Guido Dumarey laat Brussel links liggen

Punch International houdt uitverkoop, maar weet daarbij wel de prijs op te drijven. De notering van Punch Graphix in Londen – en niet op de Brusselse beurs – geeft aan het bedrijf groeiruimte en de Belgische aandeelhouders zien hun koers stijgen.

Sinds vanmorgen noteert Punch Graphix op de Alternative Investment Market (AIM) van de Londense beurs. Door die financiële operatie wordt de grafische dochter van Punch International feitelijk zelfstandig en Brits. Tenminste, dat lijkt zo, want eigenlijk verandert er niks en houdt de industriële groep van Guido Dumarey nog 49 % van het Britse waardepapier in handen. De operatie wordt geleid vanuit Lier, waar Punch Graphix zijn stek zal hebben in het vroegere Xeikon-gebouw.

Dumarey zelf en Punch International ruilden het hoofdkwartier in Lier opnieuw in voor een werkplek in Sint-Martens-Latem. Dat kantoor zou een museum voor aanhangers van de lege ruimte kunnen zijn. Lange, bruine tafels schragen her en der een laptop en bieden aan werknemers een tijdelijke werkplek. Mobiliteit is hier het leidende principe. Focus, speed en profit vormen het trio waarbij de flitsende topman Guido Dumarey al jaren zweert. Het leverde hem ook succes op: van onderaannemer voor de grote elektronicagroepen tot een technologiegroep die haar eigen innovatieparcours kiest.

Bij Punch lijkt niets stil te staan. Wervelend, maar in dit geval krijgt datgene wat Dumarey aanraakt een nogal vluchtig karakter. Amper vijf jaar geleden nam de gewiekste ondernemer Strobbe Graphics over en zette zo zijn eerste stappen in de grafische wereld. Twee jaar later lijfde Punch International het failliete en op de Amerikaanse groeibeurs Nasdaq genoteerde Xeikon in. Vorige zomer kocht de groep in de buurt van Hamburg basysPrint. Op die manier groeide de grafische tak uit tot de grootste divisie en zorgen de grafische activiteiten voor zowat de helft van de omzet van Punch International.

Tijd om het kind op eigen benen de wereld in te sturen, dacht de topman uit Sint-Martens-Latem. “Iedereen moet doen waar hij goed in is,” zegt hij. “In mijn geval is dat bedrijven goedkoop opkopen, saneren en weer doorverkopen.”

Belgische banken geweerd

De beursoperatie waardeert Punch Graphix op 147 miljoen euro. Het dochterbedrijf brengt 51 % van zijn aandelen naar de Britse beurs. Naar schatting zou dat 72 miljoen euro opbrengen. Na aftrek van 30 miljoen euro die Punch International ophoest om een kapitaalverhoging bij Punch Graphix te financieren, houdt de moedermaatschappij nog 42 miljoen euro over. Daarvan wil Dumarey 20 miljoen euro gebruiken om de schuldenlast bij de banken te verminderen en 22 miljoen als oorlogskas voor nieuwe overnames.

Opvallend is dat alleen Britse erkende pensioenfondsen konden inschrijven op de beursgang. De prospectus is uitsluitend voor Britse investeerders bestemd en wijst ze op de voordelen van een eigen identiteit voor Punch Graphix. Een duidelijker profiel bij de klanten moet een stijging van de verkoop opleveren, zo gelooft ook een analistenrapport van Altium Securities. Grotere operationele en financiële transparantie leidt normaal ook naar een juistere waardering op de financiële markt en het nieuwe opgehaalde kapitaal geeft de mogelijkheid om externe groei te realiseren.

Dumarey zelf beweert echter dat hij de operatie opzette omdat de Belgische banken hem het leven te moeilijk maakten. “Sinds de overname van Xeikon, kon Punch International voor zijn groei alleen tegen ongunstige voorwaarden kapitaal mobiliseren. Daar moesten we wat op vinden.”

