Het Belang van Lenaers

Willy Lenaers is een tevreden man. Het is precies tien jaar geleden dat hij gedelegeerd bestuurder werd van de familiale mediagroep Concentra en nu zal hij de familie Baert vertegenwoordigen als voorzitter van de raad van bestuur. Maar bovenal prijkt Club Brugge nog eens bovenaan het voetbalklassement. Lenaers ruilt tijdens de werkweek zijn geboortestad Oostende in voor Antwerpen, maar blijft in zijn sportieve voorkeur een West-Vlaming. Al gaat hij als topman van de groep boven de kranten Het Belang van Limburg en Gazet van Antwerpen ondertussen ook naar de wedstrijden van de voetbalploegen Genk en Sint-Truiden en van de basketbalploeg Antwerp Giants.

“We grillen Lenaers op recepties wel eens over het feit dat hij de verkeerde ploeg aanmoedigt”, lacht Johan Leten, algemeen directeur van Voka-Limburg. Hij kent Lenaers als de Limburgse vertegenwoordiger van de algemene vergadering van Voka. Lenaers is ook lid van de raden van bestuur van VKW-Limburg en van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen, en van het adviescomité van ING.

Toch wordt hij door meer dan één kennis omschreven als een discrete kracht, iemand die allesbehalve een tafelspringer is. “Ik doe wat ik moet doen, maar loop niet graag in de kijker”, verklaart Lenaers. Al in zijn collegejaren in Oostende was dat zo. “Willy was altijd al degelijk en efficiënt zonder daar veel lawaai over te maken”, vertelt de voormalige studiegenoot en zeedijkbuurman Mark Vanmoerkerke.

Een manager, geen leider

Later studeerde Lenaers rechten en fiscale wetenschappen. Het leverde hem een stageplaats op bij het ministerie van Financiën. “Daar leerde ik nog gauw om van hun kant naar het betalen van belastingen te kijken, want bij de bank stond ik daarna aan de andere kant.” Tussen 1977 en 1999 bekleedde Lenaers verschillende managementfuncties bij de Kredietbank, nu KBC. Daar ontmoette hij Jan Baert, die de leiding van Concentra opnam en Lenaers aanduidde tot adviseur van de familie.

Tot Lenaers tien jaar geleden werd gevraagd om een operationele taak bij Concentra op te nemen om de verbreding van de mediagroep in goede banen te leiden. Dat deed hij volgens velen met de kenmerken van een bankier: voorzichtig en analytisch. “Voorzichtigheid ligt in mijn aard, maar ik durf niet te zeggen dat bankiers altijd voorzichtig zijn”, relativeert Lenaers. Jean-Paul Coenen, die lange tijd met Lenaers samenwerkte, ontkent met meer klem. “Hij is geen koele bankier, hij is net zeer menselijk. Willy is een manager, geen leider. Hij durft inspireren, maar is niet de trekker van projecten.”

Een van de projecten die Lenaers begeleidde, was de fusie van Concentra en de holding Imperial Invest van de familie Collin, net als de beursgang die daarop volgde in 2000. Het project eindigde met een kater, want Concentra’s belang in internetbeveiliger Ubizen zakte in de daaropvolgende jaren erg in waarde. Dit tot groot ongenoegen van de familie Collin die veel geld verloor en met een scheiding van de familiale groepen en een delisting in 2003 tot gevolg.

“De periode tussen 2003 en 2005 was een van de moeilijkste, maar we moesten vooruit om een nieuw evenwicht te vinden”, vertelt Lenaers. “Het deed me wel veel pijn. Vooral omdat niemand kon voorzien dat het verkeerd zou gaan met de beurskoers.” Fernand Collin jr. dacht daar toen anders over. Hij zei in de pers dat hij het oordeel van Lenaers ten onrechte vertrouwde. “Terwijl Willy Lenaers net een heel solide man is”, vindt Jos Stalmans, bestuurder-directeur van VKW-Limburg. “Hoewel hij niet altijd op alle recepties aanwezig is, heeft hij een groot netwerk in Limburg. Als Lenaers spreekt, wordt er geluisterd hoor. Hij heeft op vergaderingen trouwens altijd een uitgesproken mening.”

Plat Oostends

Ondanks zijn West-Vlaamse roots was het ook Lenaers die de aanzet gaf tot de oprichting van het streekfonds Een Hart voor Limburg. “Onze media kunnen mensen sensibiliseren. Bij mijn afkomst sta ik al lang niet meer stil. Het West-Vlaams accent is bijgeschaafd, al kan ik nog steeds moeiteloos overschakelen op het plat Oostends”, zegt Lenaers. Hij laat zich alleszins een keer per jaar goed gaan op West-Vlaamse bodem. Elk jaar vind je hem met zijn kampeergerei, in alle anonimiteit, terug op het terrein van folkfestival Dranouter.

Sjoukje Smedts