GSM GERAAKT IN TIJDSNOOD

CDMA HEEFT RUIMTE ZAT.

In de wereld van de multimedia heeft GSM zijn beste tijd gehad. Wie met een GSM belt, krijgt een tijdslot toebedeeld op een bepaalde frequentie. Ook anderen kunnen op hetzelfde moment dezelfde frequentie gebruiken. Zij krijgen dan een ander tijdslot. Netjes na elkaar, ABC/ABC. Probleem is dat elke gebruiker in dit systeem niet meer dan een kleine 10 kilobits per seconde kan versturen.

GSM-systemen die méér informatie willen verwerken – bijvoorbeeld tot 115 kilobit per seconde via de General Packet Radio Service ( GPRS) van Ericsson – moeten meer tijdslots ter beschikking stellen van één gebruiker. Gevolg: in dergelijke tweeënhalvegeneratie-GSM kunnen er minder gebruikers op één frequentie, raakt het netwerk vlugger verzadigd en stijgt ook de kost van de verbinding. “Het is alsof je met tien GSM’s tegelijk zou bellen,” zegt Kristoffel Mulier van Sirius Communications.

De volgende, derdegeneratiemobilofoons – het soort waarmee je vlotjes de foto van die grote zalm naar vrouwlief zal kunnen versturen, die daar ongetwijfeld zeer vertederd zal over zijn – werkt volgens een heel ander principe: Code Division Multiple Access (CDMA).

“Vergelijk het met een druk café waar twee Vlamingen en twee Chinezen rond één tafel zitten. De Vlamingen verstaan elkaar en de Chinezen verstaan elkaar en toch praten we allemaal door elkaar,” zegt Kristoffel Mulier. De reden is dat de twee partijen elk een andere code gebruiken. CDMA vervangt de énen en nullen die GSM over één frequentie zou versturen door veel langere codes die over één brede frequentieband tegelijk worden verstuurd.

Het gevolg is dat CDMA veel robuuster is – als het grootste deel van de code goed toekomt, kan ze al worden geïdentificeerd – maar ook dat er veel meer bits moeten worden verwerkt. Reken daarbij dat de derdegeneratie-CDMA (de zogenaamde W-CDMA met de W van Wideband) 200 keer meer data kan versturen – tot 2 megabit per seconde – en het is duidelijk dat er zeer snelle chips nodig zijn voor het verwerken van die signalen.

Rond die chips valt de industrie uiteen in twee kampen, zegt Kristoffel Mulier. De “traditionelen”, die vandaag nog geen ervaring hebben met CDMA, blijven vasthouden aan de digitale signaalprocessoren die nu in GSM’s zitten en die in de toekomst gewoon veel sneller gaan worden, hopen ze, zonder meer te verbruiken.

Sirius Communications is één van de bedrijven die zweert bij geheel nieuwe, gespecialiseerde, zuinige chips.

Bruno Leijnse