Het begin van het einde

De arrestatie van Maurits De Prins en Jozef Delcroix was een verrassing. Er blijven echter nog veel vragen open. Nieuwe onthullingen en nieuwe arrestaties kunnen nog volgen.

J ozef Delcroix en Maurits De Prins werden gearresteerd op verdenking van valsheid in geschrifte, het gebruik ervan en oplichting. Meteen komen de schijnwerpers te staan op de wel zeer speciale relatie tussen beide figuren. Het was vanuit de gebouwen van Delcroix dat De Prins een serie vennootschappen runde als de bvba Marylin en de nv’s Pyramid Invest, Advanced Data Systems en Tradingo. Het was naar verluidt ook Jozef Delcroix die eind ’95 poogde aartsvijand en ex- Philips-topman Jaap Van Weezendonk in ruil voor een mooi baantje mee aan de kant van De Prins te krijgen voor zijn proces tegen Philips in het Amerikaanse Dallas. En het was Jozef Delcroix die op vraag van De Prins namens de minderheidsaandeelhouders vereffenaar werd van de Zwitserse Super Club Holding & Finance sa. Voorts ging Jozef Delcroix via het Britse EMB Designs ltd en Europe Finance et Participations sa (EFP) samen met De Prins de Ierse tekenfilmstudio van Don Bluth overnemen. Het gerecht zou deze EMB Designs ltd willen onderzoeken. Ook wil het gerecht blijkbaar onderzoeken of Delcroix een sleutelrol speelde bij dedeal van De Prins met de Kempense Steenkoolmijnen (KS).

Verlies wordt winst

Dat de verkoop op 28 november ’89 door Maurits De Prins van 900.000 aandelen van Super Club voor 1,35 miljard frank aan KS een affaire werd, is niet verbazingwekkend. Toen KS-baas Thyl Gheyselinck op 15 maart ’90 de zaak bekendmaakte, sprak die van een belegging in aandelen. Wat eigenlijk niet de opdracht van KS was. Het ging bovendien om een niet-beursgenoteerd speculatief aandeel dat plots vertienvoudigde in waarde. De Prins beloofde wel de helft ervan voor 1,8 miljard frank terug te kopen indien Super Club eind ’91 niet beursgenoteerd was, maar wie kan zomaar 1,8 miljard ophoesten. Reeds begin ’91 stelde het gerecht de vraag : “Wat als De Prins onvermogend blijkt ?”.

Stilaan wordt duidelijk waarom die koop gesloten is. En die heeft volgens ingewijden helemaal niets te maken met Limburgse investeringsplannen. Die dienden slechts als verantwoording voor de goegemeente. Een insider : “In ’89 stevende Super Club af op zware verliezen die onmogelijk nog konden worden weggestopt. Het bedrijf had dringend nood aan een verse geldinjectie om dit verlies te camoufleren. Vandaar het plan van De Prins om aandelen aan KS te verkopen. Het zo verzamelde kapitaal werd dan via ingewikkelde transacties, onder andere via de VS, naar Luxemburg getransfereerd naar de rekening van Horizon 2000 Holdings sa. En via dit vehikel werd het nog vlug opgenomen in de geconsolideerde balans van Super Club. In plaats van verlies kon de onderneming een mooie nettowinst tonen.”

Die winst moest onwetende beleggers verder naar het aandeel Super Club blijven lokken. In september ’89 was immers de en zoals nu blijkt op voorhand geplande illegale aandelenhandel rond Super Club op gang getrokken. Gestart op iets meer dan 500 frank moest de koers oplopen tot een stuk over de 20.000. Wat de beurskapitalisatie van Super Club op een gelijke hoogte ging brengen met ‘s werelds grootste bedrijven.

