De internationale aandelenmarkten proberen weer aan te knopen met de opwaartse trend. In gemiddeld percentage en duurtijd is de terugval van januari-februari voorlopig de zwaarste en langste sinds de herstelbeweging van maart vorig jaar. Maar als het daarbij blijft, is die verre van dramatisch. De onverwachte verhoging van de discontorente door de Amerikaanse centrale bank veroorzaakte in elk geval geen paniek.
Een aantal aandelen is de voorbije weken immers weer te goedkoop geworden. In de rubriek Buy&Sell, achteraan dit magazine, staat het voorbeeld van Renault. Het is zonneklaar dat 2010 geen fantastisch jaar wordt voor de Europese auto-industrie. De tweede grootste Franse autobouwer heeft het al goed gedaan als hij uit de rode cijfers kan blijven. Maar om hem daarom aan minder dan de helft van de boekwaarde te waarderen? Dat wil zeggen dat de groep van de flamboyante CEO Carlos Ghosn de komende jaren 10 miljard euro aan verliezen opstapelt, terwijl geen enkele analist de komende jaren nog noemenswaardige verliezen verwacht. Dat soort koersontwikkelingen veronderstelt dat er genoeg wordt overdreven om weer omhoog te gaan met de beurzen.
Iets helemaal anders. Onlangs sprak een dame mij aan en ze zei dat ze de dag voordien een familiebijeenkomst had gehad. Ze beweerde dat er zeventien mensen rond de tafel zaten. En het ging op een gegeven moment over geldzaken. De kranige dame verzekerde me dat de rest een totaal andere visie had dan de hare, maar dat zij mijn opinie verkondigde. Ik was meteen erg nieuwsgierig en vroeg waarover de discussie dan wel ging. Ze antwoordde over het goud en de dollar. De argumentaties waren dat het goud duur was en al veel te veel gestegen. De dollar was volgens de familieleden dan wel weer vertrokken en interessant om in te beleggen.
Ik was meteen gerustgesteld. Mijn dag en zelfs mijn weekend konden niet meer stuk. Het is nog altijd erg tegendraads om goud aan te prijzen voor de komende jaren. Dat er enkele bankiers mee aan tafel zaten, was wellicht de reden voor de afkeer van het gele metaal. Bij banken is goud nog altijd compleet out. De terugkeer van de dollar is ook een merkwaardig fenomeen. Enkele maanden geleden heerste er nog grote paniek over de Amerikaanse munt en vreesden heel wat beleggers een crash.
Mijn ervaring – zelfs de jongste weken en maanden – is dat investeerders inderdaad heel moeilijk te overtuigen zijn om in goud te beleggen. Zolang het meest bekende edelmetaal zo weinig verspreid zit in de beleggingsportefeuilles, is er nog stijgingspotentieel. Terwijl het gele metaal nog altijd fors wordt gecontesteerd, zijn er wel degelijk beroemde investeerders die volop hun portefeuilles met goudbeleggingen vullen.
Enkele recente voorbeelden en het zijn niet de eerste de besten. Eerst is er de beroemde belegger George Soros. In het laatste kwartaal van vorig jaar heeft hij zijn positie in de grootste goudtracker ter wereld – de SPDR Gold Trust – meer dan verdubbeld, van 2,5 naar 6,2 miljoen aandelen. Dat is een positie met een waarde van 700 miljoen dollar. Al sprak hij op het World Economic Forum in Davos nog over goud als een potentiële zeepbel. Maar blijkbaar alleen op langere termijn, want hij kocht onlangs nog flink bij.
Daarnaast is er John Paulson , een Amerikaanse hedgefundmanager die bij het brede publiek misschien wat minder bekend is. In de wereld van het vermogensbeheer groeide hij de voorbije jaren wel uit tot een beroemdheid. Paulson voorzag de kredietcrisis en verdiende er fors aan: 3,7 miljard dollar. Hij klom tot in de Forbes top 100 van rijkste Amerikanen. Welnu, die Paulson koopt haast systematisch goud en goudmijnen. Zo is hij al een van de belangrijkste aandeelhouders van de goudmijnen Kinross Gold en Anglogold Ashanti, en een van de grootste aandeelhouders van de goudtracker SPDR Gold Trust. Eind vorig jaar besliste hij zelfs een apart goudfonds op te richten, maar – goed teken – de interesse voor dat fonds is eerder beperkt.
Tot slot is er de China Investment Corporation. CIC is een sovereign wealth fund, een staatsfonds dat door en voor de Chinese overheid wordt beheerd. Het meldde onlangs aan de Amerikaanse beurswaakhond dat het 1,45 miljoen aandelen had gekocht van goudtracker SPDR Gold Trust.
DE AUTEUR IS DIRECTEUR STRATEGIE.
Danny Reweghs
Goud blijft gecontesteerd, maar beroemde beleggers vullen er volop hun portefeuilles mee.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier