Haan in het kippenhok

De familie Verbinnen bekijkt met diverse partijen de mogelijkheden om een strategisch partnerschap aan te gaan. Dat laten Harry Verbinnen, zijn vrouw Roza Gijzemans, zijn zonen Pascal en Joeri en zijn schoondochter Wendy weten via de website van Lintor, hun pluimveeslachterij. Lintor is ondergebracht in de fami- liale holding Jory, net als het gevogelteverwerkende bedrijf Verbinnen, de transportfirma Wafitra en Verlirend, dat de verwerking van het slachtafval verzorgt. Hoelang blijft deze structuur nog bestaan? De krant De Standaard meldde vrijdag dat een overname door de Gimv niet veraf is. De gedelegeerd bestuurder van de Gimv, Dirk Boogmans, kan geen commentaar geven bij dossiers die niet of al in behandeling zijn, maar de vakbonden spreken niet over geruchten. De afgevaardigden werden vrijdag ingelicht en deze week volgt het overleg.

Dat is opvallend, want voor er enkele maanden geleden een overlegorgaan kwam bij Lintor, schuwden de Verbinnens de syndicalisten. Die verweten de familie in het verleden hun commerciële activiteiten met opzet in verschillende firma’s onder te brengen om het personeelsbestand artificieel laag te houden en de vakbonden aan de buitenzijde van de deur te houden. Antoine Van den Broeck van het ACV relativeert. “Familiebedrijven die een grote en snelle expansie kennen, staan wel vaker wantrouwig tegenover sociaal overleg. De versnippering van de activiteiten lijkt me niet verdacht, omdat de verschillende ondernemingen onder andere paritaire comités en sectoren vallen.” Spijtig vond Van den Broeck wel dat hij Harry Verbinnen of een van diens zonen nooit persoonlijk ontmoette: alle besprekingen gingen steeds via de personeelsmanager. “Waarom het niet eerder tot sociaal overleg kwam, heb ik dus nog niet kunnen vragen. Maar ik weet nu dat de familie door de overname andere dingen aan het hoofd had of geen kaas heeft gegeten van sociaal overleg”, aldus Van den Broeck. “Wat de eventuele participatie van de Gimv betreft, hopen wij dat dit een verankering van de tewerkstelling in de Kempen inhoudt.”

Geen familiale spannningen

Hij is niet de enige die nog niet het genoegen heeft gehad Harry Verbinnen te spreken. Verbinnen is geen lid van Fevia, noch van de Pluimveebond. In de raad van bestuur en verschillende werkgroepen van de Verenigingen van Industriële Pluimveeslachterijen (VIP) zetelt Verbinnen wel. Zijn collega Constant Wauters, die bestuurder is bij Pingo Poultry en lid van de raad van bestuur van VIP, kent Verbinnen als een gedreven zakenman met marktkennis. Wauters zag de gedelegeerd bestuurder van Jory nog de avond voor het nieuws van de mogelijke overname lekte, maar zweeg er in alle talen over. Wauters: “Schrok ik van het bericht? Ik vind het eigenaardig, omdat er gedegen familiale opvolgers zijn. Pascal is sterk in het algemene beleid en het verkopen, Joeri kent de technische kant van het verhaal. Maar krijg je een goed bod, dan moet je verkopen.”

De Standaard sprak over familiale spanningen, maar die ontkent Verbinnens tweelingzus Rita. Raymond Verbinnen, Harry’s neef, vraagt zich af of het verleden zich herhaalt. Na het plotse overlijden van vader Frans namen Harry en Lucien Verbinnen de pluimveeslachterij over. Lucien stapte uit de onderneming, volgens Rita omdat Harry hem voorbijliep en Lucien geen opvolger had, volgens Raymond omdat Lucien ambitie miste. Verbinnen beloonde zijn broer rijkelijk. “Denkt een van Harry’s zonen zoals Lucien, dan kiest die voor het geld dat een overname opbrengt”, denkt Raymond Verbinnen.

Aangeboren trots

Harry – die officieel Haribert heet – Verbinnen wist al van kindsbeen af dat hij het familiebedrijf wilde overnemen en werkte alleen de lagere school af. Het was zijn “innerlijke wijsheid en mensgevoeligheid” die hem volgens zijn tweelingzus tot dit punt bracht. “En hij is een streber. Hij wilde het familiebedrijf absoluut doen groeien”, vult ze aan. Dat Verbinnen daarin slaagde, valt moeilijk te ontkennen. Zijn bvba Harry Verbinnen was in 2003 de Antwerpse Trends Gazelleambassadeur in de categorie grote bedrijven en eindigde dit jaar op de 136ste plaats in de nationale rangschikking. “Hij was 49 toen hij zei: ‘Ik word rijk'”, vertelt Rita Verbinnen. “Hij voegde er wel aan toe: ‘De rijken komen nu naar mij, maar wanneer ik in de put zit, zullen ze me vertrappelen. ‘”

En het ging Verbinnen niet steeds voor de wind. De vogelgriep, een brandstichting die werd opgeëist door het Animal Liberation Front en een overval die hem 14.000 euro lichter maakte, lagen op zijn weg. “Mijn broer zonderde zich dan af en kwam dat alleen te boven. Door zijn aangeboren trots merkte de buitenwereld daar niets van.” Dat Verbinnen afgelopen weekend niet aanwezig was op de jaarmarkt van Olen, waar hij vaste klant is, is daar een duidelijk voorbeeld van. Dat hij daar gemist werd, toont aan dat Verbinnen volks bleef. Rita Verbinnen: “Harry gaat nog steeds liefst met de fiets naar een volkscafé voor een Duvel. Van zulke dingen zal hij stilaan meer gaan genieten. De overname afwerken is naar mijn mening zijn laatste uitdaging. Onze vader stierf toen hij 63 jaar oud was. Wij zijn nu 62 en vroegen ons al af wie er eerst gaat. Dat is misschien de echte reden van de overname.”

Harry Verbinnen

– Gedelegeerd bestuur-

der van Jory

– Handelt een mogelijke

overname door Gimv af

Sjoukje Smedts