Een krankzinnig plan. Maar wel noodzakelijk voor alle betrokkenen bij de aandelenhandel die hoopten vele miljarden te halen uit Super Club : de groep De Prins, de Kredietbank met haar vele zusters en dochters, en Jozef Delcroix. Hielp de Kredietbank daarom die koop met KS mogelijk maken ? Zo waardeerde zij het aandeel Super Club op 21 november ’89 een week voor de transactie tussen KS en De Prins aan 2260 frank in een officieel schrijven aan KS. Dit terwijl het aandeel toen bij haar intern 1250 frank noteerde.

De verkoop aan KS gaat door en mede daardoor “ontploft” de balans van de Luxemburgse Horizon 2000 Holdings van 159 miljoen frank eind september ’89 tot 2,1 miljard twee maanden later. Op 30 november ’89 twee dagen na de deal met KS wordt bij Horizon een nieuwe balans gemaakt voor twee maanden waarbij 1816 miljoen frank aan Super Club wordt uitgekeerd als winst. Ondanks een negatief bedrijfsresultaat van 560 miljoen frank bekomt Super Club dankzij die truc een nettowinst van 1157 miljoen frank.

De vreugde over die nepwinst is wel maar van korte duur. Op 15 mei ’90 verschijnt het kritische rapport van revisor André Deschamps over Super Club in de pers. De pret is definitief voorbij. Uiteraard vloeit het geld dat bij Horizon 2000 Holdings was toegekomen en dat feitelijk De Prins toebehoorde achteraf netjes naar hem terug. Via de verkoop van ongeveer 800.000 aandelen aan onder andere die Luxemburgse sa zal De Prins een goeie drie miljard frank binnenrijven.

De rol van Leo Delcroix

Volgens een insider “wist De Prins perfect dat Super Club een lege doos was en dat hij zijn beloften aan KS niet kon waarmaken. De man verkocht wind.” En inderdaad, wie de balansen van Super Club analyseert, ziet de massale nepfacturatie en de steeds sneller de dieperik intuimelende thesauriepositie. Het Limburgs gerecht spreekt dan ook van valsheid in geschrifte en oplichting omdat De Prins mooi verpakte maar waardeloze aandelen verkocht.

De arrestatie van zijn vriend Jozef Delcroix voor diezelfde feiten bevestigt het vermoeden van zijn directe betrokkenheid bij die zaak. De Prins en zijn vrienden hebben steeds volgehouden dat die KS-deal er kwam zonder enige bemiddeling of smeergeld. Die bemiddeling lijkt nu bewezen.

Maar wat met de verhalen over corruptie ? Daarbij was mogelijks de Luxemburgse vennootschap EFP betrokken. Een driehonderd miljoen frank van de KS-gelden zouden hier beland zijn. Officieel eigenaar van EFP is Jozef Delcroix die hiermee gerechtelijk en fiscaal in een zeer lastig parket komt. Hij zal het niet makkelijk hebben om de 500 miljoen frank te rechtvaardigen die EFP in Super Club investeerde. Is het gewoon wit of zwart geld of kleeft er een nog minder fraaie geur aan ? Is het geld mede van broer Leo Delcroix, wiens naam in EFP evenwel naar verluidt niet voorkomt. Leo Delcroix schreeuwt dan ook zijn onschuld uit.

De geloofwaardigheid van broer Jozef is alleszins aan diggelen geslagen. Zo beweerde hij steeds nooit meer dan 200 aandelen in Super Cub te hebben gehad terwijl nu blijkt dat dit slechts het restje was van de 6000 aandelen die hij aannaïeve beleggers wist te slijten. Toen het gerecht tijdens een huiszoeking bij hem thuis notities vond over het opzetten van een Luxemburgse sa via KB Lux ontkende hij elke betrokkenheid bij Luxemburgse vennootschappen. Het was een denkoefening om de familiezaak Deldo te verkopen aan het Duitse Reifen Gummi Mayer klonk het. “Op uw vraag of ik ooit, rechtstreeks of onrechtstreeks, via een buitenlandse holding een participatie heb aangehouden in de nv Super Club, antwoord ik met nadruk negatief,” verklaarde Jozef Delcroix aan het Hoog Comité van Toezicht op 15 februari ’94. En wanneer men later zijn naam vindt als volmachthouder voor EFP tovert de groep De Prins plots een verhaaltje tevoorschijn van Arabische financiers die via Delcroix werken. Ook deze verklaring wordt nu doorprikt.