Punch International staat in Brussel op de beurs sinds 1999, maar je kunt het niet bepaald een beurssucces noemen. In 1999 haalde de groep een omzet van 60 miljoen euro en waardeerden de aandelen op 68 euro. Daarmee had de groep een marktkapitalisatie van 93 miljoen euro. In 2004 was de omzet van de groep gestegen tot 215 miljoen euro en stond het aandeel zo laag dat de marktwaarde van de groep slechts 68 miljoen euro bedroeg.

“Dat is een pak minder dan bij de beursintroductie, terwijl onze omzet bijna verviervoudigde,” fulmineert Dumarey. Uiteraard voelde het bedrijf de gevolgen van het ongure beursklimaat, maar daarnaast kampte het aandeel ook met de ziekte waaraan veel kleinere Brusselse aandelen lijden: een gebrek aan liquiditeit. “De banken stelden me daarom vorige zomer een delisting voor,” zegt Dumarey. “Ze boden slechts 50 euro per aandeel. Ik vond dat een belediging voor de aandeelhouders.”

Daarom besloot Dumarey, met 53 % ook de grootste aandeelhouder van de groep, om een andere oplossing te zoeken. Die zoektocht bracht hem naar de Londense beurs. Sinds de aankondiging van de beursgang van Punch Graphix zit het aandeel van Punch international in de lift en vandaag bedraagt de marktkapitalisatie al 110 miljoen euro. Op de Alternative Investment Market wordt Punch Graphix het eerste Belgische bedrijf. Juridisch verhuist de zetel van Punch Graphix immers naar Groot-Brittannië, maar de activiteiten blijven hoofdzakelijk in België. Hetzelfde geldt voor de 515 werknemers van de grafische divisie.

Punch International uitgekleed

Dumarey is momenteel bezig met het hertekenen van zijn hele groep. Zo wil hij ook de manufacturingactiviteiten samenvoegen met dochter Advantra en het Nederlandse Prolion. Bij dat laatste is Punch International sinds begin deze maand met 41 % de belangrijkste aandeelhouder. Samen zal die zelfstandige dochter Punch Technix heten en op de Amsterdamse beurs noteren, waar nu Prolion al in de lijsten staat.

Voor het einde van dit jaar hoopt Punch een kapitaalinjectie van tientallen miljoenen euro in Punch Technix te kunnen afronden. Dat geld moet dan wel komen van particulieren, maar of er bij onze noorderburen interesse is na de problemen bij de melkrobotfabrikant Prolion, blijft nog een open vraag. Dumarey ziet het evenwel zitten. Dumarey: “Wij hebben Prolion gesaneerd en zelfs zonder kapitaalinbreng zou Prolion in het laatste kwartaal van dit jaar uit de rode cijfers komen.” Dat de West-Vlaming echt gelooft in het product moet blijken uit de plannen om in Slowakije een fabriek voor de productie van melkrobots te bouwen.

Eigenlijk blijft er van Punch International nog weinig over, dan. De holding blijft eigenaar van de gebouwen en zal ook nog Acunia – dat andere stuk van de verlieslatende wirelessdivisie van de groep – herbergen. Voorlopig toch, want voor die laatste afdeling zoekt Dumarey sinds enkele maanden een partner. Overigens: er is nog heel wat ruimte om de 300.000 vierkante meter eigendommen van de groep te rentabiliseren. Zo staat alleen in de gebouwen van Xeikon in Lier nog 3000 vierkante meter te huur.

Punch International, dat vorig jaar overigens wel degelijk winstgevend was met een nettowinst van 9,7 miljoen euro, wordt op die manier weinig meer dan een immobiliënmaatschappij. Of niet? Dumarey: “Ik blijf een entrepreneur en ik wil bedrijven opkopen, consolideren en winstgevend maken. Op deze manier krijg ik opnieuw geld om binnen Punch International nieuwe dingen te ondernemen en mij in nieuwe sectoren te wagen.”

Roeland Byl

“Sinds de overname van Xeikon, kon Punch International voor zijn groei alleen tegen ongunstige voorwaarden kapitaal mobiliseren.”

“De banken boden slechts 50 euro per aandeel. Ik vond dat een belediging voor de aandeelhouders.”