarsting komen of het kan sluipenderwijs om zich heen grijpen. Het tweede is dat partijdigheid je markt kan beperken, je werknemersbestand kan verkleinen en je bedrijf kan schaden.
De derde les is dat bazen die onpartijdig willen handelen een proces moeten ontwikkelen om met polarisatie om te gaan, in plaats van ad hoc te reageren. Een van de aanbevelingen van Ramanna is dat organisaties een groep mensen moeten aanstellen om te debatteren en te oordelen over controversiële kwesties wanneer die zich voordoen. Politici hebben parlementen. Bedrijven hebben misschien een equivalent nodig.
