‘HET OVERLEGMODEL HEEFT ZIJN VERDIENSTE’

21 jaar gold hij als een van de tenoren in de gezondheidszorg. Nu hij met pensioen gaat, blikt CM-baas Marc Justaert niet achteruit, maar vooruit. Bij wijze van afscheidsbrief schreef hij een boek over zijn persoonlijke toekomstvisie.

Nadat u 21 jaar aan het hoofd van de Christelijke Mutualiteiten hebt gestaan, schreef u een boek over de toekomst van de ziekteverzekering en de ziekenfondsen. Wou u liever voortdoen?

MARC JUSTAERT. “Toen ik kabinetschef van Jean-Luc Dehaene was, hebben we samen een rapport geschreven waaruit de noodzaak bleek om vijftigplussers langer aan het werk te houden. Ik heb toen besloten dat ik zou werken tot mijn 65ste.

“Ik had van een commerciële uitgever al een vraag gekregen om een boek te schrijven over mijn jaren aan het hoofd van het ziekenfonds. Liever dan memoires neer te pennen, wilde ik een blik op de toekomst bieden. Daarom dit boek in 21 vragen.”

U pleit uitdrukkelijk voor het behoud van het overlegmodel. Tegelijk bent u jaloers op de Nederlandse zorgverzekeraars.

JUSTAERT. “Het overlegmodel heeft zijn verdienste meermaals bewezen. Het Globaal Medisch Dossier bijvoorbeeld is gegroeid uit discussies over de echelonnering. De zorgverleners waren daar bang van. Uiteindelijk hebben we een concept uitgewerkt dat aanmoedigde een eigen huisarts te kiezen in ruil voor verlaagd remgeld en een vergoeding voor de huisarts.”

Maar voor u gaat dat niet ver genoeg?

JUSTAERT. “Mijn persoonlijke standpunt is dat ik een verplichte vaste huisarts beter vind. Ik begrijp dat daarover discussie bestaat, omdat de echelonnering ook te omslachtig kan zijn. Moet je eerst naar de huisarts voordat je een oogarts mag raadplegen? Maar ik ben erg blij dat in het regeerprogramma staat dat er werk gemaakt wordt van een verdere echelonnering.”

U gelooft ook in vergelijkende informatie over de zorgverstrekkers. Waarom is dat zo noodzakelijk?

JUSTAERT. “Mensen vragen ons dikwijls naar wie ze het beste voor een bepaalde behandeling gaan. Die informatie is er, en ze behoort zonder twijfel de mensen toe. Het is perfect logisch dat wij ziekenhuizen voor bepaalde aandoeningen op kwaliteit en prijs vergelijken. Dat doen we in het belang van de patiënten. De regering wil ook inzetten op kwaliteitsindicatoren. We staan dus niet alleen.”

Ligt daar de toekomst van de ziekenfondsen? Of hebben die in een digitale wereld geen plaats meer?

JUSTAERT. “De bewering dat wij een duur doorgeefluik zijn, klopt niet. Wij voeren onze taken uit op een kostenefficiënte manier. Heel wat dienstverleners hebben veel hogere werkingskosten. Ik ben dan ook niet bezorgd over een audit. En wat e-health betreft, mag men niet vergeten dat we voor de controle en facturatie al digitaal werken. Maar daarnaast doen we het ook nog op papier. Er is vooralsnog een dubbel circuit nodig, en dat kost geld.”

ROELAND BYL