Het advies van Sven Nys aan managers: ‘Mensen moeten het gevoel krijgen dat ze gewaardeerd worden’

Velen herinneren zich de supporter die bier over de zwoegende Sven Nys goot, of Nys die in de wisselzone valt omdat zijn mecanicien de fiets onder hem wegtrekt. En wie zag niet een van de 300 overwinningen van de veldrijder? Maar weet u ook wat u daar als manager uit leert?

Dankzij een goede voorbereiding kende Sven Nys (42) tijdens zijn actieve carrière geen zwart gat. De keizer van het veldrijden is teammanager van het fietsteam Telenet Fidea Lions, ambassadeur van Trek & Shimano, co-commentator bij Sporza en oprichter en ambassadeur van het Sven Nys Cycling Center. Zijn gezonde bvba SN Cycling bouwde een eigen vermogen op van 2,8 miljoen euro met in 2017 een brutomarge van 200.000 euro.

Hijzelf ziet vooral zijn naam als kapitaal. “Mensen kennen mijn naam en de kwaliteit die erachter schuilt”, zegt Nys. “Maar mijn naam enkel gebruiken als uithangbord, past niet bij me. Ik ben een zelfstandige die zelf de boekingen regelt voor de kindersportkampen, die doorgeeft dat een kindje geen gluten mag eten, de toiletborstel hanteert als de toiletten niet proper zijn, mee beslist over de inrichting van onze logementen, T-shirts bestelt, enzovoort.” Nys wil zelf alles opstarten, fouten maken en leren. Stelselmatig hoopt hij dat automatische systemen en het delegeren van taken hem opnieuw meer vrijheid geven.

“Ik werd van verlegen jongetje een gevierde kampioen”, vertelt Sven Nys. “Iedereen heeft mijn verhaal gevolgd. Zoveel mensen herinneren zich bepalende momenten uit het veldrijden. Ze maken mijn presentaties voor bedrijfsleiders en managers uniek.” Ook in zijn nieuwste boek Winnaars hebben een plan linkt hij zijn ambitie, leertraject, doorzettingsvermogen en anekdotes aan adviezen voor managers en ondernemers.

Het effect is er, ondervinden we tijdens de boekvoorstelling in het Havenhuis in Antwerpen. De man die met gemak twee Sportpaleizen vulde voor een afscheidsfeest, heeft tweeënhalf jaar later nog altijd een grote aantrekkingskracht. Tegenwoordig zit de kampioen niet meer onder de modder, maar strak in het pak, klaar om de Belgische managers de smaak van succes te doen proeven.

Welk advies wilt u dat elke manager morgen in zijn of haar bedrijf toepast?

SVEN NYS. “Meer respect hebben voor mensen. De manier waarop je met mensen omgaat, is doorslaggevend. Tijdens mijn carrière heeft net dat respect voor anderen me belangrijk gemaakt. Ik vervloekte mijn mecanicien niet toen hij de fiets onder me wegtrok, waardoor ik tegen de grond smakte. Nee, ik vroeg hem om de cross nadien weer mijn fietswissels te doen. En de biergooier? Die stampte ik niet in zijn gezicht. Ik zette mijn fiets aan de kant, liep achter hem en vroeg hem gewoon: ‘Waarom?’

“In het bedrijfsleven moeten mensen al tevreden zijn als ze niets horen, vertellen ze me. Enkel wanneer ze een fout maken of meer moeten presteren, worden ze daarop aangesproken. Mensen snakken naar een schouderklopje en feedback. Een juiste prikkel motiveert meer dan discussies en druppels die uiteindelijk een emmer doen overlopen.”

Wie is eigenlijk de topsporter in het bedrijfsleven. De manager of de medewerker?

NYS. “De manager leeft voor zijn job. Een medewerker wil ‘s avonds het werk gewoon loslaten. Zo’n manager kan dat niet. Hij of zij wil voortdoen, de mensen motiveren en een positieve sfeer creëren.”

Ik zie ook veel verschillen tussen sport en bedrijven. Welke ‘ja, maar’-argumenten krijgt u vaak te horen?

NYS. “Het belangrijkste tegenargument dat ik voor de voeten geworpen krijg, is dat ik van mijn hobby mijn beroep heb gemaakt. Het voordeel van topsporters is dat ze met hun passie bezig zijn. Maar eigenlijk staat mijn verhaal daar los van. Het gaat erom dat je met een bepaalde groep iets wil bereiken. Je bent nu eenmaal vaak samen op het werk. Als je erin slaagt daar de juiste sfeer te creëren, gaan je mensen met een ander gevoel naar huis.”

U raadt managers aan zich te omringen met goede mensen. Wat als managers daarover niet zelf beslissen?

NYS. “De juiste mensen waren cruciaal voor mijn carrière. Ik weet dat niet alle managers hun team kunnen kiezen. Wel kunnen ze heel goed nadenken over hun mensen. Ze hebben vaak inspraak in wie op welke post belandt. Ze hebben de keuze over wie ze wat laten doen en hoe ze met hun mensen communiceren. Veel belangrijker dan zeggenschap over de personen in het team, is waardering opbrengen voor hen. Mensen moeten het gevoel krijgen dat ze gewaardeerd worden, dat ze mee het succes maken. Praat met hen. Geef ze feedback. Luister naar elkaar.”

En sport samen?

NYS. “Jazeker. Sport verbindt mensen. Ga samen op teambuilding. Ik ga met mijn wielerploeg ook paintballen. Tijdens het sporten vallen barrières weg. Iedereen moet zijn comfortzone verlaten. Wanneer je dat samen doet, kan je nadien beter samenwerken.”

Teambuildings lossen niet alles op. Mensen op de werkvloer zitten vaak tegen of over hun limiet.

NYS. “Je grenzen aangeven is cruciaal. Dat ontdekte ik als topsporter aan het begin van mijn carrière. Door verwachtingen van anderen en mezelf steeg de druk naar 110 procent. Daardoor lukte het me niet meer. Andere sporters branden zich te snel op of grijpen naar doping. Door winst en verlies merkte ik dat 80 procent volstaat. Het is een ideaal streefdoel. Voor de extra inspanningen om de resterende 20 procent vol te maken, krijg je vaak weinig return. Dat geldt ook voor bedrijven. Als je constant 110 procent van je mensen vraagt, gaan ze teleurgesteld en leeg naar huis. Ze worden ziek of krijgen een burn-out.”

Winnaars hebben een plan, zegt u.

NYS. “Mensen die iets bereiken, zijn altijd voorbereid. Ze hebben structuren en weten in welke richting ze evolueren. Zonder mijn visie op lange termijn had ik geen 300 overwinningen behaald. Ik wilde niet komende zondag de beste zijn, wel domineren over een lange periode. Met die doelstelling behield ik ook het vertrouwen in mijn coach, Paul Van Den Bosch, toen het slecht ging in het eerste jaar. Ik wist waar we naartoe gingen, zonder dat we onmiddellijk resultaten moesten boeken.”