Wat dan met de bewering van de groep De Prins dat Leo Delcroix de koop van KS uit de kranten moest vernemen, pas op 15 maart ’90 dus ? Indien dit waar is, zou dit betekenen dat de topman van de Limburgse CVP en broer van Jozef minstens vier maanden lang de gesprekken over de koop begonnen officieel in oktober hierover onwetend bleef. Slechts weinigen zullen dit geloven. Zeker als we via getuigen weten dat Leo Delcroix een rol speelde bij de aandelenhandel van zijn broer Jozef. Dat Leo Delcroix bovendien niet voorkomt in EFP is niet echt verwonderlijk voor wie het bedrijvenimperium van de familie Delcroix kent. Het vastgoed dat de ouders van Jozef en Leo Delcroix via hun handel in landbouwproducten wisten te verwerven, wordt beheerd door Jozef. Sinds jaren komt de naam van Leo in de bedrijven niet meer voor. Om verhalen van belangenvermenging te vermijden ? Het is immers perfect voorstelbaar dat Leo via de politiek een sleutelrol kon spelen in de uitbouw van het enkele honderden miljoenen frank waarde zijnde vastgoed van Jozef Delcroix. Verklaart dit waarom een serie getuigen Leo en Jozef steeds in één naam noemen als investeerders in Super Club ? Eén bron verklaart de betrokkenheid van Leo bij EFP zelfs te hebben van Jozef Delcroix zelf.

Moeilijke tijden voor De Prins

Wat het gerecht nu gaat pogen hard te maken, is de vraag of er inderdaad smeergeld is betaald en wie die ingewikkelde geldconstructie via de VS opzette. Dat De Prins dit niet zelf kon construeren, is duidelijk.

In hoeverre zijn het revisorenbureau KPMG en de KB hierbij betrokken ? Indien dit het geval zou zijn dan zullen ex-KB voorzitter Eddy Wauters door sommigen in die periode vaak op de hoofdzetel van KS gesignaleerd ook in de vuurlinie te komen. Net als Remi Vermeiren, gedelegeerd bestuurder van KB en de man binnen de bank die het dossier Super Club beheerde. Ook Karel Van Oostveldt, toen revisor van Super Club en werkzaam bij KPMG België, zal dan eventueel uitleg moeten verstrekken.

Voor De Prins die voor de Amerikaanse rechtbank beweert dat er tegen hem in België geen gerechtelijke onderzoeken lopen is dit natuurlijk het einde. Zijn aangekondigde terugkeer als zakenman is voorbij. Bovendien werd hij recent in beschuldiging gesteld in de zaak van de Super Club-prospectus, is hij verdachte in de zaak van de opgelichte spaarkas Luc Thibaut & Co Financiers, loopt er een onderzoek naar fiscale fraude en is hij verdachte in de nu afgeronde enquête rond het failliete Mechelse bedrijfskluwen omheen Lavithas. Voor de Antwerpse Kamer van Inbeschuldigingstelling moet hij verschijnen wegens enerzijds betichting van bedrieglijke bankbreuk bij de nv’s Pyramid Invest en Astro Masters en anderzijds als gevolg van een klacht betreffende zijn Amerikaans vastgoed. In die laatste zaak zijn nieuwe onderzoeken bevolen. Het belooft een voor De Prins en zijn groep moeilijke periode te worden. De tijd dat het gerecht hen liet betijen, is voorbij. Diegenen die de zaak KS-Super Club beschreven als een monster van Loch Ness zien nu hoe hard dat monster kan bijten.

WILLY VAN DAMME

JOZEF DELCROIX Wordt steeds samen genoemd met zijn broer Leo Delcroix.